"မောင် "
လောင်းရိပ်အားကိုးရာကိုတွေ့သွားရသလို စိတ်တွေကိုအဆုံးထိလျော့ချပစ်လိုက်သည် ပြည့်ခွင် လောင်းရိပ်၏ကိုယ်လေးကို ပွေ့ကာထိန်းလိုက်သည်
"ငယ် အဆင်ပြေရဲ့လား ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ "
ပြည့်ခွင်စိုးရိမ်တကြီးမေးတော့ ရင်ခွင်ထဲကနေခေါင်းခါပြသည် ထို့နောက် ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးကာရှိုက်ကြီးတငင်ငိုတော့သည်
"ဟင့် မောင်ကဘာလို့ကြာနေတာလဲ ငယ်က ကြောက်နေတာ ဟင့် အင့် ငယ့်ကိုပစ်ထားတား အီးဟီး သူ့ကိုကြောက်နေတာပါဆို မောင်က ဟင့် အင့် "
လောင်းရိပ်မှာစကားရှေ့မဆက်နိုင်အသည်းသန်ငိုနေသည်
"မငိုပါနဲ့ငယ်ရယ် မောင်တောင်းပန်ပါတယ်မောင်နောက်ကျတာနော် မငိုနဲ့တော့နော် ငယ်ကိုတာမောင်ရင်တေနာလို့ပါ "
ပြည့်ခွင်လောင်းရိပ်ကိုချော့နေရသည် ငယ်ဘယ်လောက်တောင်ကြောက်နေရှာမလဲ
"မငိုနဲ့တော့နော် ခုပြန်မယ် နော် ငယ်"
ပြည့်ခွင်ပြောပီး ရင်ခွင်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်သည် ပီးမှ သူ့coatအား လောင်းရိပ်အား ခြုံပေးလိုက်သည် coatအကျီကသူနဲ့တောင် နဲနဲကြီးနေသည်မို့ လောင်းရိပ်နဲ့ကျတော်တော်ကိုကြီးနေလေသည်
"အင်း အိမ်ပြန်ချင်နေပီ ငယ်အရမ်းပင်ပန်းနေပီ"
"ဟုပီ ပြန်မယ်နော် "
ပြည့်ခွင် ငဟ့်ကိုပြောပီး မိုးယံတို့ကိုခေါ်ကာ
"မိုးယံ ဝဏ္ဏ သူ့ကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲသိတယ်မလား လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်ထားလိုက်တော့ ငါအရင်ပြန်နှင့်မယ့် သက္ကကို ငါခေါ်သွားမယ် "
"ဟုတ်ကဲ့ boss "
ပြည့်ခွင်ပြောပီးသည်နှင့် လောင်းရိပ်အား ဒူးအောက်ကနေလက်လျိုပီး ပွေ့ချီလိုက်သည် ပင်ပန်းနေ၍လားမသိ လောင်းရိပ်ကအလိုက်သင့်လေးပါလာသည် ခေါင်းလေးကိုလည်း ပြည့်ခွင်၏ရင်ဘတ်၌ အပ်ထားသည် ဘယ်လောက်တောင် အားငယ်နေမလဲ ပြည့်ခွင်လည်း သက္ကဖွင်း ထားပေးသောကားထဲသို့ ပွေ့ချီလျက်သားပင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ပြည့်ခွင်က ချပေးဖို့အစီစဥ်မရှိသလို လောင်းရိပ်ကလည်းအောက်ဆင်းထိုင်မည့်ပုံမပေါ် ထို့ကြောင့်ပင် ပွေ့ချီ၍သာ မောင်းခိုင်းလိုက်တော့သည် လောင်းရိပ်လည်း ပြည့်ခွင်၏ရင်ခွင်ထဲမှမဆင်းတချက်တချက်ရှိုက်သံထွက်နေသေးသည်
YOU ARE READING
အစပြုခဲ့သောရင်ခုန်သံ (complete)
Non-Fictionမောင် ငယ့်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ ငယ်ဆိုတဲ့ဖြစ်တည်မှုကြောင့်ဘဲ ပြည့်ခွင်အာဏာ ငယ်ကြောက်တာက မောင်ငယ့်အပေါ်မှာ ရိုးသွားမှာကိုဘဲမောင် လောင်းရိပ်ငယ်
