Abimin arkadaşı

22

Kitap kapağıni değiştirdim nasıl olmuş sizce?

Oy vermeyi unutmayın

~~~

Ayşe teyzelerde salonda oturuyorduk hepimiz. Melis abla ile abim bu 3 aylik sürede sevgili olmuşlardi. Giray ise hala gelmemişti.

Hepimiz gergince televizyona bakarken kapı çaldı. Ayşe teyze ayağa kalkacakken "dur Ayşe teyzem ben bakarım" dediğimde teşekkür edip geri yerine oturdu.

Kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm kişi ile çığlık attım. Tabii benim çığlığımla birlikte herkes kapıya gelmişti.

Herkes şok içinde giraya bakarken ben şokun içinden çıkmış hızla Girayın kucağına atlamışım. Bacaklarımı beline kollarımı boynuna doladigimda oda ayni şekilde kollarıyla belimi sardı.

Abim "lan yeter bende burdayım şerefsizler" dediğinde hepimiz güldük. Girayın kucağından istemeye istemeye indiğimde herkesle sırayla sarıldılar.

Hepimiz salona geçtiğimizde Bora abi, Pelin ve aras gelmişti Giray icin. Kapı çaldığında kapıyı açmaya melis abla gitmişti.

İçeri girdiğinde arkasında pınarı gördüğümüz gibi pelinle birbirimize bakmıştık. Tüm mahalle bizim pınarla kavgalı olduğumuzu ve pınarın giraya aşık olduğunu biliyordu. Melis abla geri yerine geçti. Pınar ise giraya gülümseyip Girayın yanına oturmuştu. Pınar giraya sarıldığında kaşlarimi çattım.

Ortamda gerici bir sessizlik hakimdi. Sessizliği bozan şey ise Girayın telefonunu eline aldığı gibi bana bildirim gelmesiydi.

Herkes bana bakarken tahmin ettiğim gibi Girayın mesaj attığını gördüm ve sohbete girdim.

Giray : yavrum açıklayalim mi artık hem pinar da burda aramızdan çekilir belki

Siz : tamam hadi

Yazdığımda ikimiz de telefonları kapatıp ayağa kalktık. Ayağa kalktığımız gibi tüm gözler bize döndü. Giray yanıma gelip konuşmaya başladı "biz size bir şey söylemek istiyoruz" dediğinde herkes merakla bize bakmaya başladı.

Giray alttan elimi tuttuğunda bakıştık ve bu sefer söze ben girdim "biz sevgiliyiz" pinarin kasları catilmisti. Herkes ayağa kalkıp bizi tebrik ettikten sonra Ayşe teyze yani canım kaynanam yanımıza gelip konuştu.

"kızım beni bilirsin zaten elimde büyüdün neredeyse. İkinci annen sayılırım. Hem Girayımla birbirinizi sevdiğinizi sonunda fark etmişsiniz. Bana Ayşe teyze değil Ayşe anne de diyebilirsin kuzum zorlamıyorum nasıl istersen seslen"

Dediğinde gülümsedim ve "bilmem mi Ayşe teyzem" giraya baktığımda oda gülümseyerek ikimize bakıyordu. Hemen anne diyemezdim bu benim için zor olurdu. Ama belki zamanla diyebilirdim.

~~~

Eve geldiğimizde yatağıma uzanıp bu günü düşündüm. Pınar Ayşe teyzenin dediklerinden sonra evden koşarak çıkmıştı . Pelin ve aras ise adimiza çok mutlu olduklarini, hep mutlu olmamızı söylediler.

Bora abi ise sonunda birbirimize kavustugumuzu ve hep mutlu olmamızı söyledi.

Melis abla ve abim zaten utanmasalar halay çekeceklerdi. Ama abim her ne kadar mutlu olsada abilik görevini yerine getirmiş yanında çok abartı hareketler yapmamamızi söylemişti.

Ayşe teyzeyi biliyorsunuz zaten. Yarın ceren ablanın düğünü vardi. Aslında Giray göreve gitmese sevgili olduğumuzun ertesi günü yapılacaktı düğün. Ama Giray mahallede çok sevilen biriydi ve o bizim için, vatanımız için ter dökerken burda düğün yapmayı istememişlerdi. Ve haklılarda. Annemler de Girayın geldiğini öğrenmislerdi.

Yarın hem Girayı görmek için hemde düğün için buraya geliyorlardı bir  günlük.

Ama kafama takılan bir şey vardı. Giray onun kucağına atladigimda sanki canı acımış gibi bir ses çıkartmışti.

Yaralanmis olabilir miydi? Bu düşüncelerle uykuya dalmıştım.

~~~
Oy vermeyi unutmayın yarın belki bölüm gelmeyebilir kusura bakmayın eğer gelmezse