Ben geldim canlarımm 💋
Öncelikle nasılsınız?
Sizi çokk özledim
Umarım sizde beni ve ilham perilerimi özlemişsinizdi.
Bu bölümü bana ilham veren bir arkadaşıma itaf etmek istiyorum.
Güzel kuşumm bu bölüm sana gelsin 💝
Uzatmadan bölüme geçiyorum.
İyi okumalar 😈
🍷🍷🍷
Gözüm önümdeki ekrandaydı. En son yaptığımız Antalya projesi sayesinde %25 değerlenen hisselere yapılan haberlere bakıyordum.
Bu değerlenme sayesinde "Yılın en başarılı iş adamı ödülüne" adaydım.
Son günlerde her şey çok yoğundu. Sabahın erken saatlerinde şirkete geliyor ve geç saatlere kadar da çıkamıyordum. Bu yüzden de ceylan gözlü meleğimi biraz boşladığımı hissediyordum.
Elimden geldiğince onunla da vakit geçiriyordum ama yetmediğini hissediyordum.
Neyse ki bugün bu yorucu tempoyu geride bırakmıştık. Ben de ceylan gözlü meleğim de bir tatili hakkediyorduk.
Hani böyle evlendikten sonra güzel bir balayı ne kadar güzel bir tatil olurdu.
Aklıma gelen fikirle ayağa kalktım ve odadan çıkıp Ferman beyin odasına doğru yöneldim.
Ortak olduğumuzdan dolayı her iki şirkettede odamızın bulunmasında karar kılmıştık.
Kapıya vurup ses gelmeden açtım. Ferman bey kafasını kaldırıp kimin geldiğine baktı. Beni görünce ayağa kalkıp gülümsedi.
"Damat hayırdır ne oldu?" dedi neşeli bir şekilde.
Ben ise heyecandan aklımdaki şeyi direk söyledim.
"Allah'ın emri peygamberin kavmiyle kızınızı kendime istiyorum"
Ferman bey şaşkın bir şekilde bana bakakaldı bir süre sonra gür bir şekilde kahkaha atmaya başladı.Hatta öyle çok güldü ki kalktığı sandalyeye geri yığıldı ve karnını tutarak birkaç dakika daha gülmeye devam etti.
Benim dediğim şeyin neyi komik? Sadece nişanlımı kendime istedim.
Sonunda Ferman bey sakinleşince tekrar bana baktı. Ve bu sefer büyükçe sırıtmaya başladı.
Bu adama ne oldu birden?
Ben nerde yanlış yaptığımı düşünürken Ferman bey konuşmaya başladı.
"İlahi damat oğlum hiç güleceğim yoktu. Bende işle ilgili bir şey sanıyorum. Fena delikanlı seni, sen ortağının kızına göz mü koydun?" diye benimle eğlenmeye başladı.
"Ferman bey ortağımın kızı zaten nişanlım" dedim.
Ferman bey yine güldü."Böyle olmaz oğlum iki gün sonra anneni babanı al gel iste Baharımı" dedi
Duyduğum şeyle Ferman beyin yanında buldum kendimi ve uzanıp ilk önce elini öptüm sonra ise sıkıca sarıldım. O da bana karşılık verdi.
Sonra ondan ayrıldım fakat mutluluktan ne yapacağımı bilemediğimden etrafa birkaç saniye sersemce baktım.
"Oğlum sen eve git bence her an mutluluktan girdiğin bir toplantıda birinin alnını falan öpebilirsin." dedi gülerek.
Haklı olduğundan başımı salladım hem müstakbel karımı özlemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Bahar
Romance~Aysız gecenin yarısı solmuş günebakanlarıydık, güçlüydük ama yaralıydık~ Kırmızıdan kahveye dönen yapraklar gibiydik. Aynı onlar gibi yavaşça güçsüzleştik, birinin tek bir dokunuşu ile toz olduk. Geçen zaman bize daha soğuk daha zor daha yalnız bir...
