Küçük bir alıntıyla geldim canlarımm💋
Umarım hoşunuza giderr
🍷🍷🍷
Sonunda omuzumda benimle usulca eve girdi ve çok normal bir şekilde tek eliyle beni tutup diğer eliyle kapıyı kapattı. Omuzunda benimle eğilip ayakkabılarını çıkardı ve beni bırakmadan yatak odasına yöneldi.
"Tamam bak içeri girdik şimdi bırak beni"
Omuzunun üzerinden bana bakıp sinsice sırıttı ve daha hızlı adımlarla odama yöneldi. Yatağımın önüne gelip aniden beni omuzundan yatağa fırlattı.
Bu ani hareketiyle dudaklarımdan ufak desibelde bir çığlık firar etti. "Gavur herif!"
Hiç saklama gereği duymadan kahkaha attı. Tabii kendine eğlence bulmuş beyefendi!
"Sen bırak demedin mi aşkım bende bıraktım." sesi güldüğünden boğuk çıkıyordu. "Hatunumun sözleri benim için emirdir."
Burnumu kırıştırıp ona kızgın bir tavırla baktım. "Ben sana beni bırak derken yatağa at mı dedim?"
"Sen bana sadece bırak dedin nereye veya nasıl bırakmam gerektiğimi söylemedin." bugün yüzünden düşmeyen o yaramaz gülümsemesi hâlâ dudaklarında asılıydı "Seni yatağa atmak tamamen benim fikir ve eylemim"
"Beni kendi evime ve kendi yatağıma mı atıyorsun?"
"Böyle söyleyince de aklıma çok yanlış şeyler geliyor."
Gözlerim şokla açıldı. "Bugün de ayrı bir yaramaz olmuşsun sen"
"Yaramazlığa azmettiren kızıl bir meleğim varken sence de çok normal değil mi?"
"İftiralarınız çok kuru lütfen biraz ıslatıp tekrar deneyiniz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Bahar
Romance~Aysız gecenin yarısı solmuş günebakanlarıydık, güçlüydük ama yaralıydık~ Kırmızıdan kahveye dönen yapraklar gibiydik. Aynı onlar gibi yavaşça güçsüzleştik, birinin tek bir dokunuşu ile toz olduk. Geçen zaman bize daha soğuk daha zor daha yalnız bir...