LOVE IN İMPOSSİBLE _DAZATSU

"Yüzme Biliyor Musun? "

....

1 Ay...

Tam tamına 1 aydır buradayım ve hâla buna alıştığımı sanmıyorum...
Kesinlikle Chuuya, Akutagawa, Poe, Ranpo, Kenji, Junichiro ve Naomi harika dostlardı ama Dazai tek başına tüm yetimhanedeki zorbaları geçmişti.

Bir keresinde sadece 1dk geç kaldığım için kahvaltı yapmama izin vermedi ama kendi yüzünden olmuştu çünkü beni banyoya kitlemişti.

Genelde özel bir durum olmadıkça benimle konuşmuyordu, konuştuğunda da hep azarlıyordu.

Kenji'ye sadece bir defa 'Kenji-kun' demeyi unuttuğum için demediğini bırakmadı. Üstelik Kenji bile bundan rahatsız olmamışken...

Ama neyse ki boynumda bıraktığı yara hızlı geçmişti.

Arada Chuuya beni görmeye geliyordu. Akutagawa da işi ne kadar izin verirse....

Ranpo ve Poe'i ise hiç görmemiştim. Duyduğum kadarıyla düğün hazırlıkları ile meşgüllermiş....

______

Bir gün Chuuya-san ile evin okuma odasında kitap okuyorduk.

Ch. Hey Atsushi, ne giyeceğine karar verebildin mi?

At. Ne için senpai?

Ch. Ne için mi? Düğün için tabi ki!

At. Şey, Ranpo senpai ve Poe senpainin düğünü mü?

Ch. Evet! Haberin yok mu yoksa? Bu pazar olacak. Akutagawa'ya Dazai'ye söylemesini söylemiştim.

At. Ama Dazai senpai bana tek kelime söylemedi...

Ch. Dazai, seni puşt! Derdin ne bu çocukla anlamadım gitti!

At. Neyse, zaten istesem de gelebileceğimi sanmıyorum.

Ch. Niyeymiş o?

At. Düğün için giyecek düzgün bir kıyafetim yok ayrıca Dazai senpai dışarı çıkmamı yasakladı. Üstelik kalabalıktan pek hoşlanmam...

Birden elimde tuttuğum kitap çekilip alındı. Ardından Chuuya ellerimi tuttu. Ona baktığımda etkilenmekten kendimi alamadım. Mavi gözleri çok kararlı bakıyordu.

Ch. Atsushi eğer istemiyorsan gelmek zorunda değilsin ama sonsuza dek dört duvar arasında yaşayamazsın.

At. Haklısın senpai, ama-

Ch. Aması falan yok, sırf seni kaçırdı diye Dazai'nin kölesi olamazsın. Şimdi söyle bana ; gitmek istiyor musun istemiyor musun?

Bir süre susup düşündüm.

At. Ben... Galiba istiyorum.

Ch. Tamam o zaman. Kıyafeti dert etme sen, ayrıca Dazai çatlasa da patlasa da sen istediğin sürece götürürüm seni oraya... Kalabalıktan hoşlanmamana gelirsek, rahatsız olduğun anda bana söyle, tamam mı?

At. Şey... Peki. Teşekkürler senpai...

Ch. Rica ederim canım...

Beklemediğim bir şey oldu ve Chuuya senpai kollarını omzumdan belime doladı. Bana sarılıyordu...

Hayatımda yalnızca Tachihara ve Gin ile sarılmıştım ve buna şimdi de Chuuya eklenmişti.

Donup kalmıştım. Benden ayrılıp hayretle yüzüme baktı.

Ch. Bir sorun mu var? Yoksa sarılmayı sevmez misin?

At. Hayır hayır! Sadece çok fazla kişiyle sarılmadım o kadar.