LOVE IN İMPOSSİBLE _DAZATSU

" Dayanamıyorum! "

(...)

Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başlamıştım ama ışık yüzünden zorlanıyordum. Bu sırada hislerim de yerine gelmişti. Bir çift el bana dokunuyordu, biri sıkı sıkı ellerimi tutuyor diğeriyse yanağımı okşuyordu.

Sonunda gözlerimi açtığımda yanağımı okşayanın Chuuya, elimi tutanınsa...
AKUTAGAWA SENPAİ!

HAYAL Mİ GÖRÜYORUM?

AKUTAGAWA SENPAİ BURADAYDI! ÖLMEMİŞ YAŞIYORDU VE ŞU AN ELİMİ TUTUYORDU!

Onlara seslenmek istedim ama ağrıyan ve kuruyan boğazım bana engel oldu. Dikkatli bakınca bir yatakta yattığımı ve sağ elime bir serum takılı olduğunu gördüm.

Ch. ATSUSHİ! Sonunda uyandın. YOSANO!

O böyle seslenince içeri Yosano girdi ve beni kontrol etti.

Ys. Yeterince iyi durumda ama birkaç saat daha dinlemesinde fayda var.

Ch. Her şey için çok teşekkürler.

Ys. Ne demek? Her zaman...

Yosano dışarı çıkınca bana döndüler.

Ch. Atsushi, iyi misin?

Zorlanarak cevap verdim.

At. E.. Evet... Biraz su..

Chuuya masanın üstündeki sürahiden su katıp içmeme yardım etti. Sonunda tam olarak kendime gelmiştim.

At. Akutagawa senpai... Olanlar için özür dilerim sen iyi misin?

Ak. Evet Atsushi ben iyiyim, teşekkür ederim.

At. Ama Dazai senpai bana öldüğünü söylemişti. Çok korkmuştum... Bana ne oldu acaba?

Ak. Ahh, O mesele...

Birden yüzleri solmuştu. Şaşırmıştım.

At. Senpai ne oldu?

Ak. Şöyle ki Atsushi, ben hastanede yatarken Dazai seninle dışarı çıktığımızı anlamış ve seni korkutmak için benim öldüğümü söylemiş. Ama sen o kadar etkilenmişsin ki fenalık geçirmişsin. 2 gündür baygın yatıyorsun ve şimdi yeni uyandın.

At. Ne?

Anlamıyorum... Gerçekten anlamıyorum. Ben bunları hakedecek ne yaptım? Küçüklüğümden beri yetimhanede zorbalık görmüş olabilirim ama Dazai'nin yaptıkları hepsinden beterdi. Sırf korkmam için Akutagawa'nın öldüğünü söylemek ne demek? O, Chuuya ve diğerleri benim ailem gibiydi ve gerçekten o an ailemden birini kaybetmiş gibi hissetmiştim.
Bana bu acıyı yaşatma hakkını nereden buluyordu?

Ch. Atsushi, neden ağlıyorsun?

Onun böyle demesiyle ağladığımı fark ettim. Artık yaşadıklarımın ağırlığını kaldırmaya omuzlarım yetmiyordu.

At. Senpai... Dazai senpai neden bana böyle davranıyor? Sizinleyken oldukça neşeli ve iyi biri ama bana korkunç bir şey yapmışım gibi davranıyor. Artık dayanamıyorum...

Ağlamam şiddetlenmişti. İkisi de yanıma oturup bana sarıldılar. Sırtımı okşayıp tesseli etmeye çalışıyorlardı.

Ch. Atsushi... Keşke senin için bir şey yapabilsek. Dazai ile defalarca konuşmayı denedik ama öyle bir gavur inadı var ki hiç bir şey anlatmıyor. Senin için daha fazlasını yapmak istiyoruz ama olmuyor, üzgünüm.

At. Galiba böyle yaşamak benim kaderim... Hayatım boyunca zorbalığa uğrayıcağım, beni asla kimse sevmeyecek, sonsuza dek ağlamaktan başka bir bok yapamıcağım!