LOVE IN İMPOSSİBLE _DAZATSU

" Teşekkür Ederim... "

Dz. Atsushi kendine dikkat etmelisin. Fazla çalışma ve stres bebeklere zarar verir.

At. Bebek mi? Ama ben hamile değilim ki canım?

Dz. Hamile olman gerekmiyor Atsushi. Bebek sensin.

Dazai beni kucağına çekip oradan bahçeye kurduğumuz kahvaltı masasının sandalyesine oturmuştu. Dağ evinden evimize döneli 1 hafta olmuştu. Bugün geldikten sonra ilk kez Senpai'ler ile buluşacaktık. Çocuklar içeride kahvaltıyı hazırlıyor biz de dışarıdaki masaya taşıyorduk ama Dazai iş yapmamı istemiyordu.

At. Ama Dazai-san alt tarafı tabak taşıyorum.

Dz. Olsun. Çok çalıştın sen, gerisini ben hallederim.

Tam inadına kalkacağım sırada Byakko gelip zıpladı ve karnımın üstüne çıktı. Karşılık olarak kulaklarının arkasını okşadım. Anlaşılan bu ikisi bana iş yaptırtmayacaktı.

At. Pekala oturacağım. Ama sadece bu seferlik.

Dz. Tamam canım.

Alnıma bir öpücük verip içeri gitti. Biraz sonra çocuklar ile herşeyi getirmişlerdi. Geriye bir tek Senpai'leri beklemek kalmıştı.

Çok beklemedik çünkü hemen gelmişlerdi. Byakko ve Karl birlikte oyun oynarken yerlerimize geçtik. Beraber sofraya geçtiğimiz gibi hem yemeğe hem sohbete başlamıştık.

Ch. Tatiliniz nasıl geçti?

At. Güzel, sizlerinki?

Rp. Aynı şekilde...

Dz. Ranpo sende bi doğuramadın. Şunu doğur da kurtul artık.

Rp. Benim elimde olan bir şey değil Dazai. Hem merak etme az kaldı.

Dz. Poe baba olucağın için heyecanlı mısın? Artık yaşlanıyorsun...

P. Ben de Ranpo da hâla genciz. Asıl sen kendine bak, amca...

Poe'nin söylediği şeyle masada küçük bir kahkaha tufanı koptu.

Dz. Amca ha, öyle mi? Dikkat et de çocuk seni baba yerine dede sanmasın.

P. Oğlum doğduğu anda ona Atsushi'ye abi sana da amca dedirtmezsem en adi şerefsizim.

Dz. Zaten öylesin.

P. Kes sesini.

Ak. İkiniz de susun.

Dz & P. Tamam.

Akutagawa Senpai'nin Dazai ve Poe üzerinde üstünlük kurmasıyla kahvaltıya devam ettik. İşimiz bitince sofrayı beraber kaldırdık. Bir süre salonda oturup dinlendik.

Ch. Evet çocuklar, şimdi size bir şey söylemeliyiz...

Dz. Yine ne oldu amk?!

Ch. Bu sefer o kadar da büyük değil ama biraz üzücü...

At. Ne oldu Senpai?

Ak. Tatile gittiğimiz zaman yine bir kriz geçirdim. 1 günümüz oradaki hastanede geçti.

At. Senpai! Sen iyi misin?

Ak. Ben iyiyim ama bundan bıktım artık. 2 gün önce Ango ile konuştuk ve Amerika'da bu hastalıkla ilgilenen bir arkadaşı oluğunu söyledi. Onunla telefondan görüştük ve  randevu aldık.

Ch. Akutagawa hastalığın en az seviyeye düşmesi için ameliyat olucak çocuklar. Yani 1 hafta sonra Amerika'ya gidiceğiz ve 2 ay orada kalacağız...

Dz. Üzücü ama güzel bir şey, değil mi?

P. Ama Akutagawa zarar görmeyecek değil mi? Bu tür tedaviler çok riskli olur.