Merhaba bir tanem. Sen benim kim olduğunu bilmiyorsun ama, ben seni tanıyorum. Ben sana doğumunda bağlanan üç iblisten biriyim. Görüyorsun ki bu dünyada güzel, tamamlayıcı bir hayat bazılarının kaderinde vardır. Korkarım o insanlardan biri değilsin. Ve bizim görevimiz de bundan emin olmak.
Biz kimiz? Ah, ne kadar da aptalım sana kim olduğumuzu anlatmadım. Kendimizi kısaca tanıtmama izin ver;
Utanç benim küçük kardeşim, sol omzundaki iblistir. Sana normal olmadığını, insanların seni sevmediğini söyleyen odur. Utanç kendinden nefret etmeni sağlayandır.
Korku ise sağ omzunda oturur. Benden büyük olup, hayat kadar yaşlıdır. Korku her gölgeyi canavarlarla doldurur, yoldan geçen yabancıları birer katile dönüştürür. Korku sevdiğin kişiye duygularını anlatmanı engelleyendir. Deneyip kaybetmektense, hiç denememeyi de o öğütler sana. Korku; sana kendi hapishaneni yaptırır.
Peki ya ben kimim? Aslında senin en büyük düşmanın, iblislerin en tehlikelisiyim ama sen beni dostun olarak görüyorsun. Yapacak hiç bir şeyin kalmayınca bana sığınıyorsun çünkü kalbinde yaşıyorum. Ben seni tekrardan acı çekmeye zorlayan, acıyı sana ilk tanıtanım.
