ည၁၁နာရီ..........
ညနက်နေပေမဲ့ ကိုကိုကြီး ရော အမကော ပြန်မလာသေးပါ ကျွန်တော် အိမ်ရှေ့ ကိုထွက်လိုက်ဝင်လိုက်နဲ့ မျှော်နေမိတယ်..................
ထိုစဉ် အိမ်ရှေ့ဘက်ကိုဝင်လာတဲ့ မီးရောင်ကြောင့် ကိုကိုကြီးလား အမလားလို့သေချာအောင် ကြည့်မိလိုက်တော့ ကိုကိုကြီးဖြစ်နေတယ်
ယိုင်နဲနဲ နဲ့အိမ်ထဲသို့ဝင်လာတဲ့ ကိုကိုကြီး ကြောင့်မူးနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါပြီ......
" ကိုကိုကြီး ဘာလို့သောက်လာတာလဲဗျာ "
" ငါ့ဘာသာသောက်တာမင်းအကြောင်းပါလား နေ့ခင်းက ပြသနာရှင်းမပြီးသေးဘူး
လာခဲ့စမ်း "
ကျွန်တော်ပြောချိန်တောင်မရလိုက်ပေ ကိုကိုကြီး ကျွန်တော့် လက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းထဲက ခုတင်ပေါ်သို့ အားပြင်စွာပြစ်ချခံလိုက်ရတယ်
" မင်းကိုငါဘာပြောထားလဲ ငါစကားနားထောင်ပါလို့ နေ့ခင်းကမင်းအချိုးကဘာလဲ မေးနေတာကို မင်းလိမ်ပြောတာ ငါမသိဘူးများထင်နေလား "
" မဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုကြီး ရယ် အမနဲ့ကိုကိုကြီး ပြသနာတွေ ဖြစ်မှာစိုးလို့ မပြောတာပါ "
" တောက်......"
ကိုကိုကြီး ရဲ့တက်ခေါက်သံက အခန်းတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်သွားတယ်......
နောက်ပြီး ကိုကိုကြီးရဲ့ အဝတ်ချွတ်လိုက်တော့
အပေါ်ပိုင်းမှာ ဗလာကျင်းနေတယ်.......
" ဘာ...ဘာ..လုပ်မလို့လဲ ကိုကိုကြီး "
" မင်းကိုအပြစ်ပေးမလို့ "
" မ..မ..လုပ်ပါနဲ့ ကိုကိုကြီး ကျွန်တော်ကြောက်တယ် "
" ခုမှကြောက်မနေနဲ့ မင်းကိုအပြစ်ပေးမှရတော့မယ် "
ကိုကိုကြီး ပြောပြီး ကျွန်တော့်အဝတ်စားတွေကိုဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားရှာတယ်..
" ကိုကိုကြီး ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်...
မလုပ်ပါနဲ့ "
ကျွန်တော့်ဘက်ကသာ အဆက်မပြတ်စကားပြောနေပေမဲ့ ကိုကိုကြီးဘက်ကတော့ သူ့ရဲ့ ပန်းတိုင်ကိုသာ ဦးတည်လျက်..........
ကိုကိုကြီးကသူရဲ့အောက်ပိုင်း အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီး မကြာပါဘူး ခုတင်ပေါ်တက်လာပြီး
ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဖက်ကို ကိုကိုကြီး ရဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ချုပ်ပြီး အနမ်းမိုးစတင်လေသည်.........ကျွန်တော်နောက်ဆုံးသိလိုက်ရတာက ကိုကိုကြီး ရဲ့ လက်ကနေမလွတ်နိုင်တော့ဘူးဆိုတာဘဲ.................
ကျွန်တော် ကိုကိုကြီး ကိုမမုန်းချင်ဘူး...........
မျက်ရည်အဆက်မပြတ်ကျနေပေမဲ့ ကိုကိုကြီး ကတချက်မှငဲ့မကြည့်ခဲပေ..................
ရုတ်တရက် အထဲသို့ဆောင့်ပြီးဝင်လာတဲ့ ကိုကိုကြီး ရဲ့ညီလေး ကြောင့် မျက်လုံးများပြာနှံသွားတယ်.........
