සඳක්.. ☪︎ ִ ֶ֢࣪⋆
" අර කෑල්ලනං පට්ට ආරුශයො.. දැනට දාගෙන තොට එපානං පස්සෙ හිමීට මට ලයින් කරකො හු ත්ත! "
මිහිරාන් ඇගිල්ලෙන් ඇන්න උරහිස අතගාගනිමින් ආරුශ් රැව්වේය. සඳක් ඔහු පසෙකට වී නුරුස්මෙන් දුරකථන තිරයට දස වද දෙනු ඔහු ඇස කොනින් යන්තම් දුටුවේය. හේතු එකකට වඩා තිබුණි. ගෑවී නොගෑවී සිට ත් ආරුශ්ගේ අතේ සිය අතැඟිලි පටලාගන්නට නැතිකමින් ඔහු අඩපනව යමින් සිටියේය. මිහිරාන් ඒ අල්ලපනල්ලේ සිය පෙම්වතාට මඟුල් ජෝඩු කරන්නට තැත් කිරීම ඔහුගේ හදවත ගිනි තැබුවේය. ආරුශ් ඔහු දෙස බලන තත්පරයක් පාසා සඳක් රැව්වේ ආරුශ්ට ය. ආරුශ් මිතුරන් හා පෙම්වතා මැද ගිරයට හසු වූ අසරණ පුවක් ගෙඩියක් බවට පත්ව තිබුණි.
" සඳා... උබ දිහත් ඒකි බලනවා සුද්දා.. අඩේ තොපෙ නගින්නැද්ද බොලව්... ?! "
සඳක් නැගිට්ටේ හොදකට නොවන බව ආරුශ් සක්සුදක් සේ දැන සිටියේය. බස් නැවතුමේ සිටි පාසල් වියේ යුවතියන් දෙසට ඔහු පය ඉක්මන් කරන විට මිහිරාන්ගේ ද උගුර වියලී කෙල ගිලුණේය.
" නංගි.. අර අතන ඉන්න සුදු ශර්ට් එක ඇදන් ඉන්න සුදු උස අයියට තමුසෙ දැකලා නැගලලු. ගිහින් පුලුවන් උදව්වක් කරලා දෙනවද අපිට කනක්කැහිල ඉන්න.. "
" මොනවද හුත්තො අරූ අර කියන්නෙ? " රිශාන් තම කමිසය දෙස බලා සැනසුම් සුසුමක් හෙලුවේය. සුදු ඇද සිටින්නේ ආරුශ් හා ලවන් පමණකි. තරුණයන් හය දෙනා දෙස බස් නැවතුමේ සිටි වැඩිහිටියන් විටින් විට බලමින් කුටු කුටු ගාන්නට විය. සඳක් කතා කළ දැරිය රතුව ගියාය. ඇගේ මිතුරියන් ඇයට ඇගිලිවලින් අනිමින් තොල් නෑර මුමුණමින් මොන මොනවාදෝ කීහ. ඇය මිතුරියකගේ අතක් ගසා දමමින් බිම බලාගත්තාය.
" විනාසයි හුත්තො විනාසයි.. අහක බලපං ආරුශ්... ලොකු ප කක් අල්ලලා කටේ ඔබන්නෙපැයි මේ නසරානි වේසිගෙ පුතාගෙ.. කැපෙමු මෙතනින්.. " ආරුශ්ගේ අතකින් ඇදගෙන දැරියන් අසලින්ම ඔවුන් පසුකර මිහිරාන් කඩිනම් කරන අතරේ සඳක්ගේ අතින් අල්ලාගන්නට ආරුශ් සමත් විය. විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් හය දෙනා නතර වූයේ බස් නැවතුම්පොළ නොපෙනෙන මානයේ ය.
