වෙනදා වගේ එලාම් එක වැදුනෙත් නෑ. හෙන සීත්ලක් ආවා. ඇදේ අත යැව්වට කොල්ලත් නෑ. රෑ කෙදිරි ගගා ඉදපු එකාට නින්ද යද්දි පාන්දර හතර හමාරට ඇති.
අසමෝදගම් දුන්නා දෙහි මිරිකල ගම්බිරිස් කුඩු දාල දුන්නා.. කොල්ලගෙ බඩේ කැක්කුම ඒත් අඩු වුන්නෑ. කමලක්කා පිරිත් කරපු පැන් ටිකක් පොවලා කොල්ලට දෙහි ගෙඩියක් හතරට පලලා ලුණුයි ගම්බිරිසුයි දාල බලෙන් බලෙන් කැව්වා පොත්ත පිටින්ම.. ඊටපස්සෙ ඌ හෙම්බත් වෙලාමද මංදා බිත්ති දොරජනෙල් වලට වාරු වෙවී ගිහින් ඇදට වැටිල ටික්කින් නින්ද ගියා...
මං ඇදෙන් බැහැලා කුස්සිය පැත්තට යද්දි කමලක්කා උයනවා.. වෙනදට කැරට් අලයක් සුද්ද කර කර හරි පොල් ටිකක් ගගා ඉදල හරි මං එනවා දැක්කම දුවල ගිහින් උනුවතුර බෝතලෙන් තේ එක පෙරලා අරන් මං ලඟට ඇවිත් බිම බලාගෙන ඇඹරෙන කොල්ලා අද කුස්සියෙත් නෑ.. මගෙ පපුව ඩිංගක් ගැස්සුණා..
කිව්වත් වගේ කමලක්කා කොල්ලව ගෙනිහින් දාලවත්ද කොහෙහරි.. ?
මට හුස්ම ගන්න අමාරු වීගෙන එනවා වගේ දැනුනා.. මං පුටුවක් අල්ලගෙන ඉදගත්තෙ ඒකයි. පැනික් ඇටෑක් එකක්.. මං දන්නවා මේ ඇගට දැනෙන ෆීලින්ග් එක...
" ලොකුඅම්මෙ.. " එලියෙන් ආව කටහඩට ඒක එහෙම්ම යටපත් වෙලා ගියෙ මටවත් හිතාගන්න බැරි විදියට.. කොල්ලගෙ කටහඩ වෙව්ලනවා.. ඒත් ඒ වෙව්ලන කටහඩ මගෙ ඇගේ වෙව්ලීම නැවැත්තුවා අසුරු සැනෙකින්..
" පෘත්වියො... අන්න අරූ එක්කරගෙන ගිහින් බෙහෙත් ටිකක් අරන් වරෙන්. ආහ්... උබ මොකද පපුව අල්ලගෙන.. ?! "
" ඇම්මක් වගේ ආව කමලක්කා.. දැන් හරි. "
" උබලට තියෙන ඇම්මවල් ගැනනං මට අහන්න ඕන්නෑ පෘත්වි. අරූ දැන් උදේ නැගිට්ට වෙලේ ඉදන් වමනෙ දානවා. ඇග හෝදවලා ඇදුමක් දැම්මුවා මං. ගිහින් බෙහෙත් ටිකක් අරන් වරෙන්. අද වරුවයි බෙහෙත් දෙන්නෙත්. "
මං කුස්සියෙන් පිලිකන්නට බැස්සෙ මයෙ රන්කඳ පිලිකන්නෙ ඉදගන්න හිටෝපු කොටකැල්ලක් උඩ ඉදගෙන ඔහෙ බලාගත්තු අත බලාගෙන කල්පනාවක ඉන්නවා දකින්න.
