Aşk Melezim

12.Bölüm: İyi Geceler

Sabah olunca yataktan kalktım. Haru odada yoktu anlaşılan çalışıyor. Gecelikleri mi değiştirerek aşağıya kral odasına indim. Haru gerçekten de orada, masada çalışıyordu.

"Günaydın Amaris"

"Sana da günaydın Haru dün gece iyi uyudun mu?"

"Evet merak etme kanepeyi alt ettim. Sen rahat mıydın?"

"Bunu cidden bana mı soruyorsun? Yatak elbette ki kanepeden daha rahat."

"Ben yinede sorayım dedim. Eğer rahat edemediysen bu yatağa ihtiyaç yoktur, değiştiririm."

"Ne yani sadece benim için koca yatağı değiştiremezsin."

"Öyle mi küçük hanım sırf senin için... Ohm ohm... Yani sırf kendim öyle istediğim için değiştiremeyeceğim bir şey yok." Yalan söylüyor. Sani yalancı diline hakim olamadın.

"Sırf kendin öyle istediğin için mi? Yoksa..."

Sözümü tamamlamama izin vermedi. "Amaris sen buraya neden gelmiştin?"

"İyi kaç bakalım Kral bey kaçabilirsin ama saklanamazsın."

"Hizmetliler yemeği hazırlamıştır." Diyerek odadan çıktı, ben de koridor da ona yetiştim.
Haru ile masaya oturduk. Herkes oradaydı bir tek Lucy yoktu. Haru biraz daha masada bekledikten sonra sordu."Lucy nerede?"

Laura hemen lafa atlayarak cevap verdi."Lucy abim arkadaşları ile bara gitti."

"Akşam yemeğine katılmayacak mı?"

Laura başını salladı."Hayır katılmayacak."

"Haru çalışmalar nasıl gidiyor? Dokunulmazlık yasasını kaldırmayı düşünüyor musun?" Haru amcasına döndü ve gülümsedi.

"Çalışmalar çok güzel gidiyor amca sabahtan beri kafamı kaldırmadım." Göz ucuyla bana bakıp gülümsedi ve göz kırptı."Dokunulmazlık yasası olayına gelirse evet öyle bir düşüncem var... Bu yasa çok gereksiz bir yasa ... Bu eski hükümdarların götünden koyduğu bir sürü saçma kural var."

"Öyle deme bu ne biçim bir ifade şeklidir... Aynı baban gibisin"

"Babam gayet haklı bir adamdı her konuda... Sizin aksinize"

"Baban da sorumsuz ve dik başlıydı." Haru başını sallayarak onayladı.

"Doğrudur amca artık izninle yemeğimizi yiyelim."

"Tamam oğlum yiyin yemeğinizi ben ne yaptım?"

Başı ile önümdeki yemeği gösterdi.
"Hadi Amaris yemeğini ye"

Laura kıkırdayarak Haru'ya baktı."Abi Amaris ablayı ne kadar düşünüyorsun" Haru'nun amcası bu tatlı ortamı bozdu.

"Tabi düşünecek onun sayesinde kral oldu eğer onunla bu kadar çabuk evlenmeseydi Lucy biri ile evlenir tahtı kapardı."Bu Alcott işleri kızıştırmayı çok seviyor.

"Çok doğru amca ama sözlerinde bir eksik var. Amaris sayesinde kral oldum ama onu düşünmemin sebebi ona olan aşkımdır." Haru tekrar bana döndü. Gözlerinde benim için büyük bir şefkat vardı. Bu şefkat onunla arkadaş olduğumdan dolayı böyle büyük.

"Aşkmış eğer bir şeytana aşık olsan anlardım ama bir meleğe aşık olmak..."

Haru amcasının lafını bölerek devam etti."Aşkın meleği, şeytanı olmaz aşk kalpte olan bir şeydir. Kalp de söz dinlemez ha melekmiş ha şeytan kalp ne anlar melekten şeytandan kalp sadece sever.Bir daha hiç kimse Amaris'in melek olmasından ya da evliliğimizden bahs etmeyecek anlaşıldı mı? Bu bir emirdir."

"Anlaşıldı" Laura bunu büyük bir kayıtsızlıkla söyledi.

"Anlaşıldı Haru" Alcott ise bunu küçümseyerek ve kınayarak söyledi. Fark ettiyseniz Haru'nun amcası demiyorum. Bunu hak etmiyor, Haru'nun amcası olmayı hak etmiyor. Haru çok düşünceli, kibar, büyüleyici, olağanüstü, şefkatli, tatlı ve... Ohm ohm yani iyi biri ama Alcott tam tersine çok kötü

"İyi o zaman artık susun da yemek yiyelim" Haru'nun bu sözüne karşı kimse bir şey demedi ve yemeklerimizi yedik, ben odaya Haru ise kral odasıma gitti.

Bir süre kitap okuduktan sonra Haru odaya girdi. Anlaşılan işleri bitmişti. Onunla kısa bir sohbetten nasılsın ne yaptın dan sonra konu şuraya geldi:

"Haru biz doğru mu yapıyoruz?"

"Neyi?"

"Bizim bu evliliğimiz isteğimiz dışında oldu. Biz akşamları aynı odada uyuyoruz bu doğru mu?" Aslında odayı ayırmak imkansızdı bunu biliyorum ama Haru'nun bu karmaşık konu hakkında fikrini almak istiyorum.

"Sonuç olarak evliyiz bence gayet doğru. Hatta eksik bile, evliyiz beraber bile uyuyabiliriz. Sen istemiyorsun diye ayrı uyuyoruz, eğer faklı odalarda uyursak çok şüphe çeker. Sabahtan akşama aşık olduğumuzdan bahsedelim sonra da ayrı uyuyalım. Olacak iş mi?"

"Emin değilim" içimden bir ses böyle durumlarda kesinlikle bir şey söylerdi ama şimdi neden susuyordu?

"Annemlerin odasında kal dedim kalmadın. İstersen orada uyuyabilirsin."

"Hayır, ben kanepede uyuyacağım." Kanepenin üzerine oturdum.

"Amaris çok kafaya takıyorsun bana güven sorun yok." Yatağa oturdu. "Anlat bakalım ben orada sıkıcı işler ile meşgulken burada neler yapıyorsun?"

"Genelde kitap okuyorum."

"Sadece kitap mı okuyorsun?"

"Evet... Teşekkür ederim"Yüzünde şaşkınlık vardı.

"Rica ederim ama neden?"

"Melek olmamın konuşulmasını engellediğin için"

"Benim görevim bu kadınımı her koşulda korumam gerek" şaşkınlıktan sesim kısıldı."Kadınını mı?"

"Evet kadınım değil misin?" Yanaklarımın kızardığını hissettim."Çok çabuk utanıyorsun sevgili karıcığım seninle işimiz zor."

"Haru..." Diye inledim ama devamını söyleyemedim. Biraz sesim düzeldikten sonra devam ettim "Bana adım ile hitap et"

"Tamam karıcığım... Pardon Amaris"

"Uykum var "dedim, konuyu kapatmak istercesine.

"Tamam gel yatağa "

"Yatağa mı? Ben kanepede uyuyacağım demiştim."

"Sen yatakta uyu hem ben de kanepede uyuyabilirim." diyerek yataktan kalktı.

"Haru olmaz ben kanepede uyuyacağım. Hem
dün gece de ondan önceki gece de yatakta ben uyumuştum." diyerek dolaba yöneldim ve bir yastık ile yorgan alarak kanepeye döndüm.

"İyi sen bilirsin." Haru yatağa girdi. Ben de kanepeye uzandım ve kitabımı açarak okumaya başladım.

"Kitap mı okuyacaksın?" Başımı kitaptan kaldırmadan yanıtladım. "Evet sen de oku"

"Uzun bir süre yazı , kağıt ve kalem görmek istemiyorum."

"Bu senin günlük rutinin olacak alışsan iyi olur."

"Bir de bu yetmezmiş gibi amcam sinirlerimi bozuyor." Kafamı sonunda kitaptan kaldırdım.

"Onu duyma her dediğine he diyerek geç"

"Bana tahtı Lucy'ye devret dersede he diyip geçeyim mi?"

"O zaman ağzını bağla"

"Hadi uyu en iyisi" dedi esneyerek " Ben uyuyorum"

"İyi geceler "

"Sanada iyi, tatlı, güzel, bol uykulu geceler"

"İyi geceler demen yeterliydi."

"Onu da söyleriz seni mi kıracağım...İyi geceler"

"Sanada iyi geceler" biraz kitabımı okudum ve en sonunda uykuya yenik düşerek kitabımı kitaplığa bıraktım, ben de uyudum.