Kan (MÜHÜR)

𝓑𝓸̈𝓵𝓾̈𝓶 7

* Heyyooooo

-

'Bana benim olanı geri getir.'

Bana benim olanı geri getir mi?

İşte şimdi sıçmıştım.

Bütün vücudum kor gibi yanıyordu.

Bütün vücudum gerilmekten kas katı kesilmişti.

Tekrar kağıda baktım ve evet 'Bana benim olanı geri getir.' yazıyordu. Altında bilmediğim bir çok şekil de vardı.

Dumura uğramıştım ne yapacağımı bilmiyordum.

Kağıdı sanki lanetli bir şeymiş gibi yatağa fırlattım ve hemen kağıttan uzaklaştım.

Yanaşabildiğim kadar duvara yanaştım ve köşesine çömeldim.

Başımı ellerimin arasına alıp saklamaya çalıştım.

Gözlerim dolu doluydu.

Bütün kabuslarımın sebebi Vasil olabilir miydi? Belki de bana lanet etmişti! Bu yüzden de ben sürekli kabus görüp duruyordum. Sonuçta ona ait olan bir şeyi sadece ondan hatıra olarak saklayabilmek için çalmıştım.

Evet buna çalmak denirdi çünkü ona tek bir haber dahi vermeden hem Mühür taşı hem de ben ortadan kaybolmuştuk.

Beni aramaya çalışmış mıydı?

Aramaya çalışmış olsa bile 10 yaşında bir çocuktu. Onun da elinden bir şey gelmezdi.

Peki ya zaman geçtikçe bana ulaşmaya çalışmış mıydı?

Ben sosyal medyadan sürekli ona ait bir şey bulmaya çalışmıştım ama bulamamıştım. Demek ki o aramamıştı.

Ama bu taş o kadar önemliyse neden aramaya çalışmamıştı?

Elim istemsizce göğsümün iki arasına gitmişti.

Belki de arada sırada ağrımasının sebebi sahibinin ben olmadığını bildiği içindi.

Ne saçmalıyordum böyle? O sadece sıradan bir taştı.

Peki sıradan bir taşın kaburgalarımın arasında ne işi vardı? Sıradan bir taş oraya kendiliğinden girebilir miydi?

Hiç sanmıyordum.

Başıma deli gibi ağrılar girmişti. Göz yaşlarımı durduramıyordum.

Benden onun olanı istiyordu ama ben ona onun olanı veremezdim. Vermeyi her şeyden çok istesem de veremezdim çünkü kendini benim bedenime hapsetmişti. Ki vermek istesem bile Vasil'i nereden bulacaktım? Yaşar abi Vasil'i tanır mıydı? Yaşar abi buraya geldiğinde kasaba gençleri demişti. Belki de Vasil'i de tanıyordu. Vasil hala burada yaşıyor muydu ki?

Aklımda bir ton soru dönüp dolaşıyordu. Soruların hiçbirine bir cevap bulamıyordum.

Odamın kapısının önünde adım sesleri duymamla daldığım düşüncelerden kendime geldim.

'Efoş ben akşam yemeğini hazırladım. Uyanıksan hadi gel de yemek yiyelim. Bir tane de film buldum yemekten sonra patlamış mısır yapıp onu izleriz olur mu?'

'Uyanığım Asya. Bir duşa girip hemen geliyorum.'

Evet duşa girmeliydim. Bu şekilde kendime gelebilirdim. Ayağa kalktım komidinimin ilk çekmecesine koyduğum ağrı kesicimden bir tane aldım ve ağzıma atıp üzerine su içtim. Daha sonra duştan sonra giyeceğim kıyafetlerimi de hazırlayıp banyoya doğru adımladım.