YARALASAR 5

10.GELDİN

Bebek işinin çok erken olduğunu biliyorum ama neyse siz aldırmayın😉
İyi okumalar.

"Hamileyim!" Evet hamileyim, kafamın içinde sadece bu vardı. Heyecandan ne yapacağımı bilemediğim için Ilgaz'ı aramaya karar verdim ki kapı çalınca kapıya koştum. Kapıyı açtığımda karşımda Ilgaz'ı bulunca onu kolundan tutar tutmaz içeriye çektim. Elindeki poşetlerle birlikte yere düşmüştü. "Sedef, ne yapıyorsun sen!?" Bana kızmıştı ama haberi verince kızmaycaktı. "Ilgaz çok önemli bir şey oldu!" Dedim heyecanla Ilgaz somurtarak "Beni yere çarptığına göre gerçekten önemli bir şey olduğu belli," diyerek ayağa kalktı.

"Evet neymiş o önemli konu?" Nasıl cevap vereceğimi bilmiyordum "İçeriye geçelim içerde anlatırım." Dedim ve yerdeki duran poşetleri alıp tezgaha bıraktım. "Ilgaz..." Dedim derin bir nefes aldım. "Ben hamileyim," dediğimde yüzündeki şok ifadesi çok komikti ve kahka attım. Ilgaz yeni kendine gelmiş olacak ki, "Neysin!?" Diyerek ortalığı inletti. "Hamileyim." Dedim. "Kızım daha çok erken değil mi? Seni geçtim de Alaz abi aklı başında biri nasıl yaparsınız? Daha bebeğinizi kaybedeli iki ay oldu!" Dedi ve yutkundu dememesi gereken bir şey demiş gibi.

Gözlerim yaşardı. "Be-ben öyle demek istemedim," diyince başımı anlayışla salladım. "Erken olduğunu biliyorum ama ben onu unutmak için yapmadım bu bebeği, ben bu bebeği beni mutlu etsin diye yaptım." dedim buğulu gözlerimle."Ve bu bebek yaşayacak." Kararlı sesim ikimizi de susturmuştu.

Sessizliğimizi bozan yabancı bir ses olunca Ilgaz ile aynı anda oraya döndük. "Demek hamilesin," diyerek yanımıza geldi adam. Bu adamı ben daha önce nerede gördüm acaba? Uzun boylu kahve rengi saçları siyah gözleri olan biriydi ve ben bu adamı daha önce gördüğüme dair yemin edebilirim. "Tam tamına yedi yıl. Yedi yıldır seni bulmak için aradım ve en sonunda buldum." Dediğinde merakıma yenik düşüp "Acaba kimsin? Kimin ada mısın?" Diye sordum. Adam, "Kim olduğumu söyleyemem ama Çetin'in adamıyım" diyince şok içinde ona baktım. "He yani yedi yıldır beni arıyordun?" Diyerek dalga geçtiğimde kızmış olacak ki "Seni aramak için neler yaptığımı bilmek istemezsin." Diyince daha çok güldüm "İstemiyorum zaten," dediğimde kolumu tutmak için niyetlenmişti ki bir adım geri gidip tutmasını engelledim.

"İşimi zorlaştırma ve gel şuraya!" Diyince bir daha kahka attım. "Ben niye geliyor muşum? Sen gel." Dedim. Bana doğru geldi ve sağ kolumu tuttu. Diğer elimi kaldırıp yüzüne yumruğumu geçireceğim esnada sol kolumuda tuttu bileklerini kıvırınca acıyla inledim ve sağ elini tüm gücümle koparırcasına ısırdım. Bağırarak geri çekildi "Köpek!" Sinirle söylediği şeye güldüm "Köpeğe benzeyen bir halim yok pis herif!" Diye söylendi ve elime geçen ilk sandalyeyi kafasına indirdim. O sırada içeriye üç adam daha girdi.

Silahlarını bize doğrultunca ellerimi yukarı kaldırdım. Ilgaz korkudan kenarıda ağlıyordu. Silahlı adamlardan iki tanesi yanıma gelip kollarımdan tuttu, kollarından kurtulmaya çalışarak "Tamam! Yürürüm ben çekin şu pis ellerinizi üstümden," diye bağırdım. Ellerini çektiler biri önümden diğeri ise arkamdan yürümeye başladı. Ilgaz ise konuşup duruyordu "Ya siz kimsiniz? Neden kaçırılıyoruz? Evi basmak nedir?" Ilgaz o kadar çok soru sormuştu ki en sonunda elini ısırdığım adam elini İlgazın ağzına bastırarak susturdu.

Evden çıkıp apartmanın önüne gelmiştik bile. Önümüzde ki siyah arabayı gösterdi sarı saçlı yeşil gözlü olan adam "Binin ve uslu uslu oturun" dedi tehdit eder gibi. "Usluluk ile alakam yok bunu bil usluluğu şımarıklıkla aldattım" dediğimdd kafası karışmış gibi bir bakış attı bana. Arabanın kapısını açtıklarında oturdum Ilgaz da yanıma oturdu ve beklemeye başladık. Sürücü koltuğuna kumral saçlı bir adam oturdu ve arabayı çalıştırdı. Arabaya tek başına oturdu başka biri yanına gelir diye bekledim ama gelmedi yola çıktığımız da Ilgaz susmuştu. "Bizi nereye götürüyorsun?" Diye sordum bıkkın bir sesle. "Bunu sana söylememi mi bekliyorsun?" Soruya soruyla cevap verdiği için kahka attım. "Soruya soruyla cevap verirsen sorunu cevaplayamam." Dedim alayla.