YARALASAR 5

18.DENİZ GELİYOR!

Selam, size iyi okumalar diliyorum. Oy ve yorum sınırı koydum kitaba son açıkalmada görürsünüz.

6 ay sonra

Aylardır her şey normaldi ve ben bu durumdan çok mutluydum. Ilgaz ve Yavuz kendi evlerine çıkmışlardı.
Şimdi ise babaannenin evinde, Aslı, İshak, babaanne, Alaz ve ben  koltuklarda oturmuş sohbet ediyorduk. Elvan ve Eyüp oyun oynuyordu, Rüzgar ise uyuyordu. Karnıma atılan tekme ile izledim ve olduğım yerde kıvranmaya başladım. "İçimde ki de karateci çıktı!" diyerek doğrulduğumda Alaz elini karnıma koydu. "Belki de ajan," dediğinde güldüm. Aslında olabilirdi. Neden olmasın sonuçta babası ajan annesi ajandı. Bence bizi özendi. Özenti olma oğlum.

"Kız sen hiç bir şey yememişsin!" diyen babaanneye dönem. "Vallaha babaanne midem çok bulanıyor yi yemicem yersem kusarım," dedim. Bu bebek midemi bozmuştu, doğmadan başıma bela oldu küçük şey. Yemek ve aramı kimse bozamaz diyırdum bu küçük şeytan bozdu. Neyse ki doğuma en fazla iki hafta kaldı. Derin bir nefes aldım ve önümde ki büskivi tabağını ittim. "Aslı bunuda al kokuyor," dediğimde Aslı önümdeki duran büskivi tabağını alıp mutfağa geçince babaanneue döndüm. "Firavun'un Kızı sen emin misin hasta bakıcı tutmak istemediğine?" diye sordum. Kadın ysşlanmıştı ama hala fıldir fıldir yürüyordu. "Kızım elim ahağım tutuyor benim daha ne hasta bakıcısı? Sen kendine tut bir tane hasta bakıcısı bu halinle bir şey yapamazsın sen," dediğinde kaşlarımı çattım.

"Bakıyorumda Firavun'un Kızı yine sahalara döndü, laf sokmaya devam!" dedim alınmış gibi. Aslı içeriye geldi ve İshak'ın yanına oturdu. "Dayı yengem hamileyken çok mu alıngan oluyor?" diye soran Aslı'ya baktım. "Ben alıngan değilim!" diye söylendim, aslında biraz alıngandım sanırım. Alaz bana 'ciddi misin?' der gibi baktığı için omuz silktim. Alaz, "Bazenleri alıngan oluyor." dediğinde İshak kahka attı. "Aslı kimse senin kadar alıngaz olamaz hamileyken," İshak'ın gülerek söylediği şeylerle Aslı ayağa kalktı. "Ben alıngan değildim." dediğinde aklıma İshak eve geldiğimde çok çişi var diye Aslı'nın yanına gidememiş Aslı da buna alınıp tüm gün boyunca İshak ile konuşmamış. Ben de kocaman karnım yüzünden çok zor olsada ayağa kalktım Alaz'ın yüzüne bile bakmadan İshak'ın yanına geçtim. Aslıda Alaz'ın yanına geçtiğinde Alaz bana garip bir ifadeyle bakıyordu.

İshak'a biraz daha yaklaşıp kafamı omuzuna koydum. Alaz kıskanıyor muydu, bana mı öyle geliyordu. Alaz'a bak mamak'ta ısrarcıydım ama etrafa yaydığı enerji KORKUNÇTU! İshak kulağıma eğildi. "Bence eski yerine geç yoksa kocan birazdan üstümüze atlayacak!" diyince kıkırdadım. Kulağına doğru ilerledim ve elimle dudağımın etrafını kapattım. "Biz kıskanılcak bir şey yapmıyoruz. Ve kıskanmaya devam etsin."dedim. Rüzgar ağlamaya başladığı için Aslı Rüzgarın olduğu odaya gitti. Alaz daha fazla dayanamamış olacaksa ki, "Sedef yanıma gel." itiraz istemeyen sesi ile başımı hayır anlamında salladım. "Üşeniyorum olmaz." dediğinde İshak'a bir işaret yaptı ve ben ne olduğunu anlamadan her değiştirdiler. Ağzım bir karış açık onlara bakarken  ayağa kalkmaya çalıştım. Ama Alaz kolumu tutup beni geri oturtunca itiraz etmedim ama Alaz'dan uzak bir köşede durdum. Ala rahatsız olmuş gibi hayıflanıp yanıma kaydı ve kolunu omzuma attı. KOLU ÇOK AĞIR! BEN BURADA ÖLÜYORUM BE ADAM ÇEKSENE KOLUNU! "Alaz ölmemi istemiyorsan şu bir tonluk kolunu çek omzumdan!" diye bağırdım. Alaz gülerek kolunu çekince rahat bir nefes verdim.

"Ben bahçedeyim nefes alamıyorum!" diyerek zarzor ayağa kalktım. "Üstüne hırka al Sedef." Alaz'ın uyarısı ile askıda duran gri hırkamı alıp bahçedeki masanın sandalyesine oturdum. Gördüğüm şey ile avazım çıktığı kadar çığlık attım. "SENİN NE İŞİN VAR DIŞARDA!" Diye bağırdığım horoz tüylerini kabartmış üstüme geliyordu. "Sedef!" Alaz'ın sesini duyunca bağırmaya başladım. "Alaz bu pis hayvan beni yiyecek!" dediğimde İshak, babaanne ve Aslı'nın kahkasını duydum. Ağlamaya başladım. "Bak horoz benim karnımda bebeğim var. O yüzden yaklaşma bana!" dediğimde horoz durdu! Horoz cidden durdu! "Teşekkürler. Şimdi kümesine geri gir." dedim. Ama horoz bir anda bana doğru koşmaya başlayınca ağlarken bağırmaya başladım. "AKILSIZ ŞEY! BEN KÜMESİN DEĞİLİM!" Dedim. "Alaz bebeğimiz düşük olacak!" dediğimde havada kurşun sesi yankılandı. Horoz baktığımda yerde yatıyordu. Babaanne, "Oğlum neden vurdun şimdi!" diye Alaz'a kızmaya başlayınca kıkırdadım. "Size akşam yemeği çıktı," dedim ve oturduğum sandalyeden yavaş yavaş kalktım. "Bu kümes hayvanları ile anlaşamayacağız. Ufacık akılları var!" diye söylendim.