Müzik Dinler Misin?🎼🎧~Yeongyu

9🎀

"Git başımdan."

"İstersen tanışabiliriz benim adım nam jun "

Nam jun mu o jun olabilir miydi!? tanışmak için kendini toplayıp kabinden çıktım.

"Selam ben Beomgyu tanıştığımıza mutlu oldum."

Nam jun genişçe gülümsedi tatlı bir çocuktu. Ben elimi yüzümü yıkadım sonra tuvaletten çıktık. Dersin başlamasına 1,2 dk vardı. Nam jun 11/A daymış bu yüzden o sınıfına girdi ve tenefüste takılmayı teklif etti hemen kabul ettim.

Sınıfa girdiğimde gergin bir ortam oluşmuştu. yerime oturdum yanımda bir kız vardı.

"Selam ben Winter sen yeni öğrencisin galiba"

"Evet, adım Beomgyu tanıştığıma memnun oldum."

"Okulu seveceğine eminim sana gezdirmemi ister misin?"

"Teşekkür ederim 11/A dan Nam jun teklif etti başta o yüzden-"

"Anladım anladım problem yok"
Dedi ve sevimlice gülümsedi.

Hoca derse girdiğinde gözü ile sınıfı taramış sonra gözlerini ben de durdurup gülümsemişti.

"Galiba yeni biri aramızda,ayağa kalk ve kendini tanıt lütfen"

İlkokul mu bu ya! Fazla üstelemeden ayağa kalktım.

"Selam, ben Choi Beomgyu artık eğitimime bu okulda devam edeceğim umarım iyi geçiniriz."

Nasıl bağlayacağımı bilmediğimden cümlelerin arasında bir kaç saniye susmuştum.

Hoca derse başladığında dersleri dinlemeye çalışmıştım. Başkalarının parasıyla okuyup barınıyordum. bu paranın en azından hakkını vermeli derslerimde bir başarı yakalamalıydım.

Aslında başarılı bir öğrenciydim son olaylardan sonra derslerimi salmıştım. En azından bu okulun bir sürü etütleri vardı. her akşam isteğe bağlı her gün 3 dersi tekrar ediyorlardı. okul çıkışı onlara kalsam fena olmazdı,böylece dershaneye gitmeye de gerek kalmazdı.

Tenefüs olduğunda yine bana sataşacaklarını anladığım için hızlıca çıkıp Nam jun'un yanına gittim.

Bana okulu gezdirdi çok tatlı bir çocuktu. Beni fazlaca güldürmüştü. Onun jun olduğuna inanmak üzereydim. Ama okuldaki diğer kişileride araştırıp öyle bir sonuca varmalıydım.

Akşam etüdüne kalmıştım. Kalan pek kişi yoktu. 6 7 kişiydik. Oradaki insanlarla kaynaşmıştım. Hatta numaralarımızı bile almıştık. Okulu gittikçe sevmeye başlıyordum. Yeonjunların çetesine sinir olsam da edindiğim arkadaşlar okulu güzelleştiriyordu.

Etütten çıktığımda nasıl eve gidebileceğimi düşünüyordum.

"taksi mi tutmalıyım yoksa annemi mi aramalıyım?"

Ne yapmam gerektiğini bilmediğim için kendime kızdım. 17 yaşında bir gençtim ve hala annemin yardımına muhtaçtım ama eski okulum ve evim arası eskiden yürüme mesafesindeydi bu yüzden bunu sorun etmiyordum.

Ama artık ediyorum.

Annemi aramaya çalıştım. Tabiki açmadı. Derince iç çektim sokakta mı kalmıştım? Denize düşen yılana sarılır mantığıyla Yeonjunu aramaya karar verdim. sınıf grubunda numarası vardı.

"Ne var kimsiniz?"

"Şey Yeonjun benim Beomgyu ben Akşam etüdünden çıktım da eve geleceğimde şeyy işte"

"Araban mı yok, sen de benim özel şoförün belledin."

"Senden isteyen yok zaten! bana soförün numarasını atar mısın?!"