Müzik Dinler Misin?🎼🎧~Yeongyu

22🎀

" işte sonra bab-"

"Winter bir dakika."

Yeonjun koşarak piste doğru girdi herkes ona doğru bakıyordu. Elini yumruk yaptı ve soobinin yanağına hızlıca vurdu.

"Ne yapıyorsun sen!?" kai korkarak çığlık attı herkes onlara bakmaya başlamıştı. Soobin ise gözlerini zorla açıyordu.

"Orospu çocuğu sen kimi aldatıyorsun lan!"

"Bak yeonjun."

"Ne oluyor burada?!"

Beomgyu ve taehyun şaşkın gözlerle ikiliye bakıyordu, etraftaki herkes gibi.

Soobin siyah takımını silkeledi ve ayağa kalktı.

"Ne mi oluyor? sevgilin seni aldatıyor."

Beomgyunun dili tutuldu yeonjunun Ne dediğini anlamaya çalışıyordu.

Beomgyu ağazını açamadan kainin göz yaşları akmaya başladı.

"Sevgilisiniz öyle mi?"

"Dur kai açık-"

"Kes soobin! en yakın arkadaşımla sevgiliyken bana umut vermişsin ben de beni sevdiğini düşündüm salak gibi, tabi ben kimim sen kimsin beomgyu senin gibi arkadaşa da yazıklar olsun soobini sevdiğimi bildiğin halde onunla çıkmışsın çok yazık kardeşim dediğim kişinin yaptığına bak!"

Kai ağlıyordu taehyun ise onun saçlarını okşuyup sakinleştirmeye çalşıyordu.

Soobin ve beomgyu bir şey diyemeden kai beomgyuya okkalı bir tokat attı.

Taehyun ise beomgyuya büyük bir hayal kırıklığı ile bakıyordu.

Yeonjun ise olayın ortasında kalmış kai ve taehyun ikilisi uzaklaşınca o da oradan ayrılmıştı.

"Bu sevgili olayı ne soobin!"

"Yeonjun bir kaç gün önce seni sevdiği için bana seninle olan ilişkimi sordu. Sen benim değerli bir arkadaşımsın beomgyu, seni üzeceğini bildiğimden sevgilim olduğunu söyledim."

"Ne demek sevgilin olduğumu söyledin! Bu durum seni ilgilendirmez soobin olan olaylar ben ve yeonjun arasında."

"Seni üzeceğini göremeyecek kadar kör olma!"

"Sen de her işime burnunu sokacak kadar narasist olma! Herkesin sana ihtiyacı yok sen kimsenin beyaz atlı prensi ve ya lambadaki cini değilsin!"

Beomgyu titreyen nefeslerle kai ve taehyunun arkasından gitmete başladı ama onlar çoktan gitmişti.

"Sevgilin seni aldattı ama aklın hala arkadaşların da ha!"

"O benim sevgilim değil yeonjun ve sana bir açıklama yapma zorunluluğum yok."

"Soobin yalan söyledi yani hm?"

Yeonjun yavaş yavaş beomgyuya yaklaştı. Beongyunun gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Yeonjun elini beomgyunun çenesinin altına doğru tuttu ve kaldırdı"

"O zaman bunu yapmamda problem yok."

Beomgyunun gözleri şaşkınlıkla açıldı. Yeonjun ise ellerini onun beline yerleştirmiş öpüyordu.

Bir kaç saniye sonra beomgyu kendini geri çekti.

"Bir kaç gündür karın ağrının sebebi bu herhalde."

Yeonjun utangaç bir tavırla gülümsedi ve ellerini beomgyunun saç tutamlarına attı.

"Belki evet belki hayır."

"O soobini çok fena yapacağım zaten." yeonjun dişlerini sıktı.

Beomgyu gözünden akan yaşı usulca sildi.

Beomgyu aniden yeonjuna sarıldı ve kafasını göğsüne bastırarak ağladı.

"Kai ve taehyuna nasıl kendimi inandıracağım yeonjun, çok kızmışlardır. Onlar benim en iyi arkadaşım."

Yeonjun beomgyuya belinden sıkıca sarıldı ve saçlarını öpmeye başladı.

"Sana inanacaklarından eminim güzelim, soobin iti de onlara güzel bir açıklama borçlu."

"Onunla böyle konuşma soobin senin çocukluk arkadaşın, çıkmıyoruz da zaten barışmayı dene lütfen."

Beomgyu yeonjunun göğsüne sarılı bir şekildeyken kafasını kaldırdı ve yaşlı olan gözleriyle yeonjunun parlak gözlerine odaklandı.

Yeonjunun ise dili tutulmuştu. Hiç bu kadar güzel bir manzara görmemişti. Gözleri ay gibiydi ama daha parlaktı gözlerinin içindeki yıldızlarla bir galaksiyi andırıyordu sanki.

"Olmaz beomgyu, benden her şeyi iste ama bunu yapamam."

Yeonjun duygularında samimiydi. Beomgyunun isteği üzerine dünyaları yıkar yeniden inşaa ederdi ama soobin onun bu sevgisini bilmesine rağmen yeonjunun kasten canını yakmak için ona yalan söylemişti artık ona dost diyemezdi, soobin böyle bir önemi hak etmiyordu.

Beomgyu gözlerini kırpıştırdı ama gözlerini yeonjundan çekemiyordu. Yeonjun ise beomgyunun beline ellerini dolamıştı.

Yeonjun yavaş yavaş beomgyuya yaklaştı.

"Şey benim şey gitmem gerek eve görüşürüz."

Beomgyu yeonjunun kollarına sertçe ittirmişti. Yeonjun kollarını sıkılaştıramadan kaçmıştı "evinden".

Yeonjun sinirle etrafa bakarken derin bir nefes aldı. Etrafına bakındı ve bir karaltı gördü.

"Hey! kim var orada?"

Çalılardan hızla bir ses geldi.

"Sokak hayvanı herhalde, neyse bizimkileri bulayım."

__

"Beomgyu nerdensin herkes sizi konuşuyor."

Yeji ile yuna merakla beomgyuya bakıyordu.

"Bir şey olduğu yok, saat 1 olmuş bir ara anlatırım."

"Peki."

Yeji ile beomgyu yunayı arabaya taşımış yola çıkmışlardı.

__

Yeonjun ise winter san ve minginin yanına dönmüştü.

San kaş göz yaparak sonra anlatmasını söylüyordu.

Yeonjunun aklı ise beomgyudaydı. Onunla dönse harika olurdu ama mingiyi bırakmadan dönemezdi.

"Mingi gitsek mi uygunsan?"

"Tabi tabi."

Mingi yeonjunla arabaya doğru adımladı.

1 saatlik yolda mingi ile yeonjun hiç konuşmamıştı. Minginin ara sıra açtığı konuşma deneyimi de başarısızlıkla sonuçlanmıştı.

__

"Yeji çok sarhoş değilsin değil mi?"

"Yok be iki kadeh falan içtim."

"İstersen şoför ayarlayabilirim."

"Hayır, beomgyu sen bana güvenmiyor musun?"

Yeji yavaş ve mızmız bir tonda konuşmuştu. Beomgyunun içine sinmesede kabul etmişti. Yeji iyi bir şofördu, beomgyu ona güveniyordu.

Taki kaza anına kadar...

....

Uzun zamandır bölüm gelmiyor bunun için hepinizden özür dilerim. Umarım bu bölümü beğenmişsinizdir.

Vote + yorum atmayı unutmazsınız sevinirim.