YENİ HAYAT

1)Tanışma

Sertab Erener - Rüya

(...)

Güne yine Beşiktaşım ile başladım. size tavsiyem alarmın sesini tuttuğunuz takımın marşı yapın. Ama yani Beşiktaş daha iyi bence onu yapabilirsiniz. Ama neyseeee. Zor da olsa alarmı kapattım ve yataktan kalktım. sonra banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Odaya geri geldiğimde dolabımı açıp okul için uygun bir kıyafet bulmaya çalıştım. üstüme bir gömlek altıma da kot pantolon giyerek çantamı hazırladım. Saçımı da at kuyruğu yaptım. sonra yatağımı topladım ve odayı da toplayarak çıktım. Bakmayın böyle düzenli olduğuma normal de asla odayı toplamam. Ama bugün içimden geldi.

Aşağı indiğimde Sözde annem ile babam sofrada kahvaltı yapıyorlardı. Abim de oturmuş beni bekliyordu. zaten annem ve babamdan beni beklemelerini beklemiyordum. onlar asla bana anne baba olmadılar. ben de saygımdan anne baba diyorum.

"Günaydın Güzelim" diye abimin sesini duydum

"günaydın abicim" diyerek sofraya oturdum

"ne o bize günaydın yok mu kız. anası kılıklı" dedi babam

"nerden ben kılıklı oluyormuş olsa olsa babası kılıklı olur" dedi annem de

onlar bunun kavgasını yaparken ben de yemeğe başladım

"ayy dur dur burda abisi dururken bize niye çeksin. abisi kılıklı"

"hanım ilk defa doğru konuştun ha" 

"ben her zaman doğru konuşurum" 

"anne artık yemek mi yeseniz diyorum" diye söylendi abim

zaten ben söylensem burdan cenazem çıkar

"sanane be dön önüne sen"

"anne ne bananesi ya oturmuş burda kardeşimin dedikodusunu yapıyorsunuz sanki evlatlıkmış gibi"

 Kimin abisi be

'bizim abimiz'

hayır sadece benim abim iç ses

'ayy sevsinler abini'

sus ve konuşma ayrıca sevemezler

ben burada iç sesimle boş muhabet ederken annemler abimle tartışıyorlardı

"zaten sen şımarttın hep bunu" dedi babam beni kastederek

"ölse de kurtulsak" dedi annem olacak kadın.

bu kadar mı ya. hiç mi sevmiyorsunuz beni

"anne doğru konuş büyüğümsün sesimi yükseltmek istemiyorum" dedi abim ben hemen araya girdim.

"abi önemli değil boşver ben okula gidiyorum" diyerek masadan kalkıp odamdan çantamı almaya gittim

ölse de kurtulsak. ölsem zaten ben sizden kurtulurum. bunca sene hep şiddetler gördüğüme rağmen direndim ölmedim. inadınıza da ölmeyeceğim

'konuş kız'

çantamı alıp aşağı indim. abim ve annemler suspus olmuş sofrada yemeklerine devam ediyorlardı. beni ilk abim fark etti

"Çağla ben seni bıraksaydım"

ben daha cevap vermeden babam (!) konuştu

"Batu boş versene şunu hem okul uzak değil" aynen uzak değil (!)

"sorun değil abi ben giderim" diyerek evden çıktım.

(...)

Tam yarım saat yürüdükten sonra sonunda okula varmıştım. Ama okulun önüne geldiğimde sanki bütün yorgunluğum üzerimden kalkmıştı. Çünkü kapıda yağız beni bekliyordu.