YİNE BEN! YİNE BEEN! YİNE BEEEEN!
Selamünaleyküm gardaşlarım.
Efffffsanee ötesi yeni bir kurguyla huzurunuzdayııımm.
Hadi gazamız mübarek ola :):
...
Ilık rüzgar, ardında neleri getirdiğinden bihaber bir dinginlikle kızın yüzüne çarparken düşüncelerine şekil veriyordu adeta. Rüzgar, insanın yüzüne bazen öyle bir çarpardı ki; acıyı hissederdiniz, mutluluğu, hüznü.. Bazen de hissettiğiniz koca bir hiçlik olurdu. Bunun iyi veya kötü olduğunu anlayamadığınız bir hiçlik..
Çam yeşili gözleri kısıldı. Lanet olası belirsizlik.
Ne yaşayacağını, ne hissedeceğini bilemiyordu, sanki.
Şu an sanki tüm bunların karışımını yaşıyordu. İkiz kardeşi az önce lösemiden ölmüştü. Tam olarak on yedi dakika önce hayat mücadelesi verdiğini izliyordu. O, öldüğünde kardeşlerin arasındaki bağ ebediyen kopmuştu. İçindeki boşluk hissi ruhunu emiyordu. Kardeşininki gibi kızıl saçları vardı. Yeşil gözleri. Aralarındaki bağın onlara verilen kutsal bir şey olduğunu düşünürdü, kız.
Vera Karaca.
Hayatı aynen yanından geçip giden rüzgar gibiydi. Düşünceleri zihnini siyaha boyuyordu. Hastanedeki terasa çıkmış, manzarada öylesine seçtiği bir noktadan gözlerini ayırmıyordu.
Artık hayatında neler olacağını kestiremiyordu. On dokuz yaşındaydı, eskiden gitmenin hayallerini kurduğu üniversite şimdi o kadar da önemli değildi, onun için. Erkek kardeşi onun düşük çenesinden dolayı avukat olması için sonuna kadar desteklerdi. Babası onu daha yükseklerde görüp savcı olacağını hayal ederdi.
Şimdi kimsesi yoktu.
Bunların hiçbir önemi kalmamıştı.
Şu an soğuktan titreyen omuzlarına sıcak battaniye örtecek birisi yoktu. Ona, en sevdiği şey olan kestane soyacak kimsesi yoktu. Ya da hayatı boyunca yanında olacak biri...
Gözlerini kapatıp çillerini belirginleştiren soğuğu kabullenirken acılarının hissizliğini yaşıyordu. Toprak en büyük düşmanıydı. Her şeyini elinden almıştı.
Daha neleri alacaktı?
..
Bu şekil bir giriş yaptım.
Merak etmeyin bu kadar karamsar bir kitap olmayacak ama ilk bölümü ne zaman yayınlarım bilemiyoruuuum..
Keyfime bağlı.
Belki de asla yayımlamaam, kim biliiir...
Hadi BB.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuzgun ve Tilki
Fiksi Remaja• "Bir varmış bir yokmuş, bir gün kuzgun ve tilki aynı karanlık çukura düşmüş. Ya ikisi ölecekmiş, ya da çukurdan beraber çıkacaklarmış..." (Gerilim müziğiiii)
