MAVİ GÜL

GEÇMİŞTEN BİR ANI

Selamlar.

Öncelikle geçmişten anı bölümüne hoş geldiniiiiz.

Yazım yanlışları varsa kusura bakmayın.

Bölümü beğenirseniz oy ve yorum da bekliyorum ona göre hckdndmd

İyi okumalar.
...
7 AY ÖNCE...

Bileğindeki saate bakarken sesli bir nefes verdi Adar. Tam 17 dakikadır kendisini boktan bir işin içine atan adamın gelmesini bekliyordu.

Lakin gel gör ki herif aramalarına cevap bile vermiyordu.

"Sikerler böyle işi." Rehberinden başka bir numarayı bulup direkt olarak o numarayı aradığında sinirleri tam anlamıyla bozulmuştu.

"Gecenin bu saatinde hayırdır lan, özledin mi yoksa beni?"

"Bu hayatta kırk yıl görmesem de yine özlemeyeceğim üç kişiden birisin Karan."

Güldü Karan. Adar ise sakin olmak adına derin bir nefes verdi.

Onca sorunun, belanın içinde bir de bunlarla uğraşıyordu.

"Tamam lan. Bir sakin ol önce. Ayrıca ne için aradığını da biliyorum çünkü Sürmen az önce beni aradı."

"Lan benim aramalarıma niye cevap vermiyor o zaman bu piç?"

Güldü tekrardan Karan. "Yolda silahlı bir saldırıya uğramış ve yaralanmış. O yüzden de sana haber vermem için beni aradı."

"Kabul ettiğini söyle bana."

"Valla kabul etti kanka."

"Kanka ne lan? Mal mal konuşma."

"Karahan ne lan asıl? Eski dostuz biz. Rahat konuşalım."

Gülmek istedi o an Adar. Yine de yapamadı bunu. Onun yerine derin bir nefes verdi.

"Ha bu arada, senin şu yurt dışındaki manyak kuzenin Ateş aradı geçen gün beni. Kız seninle konuşmak istiyor, git yanına diye. Gittim. Bana onun yaşadığını biliyorsun dedi."

Kısa bir sessizlik geçti aralarından. Ardından Karan devam etti. "İlk başta öğrendi sandım ama öyle değilmiş. Sadece inanmak istemiyor öldüğüne."

Sessiz kaldı Adar. Kendine ne kadar zarar verdiyse sevdiği kız, belki de iki katı zarar görüyordu.

Ve bunu durduramıyordu.

Tıpkı ona olan aşkını durduramadığı gibi.

"Bu kadar mı?" diye sordu sonunda konuştuğunda.

Net bir cevap aldı. "Bu kadar."

Aslında o gece anlatması gereken çok daha önemli şey vardı lakin anlatmadı Karan. Çünkü anlatırsa Karahan'ın sırf o kız daha fazla acı çekmesin diye her şeyi riske atıp geleceğinden emindi.

Ve bunu yaptığı an ölürdü.

Ama her ne kadar bilmese de Karahan hissetmişti o acıyı.

"Şartı neymiş peki o piç herifin?"

İşte bu sorunun cevabı Karahan'ın kabul etmeyeceği bir tür şarttan oluşuyordu.

Bu noktada sıkıntılı sesli bir nefes verdi Karan. "Biliyorsun değil mi?"

"Neyi?"

"Kabul etmek zorunda olduğunu."