MAVİ GÜL

7. BÖLÜM

⤷
BÖLÜM YEDİ,
MEYDAN OKUMA.
....

Aleyna'nın yüz ifadesi aslında her şeyi açıklıyordu.

Susmamı bekliyordu. Ve sadece o değil,neredeyse tüm okul herkes gibi benim de yine susmamı bekliyordu.

Ve hayır,bu bir daha olmayacaktı.

"Ama ben bu kızı gebertirim!" Eylül Aleyna'ya doğru bir adım attığı an Nilay Eylül'ü durdurmak için hareketlenince Adar'da Aleyna'yı kolundan tutup kendi yanına çekmişti.

Göz göze geldik çok kısa bir an.
Gördün mü İdil? O da onlardan biri. Her zaman öyleydi.

Adar Aleyna'yı yanımızdan uzaklaştırdığı sırada Eylül'e baktım.

"Eylül,sakin olur musun?"

"Ne sakin olması İdil!" Diyerek bağırdı Eylül. "Resmen bilerek sana zarar vermek istemiş,hatta bunu başarmış! Öyleyse biz neden susuyoruz?!" Nilay'a baktım.

"Gidelim hadi."
...
Adar Aleyna'nın kolunu bıraktığında sinirle okul formasını düzeltti Aleyna.

"Ne yapıyorsun sen Adar?!"

"Kes sesini Aleyna!" Aleyna koridorda durmuş onlara bakan bir grup erkek öğrenciye dönünce Adar sinirle bağırdı.

"Ne bekliyorsunuz, siktirin gidin lan!" Öğrenciler koridordan uzaklaştığında Aleyna sesli bir nefes vererek Adar'a baktı.

"Ne söyleyeceksen acele et,derse geç kalamayız-" Adar Aleyna'ya doğru bir adım atınca susmak zorunda kaldı Aleyna.

"Seni kaç kez daha uyaracağım ben?"

"O kız bunu hak etmişti."

Güldü Adar. "Öyle mi Aleyna?" Beklemeden kafasını salladı Aleyna.
"Kızım derdin ne senin?" sesli bir nefes verdi.

"Bugüne kadar yaptıkların yetmedi mi? Söyle bana. Hadi."

"Asıl sen söyle,yetmedi mi!"

"Ne?"

"Ne,öyle mi?" Güldü sinir bozukluğuyla.

"Biri İdil hakkında mı konuştu,ağzını burnunu kır! Hasta mı oldu,git Eylül adına ona bir sürü şey al! Sınavları mı düşük,git bizzat müdürle konuş! Söyle ya bana,seni asla görmeyen bir kız için bugüne kadar yaptıkların yetmedi mi?"

Derin bir nefes verdi Adar. Haklı olduğunu biliyordu. Yine de bunu ona belli etmedi. "Kendini böyle mi savunuyorsun gerçekten?"

"Onu korumayı bırak artık Adar. Nasıl dikkat çektiğinin farkında bile değilsin. O kızın başına gelenlerin sorumlusu dolaylı yoldan sen oluyorsun."

"Peki," dedi Adar. "İstediğin gibi olsun."

"Öyleyse bu akşam ki yemeğe katılmayacağım." Aleyna kafasını iki yana salladı.

"Ama bana söz vermiş-"

"Bak Aleyna," Ona doğru bir adım daha attığında yüz yüze gelmişlerdi.

"Seninle bir anlaşma yaptık. Ben sana ne dedim,o kızdan uzak dur. Aksi takdirde anlaşmamız da bozulur."

"Ve şimdi sen sözünü tutmadığın için benim de sözümü tutmam gerekmiyor." Ardından geriye çekildi Adar.

"Babana özürlerimi de iletirsen sevinirim."

"Nereye gidiyorsun!"

"Dediğin gibi derse geç kalamayız."
...
Derin bir nefes vererek sıraya yasladım. En arka sırada oturmak nadiren de olsa işe yarıyordu.