Öyle büyümüş ki
içimizdeki yalnızlık.
Sevilmeyi beklerken,
beklemeyi sevmişiz
•Cemal Süreya•
"KARŞILAŞMA"
Keyifli Okumalarrr
Kapı çalınca ayağa kalkıp kapıyı açmıştım.
Karşımda gördüğüm kişiyle daha doğrusu kişilerle şok olmuştum.
Kapıdaki kişiler annem ve amcamların eşleri, yani yengemlerdi.
Ben onlara şaşkın şaşkın bakarken, onlar da bana şaşırmış bir şekilde bakıyorlardı.
Bizim şaşkın bakışlarımızı merdivenlerden yukarı çıkan Gökçe ve Aleda bölmüştü.
"Anne senin ne işin var burada" deyince annem dönüp Aledaya baktı.
"Sana bakmaya gelmiştik kızım" deyip
susmuştu.Bana dönüp tekrar bakınca gözlerinin dolduğunu gördüm.
***
Hepimiz salonda oturmuş sessizce beklerken telefonumun çalması ile içimden şükretip ayağa kalktım, ve mutfağa geçerek kimin aradığına baktım. Arayan Güneşdi.
Telefonu açtığımda Güneş konuşmaya başladı.
"Umay güzelim nasılsın" dedi güneş.
"İyiyim Güneş sen nasılsın nasıl gidiyor oralar" dedim. Güneş derin bir iç çekip bana cevap verdi.
"İyiyim bende, nasıl olsun sen yoksun hiç keyfi yok buraların" dedi güneş.
Güneşle bir süre konuştuktan sonra telefonu kapatmış, ve Aledanın çağırması ile içeriye geçmiştim.
"Kimdi arayan ablam" deyince Güneş cevabını vermiştim. Aleda gülümseyip önüne dönmüştü.
"Nasılsın umay" dedi en büyük amcamın karısı olan Dilan yengem.
"İyiyim siz nasılsınız" dedim.
"İyiyiz umayım nasıl olalım, maşallah nasıl da büyümüşsün sen böyle, çok güzel bir kız olmuşsun" dedi. Ona doğru dönüp gülümseyip teşekkür ettim.
"Ayyy umay nasıl özlemişim kız seni bir sarılalım mı?" dedi ortanca yengem.
Sarılıp sarılmamak arasında kalırken bana bakan umut dolu gözleri görünce yerimden kalkıp yanına doğru ilerlemeye başladım. Önüne gelince ayağa kalkıp sıkıca bana sarılınca bende kollarımı ona doladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMAY
Acción~Umay'ın Yolculuğu; 17 yaşındaki Umay, iki yıl önce hastanede karıştırıldığını ve gerçek ailesini bulduğunu öğrenir. Ancak bu yeni hayatında da huzur bulamaz; bir iftira nedeniyle ailesi tarafından evden atılır. Umay, cebinde kalan son parayla İstan...