~Umay'ın Yolculuğu;
17 yaşındaki Umay, iki yıl önce hastanede karıştırıldığını ve gerçek ailesini bulduğunu öğrenir. Ancak bu yeni hayatında da huzur bulamaz; bir iftira nedeniyle ailesi tarafından evden atılır. Umay, cebinde kalan son parayla İstan...
Aklım fikrim sende, senin gelişinde, seni ne zaman göreceğimde, seni nasıl göreceğimde beni görür görmez ne diyeceğinde...
•Nazım Hikmet•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"HAVAALANI"
Keyifli Okumalarrr
ve umay bir kere daha yalnız olduğunu hiç kimse tarafından sevilmeyeceğini anladı bugün.
ve böylelikle Aras ile Umay aşkı belkide başlmadan bitmişti.
***
Sabah uyandığımda gözlerim feci bir şekilde yanıyordu, yataktan kalkıp lavaboya gittim ve rutin işlerimi halletikten sonra yatağımı toparlayarak mutfağa geçtim. Kendime bir sandviç hazırladıktan sonra kıyafetlerimi giyinip hastaneye gitmek için evden çıktım.
Arabama bindikten sonra yola koyuldum.
Kırmızı ışık yanınca ne yapacağımı düşündüm. Bugün moralim hiç iyi değildi, ve içimden sürekli ağlamak geliyordu. Yeşil ışık yanınca gaza bastım, ve hastaneye doğru ilerlemeye başladım.
Hastaneye gelince arabayı park ettikten sonra indim, ve hızlı adımlarla başhekimin odasına çıktım.
Kapısının önüne gelince kapıyı tıklatıp içeriden gel sesi denmesiyle kapıyı açıp içeri girdim. Başhekim beni görünce gülümseyip ayağa kalktı.
El sıkıştıktan sonra oturup konuşmaya başladım vakit kaybetmeden.
"Hocam siz ameliyat için beni mardine göndereceğinizi söylemiştiniz hâla gidebilme ihtimalim varmı?" diye sorunca başhekim konuşmaya başladı.
"Var var merak etme fakat ameliyat için bugün yola çıksan iyi edersin vakit kaybetmeden orada olman lazım" dedi.
"Merak etmeyin hocam bugün yola çıkarım da eğer sorun olmayacaksa bir süre izin kullanabilirmiyim" dedim.
"İyimisin sen önemli bir konu yoktur inşallah" dedi.
"Yok hocam bir süre kafamı dinlemem lazım da" deyince başhekim bana ayarlayacağını söylemişti.
Başhekimin odasından çıktıktan sonra acile gidip Güneş'le vedalaştım ve gitmek için yola koyuldum. Valizlerimi dün gece hazırladığım için bir daha eve uğramama gerek yoktu.
Arabama binip havalimanına doğru sürmeye başladım.
Havalimanına gelince arabadan inip içeriye girip gerekli kontrollerden geçip uçağın kalkmasını bekliyordum.
