~Umay'ın Yolculuğu;
17 yaşındaki Umay, iki yıl önce hastanede karıştırıldığını ve gerçek ailesini bulduğunu öğrenir. Ancak bu yeni hayatında da huzur bulamaz; bir iftira nedeniyle ailesi tarafından evden atılır. Umay, cebinde kalan son parayla İstan...
Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsan ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyliyeyim, İncinirsin.
•Özdemir Asaf•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"GEÇMİŞ"
Keyifli Okumalarrr.
Ön bahçeye çıkınca umay karşısında gördüğü kişi ile donakaldı.
Karşısındaki kişi ablasıydı. Askeri üniforma içinde Arasın omzuma attığı kola bakıyordu.
Daha sonra yanımıza doğru gelmeye başladı. Bana bakıp tekrar arasa döndü.
"Yüzbaşı görev hakkında konuşmamız gerekiyor. Ama pek müsait değil gibisiniz" dedi imalı bir şekilde.
"Estağfurullah komutanım buyurun konuşalım" deyip kolunu omzumdan çekti.
Aleda gitmeden önce bana dönüp "seninle biraz konuşabilirmiyiz" dedi. Her ne kadar istemesem de kafamı olumlu yönde sallayıp ilerdeki banka doğru yürümeye başladım.
İkimizde banka oturunca konuşmaya başladı.
"Ne kadar da büyümüşsün" dedi aleda ne diyeceğini bilemeyerek.
Ona doğru dönüp alayla baktıktan sonra tekrar önüme döndüm.
"Konuşmıyacakmısın benimle umay" dedi. Benim konuşmayacağımı anladığında konuşmaya devam etti.
"Ben bilmiyordum umay böyle bir şey yapacaklarını hiç tahmin bile etmemiştim. Sen gittikten sonra bir operasyon ile o teröristi yakaladık. Sorgusuna bizzat ben girdim, gerçekleri anlattı. Hepsi yalanmış, babam ve biz seni çok aradık-" dediği kısımda ona doğru dönüp alayla konuşmaya başladım.
"Siz mi beni aradınız güldürmeyin beni, madem aradınız ne diye bulmadınız. Söylesene nerde aradın veya aradınız, lüks yerlerde mi yoksa farklı şehirlerde mi söylesene. Birde karşıma geçmiş aradık diyorsun arasaydınız benim İstanbulda olduğumu bilirdiniz. Beni arasaydınız kendime iş bulana kadar sokakta kaldığımı bilirdiniz. Beni arasaydınız benim gecenin bir yarısı iki üç sarhoş adam tarafından dövülüp hastaneye kaldırıldığımı bilirdiniz" dedim artık ağlayarak.
Aledanın gözleri dolunca bana sarılmak için kollarını kaldırdı ama ben hemen banktan kalkıp içeriye doğru ilerlemeye başladım. Çünkü onlar benim için o gün ölmüştüler. Onlar benim için sadece bir yabancıydı.
