BÖLÜM 14

1.7K 110 84
                                    

Bazı kahveler uzaklara bakılarak içilir.
Kahve kokusu hasret kokar bazen.
Yudumunda bolca özlem.
Telvesinde bolca gözyaşı vardır...

•Lâ Edrî•

"BİR PASTA MESELESİ"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"BİR PASTA MESELESİ"

Keyifli Okumalarrr

"Zephyfusun allah belasını versin, bu erkekler her yerde aynı" dediğimde aleda büyük bir kahkaha atmıştı.

İkimizde gözlerimizi kapatıp yarın yeni bir güne başlamak için uyumaya başladık.

***

Sabah alarmın sesiyle uyammıştım.

Yatağımdan ayağa kalkıp örtüsünü düzelttikten sonra üzerime bir eşofman takımı geçirip odadan çıktım.

İlk olarak lavaboya gidip ihtiyaçlarımı karşılaştıktan sonra mutfağa geçip kahvaltı hazırlayan aleda ablama baktım. Arkasından ilerleyip sarıldım ona.

Geldiğimi elbette anlamıştı.

Bana doğru dönünce günaydın dedim. O da bana karşılık olarak saçlarımı öperek günaydın dedi.

"Günaydın komutanım, günaydın umay" dedi gökçe neşeyle.

Aleda gökçenin bu neşesine kahkaha attı. Bende gülüp masaya oturdum.

Yengemler bu sabah eve dönmüşler biz uyurken.

Aleda da masaya oturunca gökçe konuşmaya başladı.

"Komutanım yarın istemem var bugün alışveriş yapsak olur mu?" dediğinde heyecanla araya girdim.

"Ayyy tabi olur nasıl olmaz kız kıza alışveriş yapalım, Olur mu abla" dediğimde aleda gülümseyip onayladı beni.

"Yalnız komutanım isteme mardinde olacak." dediğinde bir an gerçekler yüzüme vurunca durgunlaştım. Bunu gören Aleda gülüp konuşmaya başladı.

"Sen biliyormuydun gökçe, küçükken arkadaşımın kız istemesi vardı. Umay da tüm gün peşime yapışmış gelmek istiyordu. En son ısrarlarına dayanamayıp onu da götürmüştüm yanıma. Ama götürdüğüme pişman ettirmişti beni. Yüzükler takılacakken yüzükleri alıp saklamıştı. Herkes seferber olmuş yüzükleri arıyor, en son umay masaya çıkmış para vermeden yüzükleri vermem diyordu, verilen parayı da beğenmiyordu hanımefendi. En son damat ve yakınları sinirlenip eline bir tomar para vermişti umayın. O anki umayın paraya bakan şaşkın yüzünü görmen lazımdı." dediğinde o anı hatırlamış gibi kahkaha atmıştı. Onunla birlikte ben ve gökçe de gülmüştük.

UMAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin