BÖLÜM 4

3.3K 154 34
                                        

Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç..
Sana deyeceklerim söylemekle bitmez..
Yıllardır yaşamamdan çaldığım zamanlar
Adına düğümlendi.

Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç..
Başka şehirleri özleyelim orada seninle.
Bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar
İkimize yetmez.

•Özdemir Asaf•

•Özdemir Asaf•

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"GÖREV"

Keyifli Okumalarrr.

Sabah uyandığımda hemen yataktan kalkıp günlük rutinimi yaptıktan sonra mutfağa geçip kahvaltı yaptım. Daha sonra hemen hazırlanıp evden çıktım.

Güneş de evinden çıkınca birlikte merdivenlerden inip kapının önüne çıktık. Arabanın kilidini açıp içeri bindik ve hastaneye doğru sürmeye başladım.

Hastanenin önüne gelince arabayı parkedip indik. Güneş hemen hızlı adımlarla acile gitmeye başladı. Bugün köye gidip hastaları kontrol edecektik.

Güneş  beş dakika sonra hemşirelerle birlikte yanıma doğru gelmeye başladı. Birlikte arabaya binip köye gittik.

Köyün meydanına gelince indik arabadan. Sağlık ocağına gidip doktorlarla ikili grup yapıp tek tek hastaları kontrol etmek için evlere dağıldık. Herkesin kontrolü bitince meydana doğru yürümeye başladık.

Sağlık ocağının önüne gelince Aras ve timini görünce şaşırdım.

Onların yanına doğru ilerlemeye başladık. Yanlarına gelince Aras konuşmaya başladı.

"Neden bize haber vermediniz gideceğinizi" dedi sinirli bir tavırla.

Hayırdır aslanım kdkskskxbcbf.

"Yaralı askerleriniz vardı. Belki gelmezsiniz diye düşündüm" dedim.

"Yanlış düşünmüşsünüz Umay hanım ilk geldiğinizde neler olduğunu kendi gözünüzle gördünüz" dedi bilmiş bir edayla.

"Özür dilerim" diyebildim sadece.

"Özür dileyecek bir konu yok sadece başınıza herhangi bir olay gelebilirdi" dedi daha sakin bir şekilde.

Daha sonra onlarla birlikte köyün çıkışına doğru yürümeye başladık.

Arabanın yanına gelince bindik.

Onlarda kendi arabalarına binip bizim ilerlememizi beklediler. Ben gaza basıp arabayı sürmeye başladım.

Hastanenin önüne gelince arabayı parkedip indik. Daha sonra içeri girip yoğun bakım katına çıktım. İlk önce odama gidip önlüğümü giyip odadan çıktım. İlk bakacağım hasta karnından vurulan askerdi. Kaldığı odaya doğru ilerlemeye başladım.

UMAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin