En kara gece'nin de
sabahı olur.
•W. Shakespeare•
"OPERASYON"
Keyifli Okumalarrr
"Dün seni arkadaşlarınla sohbet ederken gördüm hiç değişmemişsin hep olduğun gibiydin hala da öylesin" dedi.
Neyi kastettiğini gayet iyi anlamıştım. Sonra tekrar konuşmaya devam etti.
"Küçükkende hep yanıma gelir benimle dedikodu yapardın bazen sana ne kadar kızsamda heyecanlı anlatmanı seviyordum öyle bir anlatıyordun ki insan ister istemez dinlemek zorunda kalıyordu" dedi. Hiç bir söylemedim. Sessizce oturmaya devam ettim. Ama eski anım gözümün önüne gelince gözümden bir yaş döküldü.
"Ama bazen de dinlemiyordun sürekli kovuyordun beni veya göz deviriyordun" dedim çoçuksu bir sesle.
Aleda bana bakıp güldü.
"Saçma sapan dedikodular anlatıyordun çünkü sana anlatma dedikçe de ısrarla anlatıyordun" dedi.
Ona doğru döndüm ve yüzüne bakmaya başladım. O da aynı şekilde özlemle bana bakıyordu.
Aleda sana sarılabilirmiyim deyince ilk başta sussamda ona doğru yaklaşıp açtığı kolları arasına girdim. Her ne kadar affetmemiş olsamda çok özlemiştim onu.
Aleda benim her şeyimdi. Küçükken bile ne zaman bir şey yapsam veya başım belaya girdiğinde diğerlerinden önce hep ablama anlatırdım. O yüzden belki de onun suçu olmayabilir ama bunun onun bilmesine gerek yok öyle değil mi canım.
Ne kadar sarılı kaldık hiç bilmiyordum en son ondan ayrılıp hemen ayağa kalkıp hastaneye doğru koşmaya başladım.
Acile girince güneşin önünde birikmiş hastalara baktım. Güneş bana dönünce seni bitiricem gibi belli belirsiz baş salladı. Hızlıca masama geçip güneşin masasının önündeki hastalardan bir kaçını buraya çağırıp bakmaya başladım.
Hastaları gönderdikten sonra masamın üzerindeki saatime baktım. Mesai saatim bitince kalkıp hazırlanmaya başladım.
Güneş de hazırlanınca birlikte hastaneden çıktık ve arabaya doğru ilerlemeye başladık.
Arabaya bindikten sonra eve doğru sürmeye başladım. Evin önüne gelince arabadan inip binaya girdik. Kapımın önüne gelince kapıyı açıp içeri girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMAY
Action~Umay'ın Yolculuğu; 17 yaşındaki Umay, iki yıl önce hastanede karıştırıldığını ve gerçek ailesini bulduğunu öğrenir. Ancak bu yeni hayatında da huzur bulamaz; bir iftira nedeniyle ailesi tarafından evden atılır. Umay, cebinde kalan son parayla İstan...
