BÖLÜM 15

1.4K 85 60
                                    

Sana gitme demeyeceğim,
ama gitme, lavinia,
adını gizleyeceğim,
sen de bilme, lavinia.

•Özdemir Asaf•

•Özdemir Asaf•

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"KIZ İSTEME"

Keyifli Okumalarrr




Saatlerce süren ameliyat da cımbız yardımı ile demir parçasını almıştım.

Demir parçasını almamla birlikte hastanın kalbinin durması ile neye uğradığımı şaşırmıştım.

Hemen elimdekileri hemşireye verip kalp masajına başladım.

Hastanın kalbi geri gelince ameliyata devam ettim.

Dikişleri de attıktan sonra derin bir nefes alarak ameliyathaneden çıktım. Ameliyathanenin karşısında  özel polisler vardı, ve yaralı polisin ailesin de vardı.

Önüme küçük yaşlarda bir erkek çocuk gelince bana bakarak konuşmaya başladı.

"Ablamı kurtardın öyle değil mi doktor abla, benim ablam iyileşti değil mi" dediğinde gülümseyerek konuşmaya başladım.

"Elbette ablan iyi kurtardım onu, hastanın durumu iyi bir sıkıntı oluşmadı sadece ameliyat sırasında bir kez kalbi durdu. Şuan gayet durumu iyi birazdan hemşire arkadaşlar normal odaya alırlar. Geçmiş olsun" dedim ve yanlarından ayrıldım.

İşim bitmişti artık burada, o yüzden hızlıca hastaneden çıkıp taksi beklemeye başladım.

Bugün Gökçenin sözü vardı. O yüzden mardine gidecektik.

Ben kapıda taksi beklerken önümde bir araba durdu ve cam açıldı.

Arabanın içinde baturay vardı.

"Gel umay götüreyim seni evine" dediğinde bende cevabını vermiştim.

"Gerek yok şimdi de arabandan bir şey kaybolur, beni hırsızlıkla suçlarsınız siz" dediğimde sertçe yutkunmuştu.

"Umay gel hadi abim götüreyim seni bekleme burada boşuna" demişti.

"Yok dedim gelir şimdi taksi" dedim.

"Abin varken neden taksi bekliyorsun burada kızım" dedi sinirle.

"Ha, abi mi peh abiymiş abiler ne zamandan beri kardeşini vatan haini ile suçladı." dediğimde yüzünde pişmanlık ifadesi oluştu. Ama kanmayacaktım elbette bu numaralara.

Baturay sessiz kalınca onu görmemek için ilerlemeye başladım. Anlaşılan eve yürüyerek gidecektim. Bir anda kendimi ters bulmamla ufak bir çığlık attım.

UMAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin