Pov Yemi
Ik kan Caro al de hele dag niet bereiken. Wat raar is want als ik iets stuur reageert ze normaal snel. En nu heb ik haar al eventjes niet meer gehoord. Ik wou haar vragen om af te spreken, maar ja dat zal niet lukken. Misschien moet ik toch maar eens naar haar thuis bellen, om te vragen waarom ze niet opneemt of terug stuurt.
Ik weet dat ze gisteren iets ging doen. Maar wat weet ik niet, daar deed ze heel geheimzinnig over. Het is vandaag 22 december de kerst vakantie is al twee dagen bezig. Maar we zullen maar eventjes bellen zeker. Tuut, tuut... en ja hoor, meneer wolfs neemt op. Iets wat altijd gebeurd. "Dag meneer Wolfs" "Dag Yemi, alles goed?" "Ja hoor, maar weet jij waar Caro is?" "Oei, nee nu je het zegt. "Ik heb haar al een tijdje niet meer gehoord." "Ik ook niet." "Ze is iets doen met Peter." "Aha, vandaar dat ik haar niet kan bereiken." "Ja inderdaad." Bedankt meneer Wolfs." "Dag Yemi, maar je mag Karel zeggen eh." "Oké, dag Karel."
Pov Karel
Ja tuurlijk heb ik tegen Yemi gelogen. Ik mag van Caro tegen niemand iets zeggen. Eerlijk, ik heb getwijfeld. Omdat Yemi zo een goede jongen is. Maar dan zou ik Caro haar vertrouwen breken. Iets wat absoluut niet mag, want ook zei is een top meisje. Die ondertussen al volwassen is. Ik weet nog de zomer dat zij en haar papa haar kwamen inschrijven...
Flashback naar die zomer
Vandaag zou een meisje zich komen inschrijven. Ze verhuist van de Ardennen naar hier. Haar naam is Caroline en haar mama heeft nog hier op school gezeten. Ik zou haar in de klas zetten van Camille, Vince maar ook Yemi. Waarvan ik denk dar zei heel goed zouden klikken. Aha daar zijn ze. Tot mijn grootste verbazing is Kristel er niet bij. Dag meneer Wolfs. Begroet Peter timmers mij. Dag meneer Timmers en Caroline. Dag meneer Wolfs, zei het meisje verlegen. Wij zouden haar graag inschrijven! Oké, ik ga jullie daarna nog een rondleiding geven zodat je de school al een beetje kent. Oké, bedankt. Enzo verliep het bezoek met Caro. Het meisje dat na één jaar terug vertrok naar de Ardennen maar al snel terug keerde. Zij die samen was met de zoon van de grote meneer Dubois. Ook het meisje dat voor een brand heeft gezorgd op school. Maar vooral het meisje dat een perfecte student is en het meisje dat mijn kleindochter is of toch soort van.
Terug naar de gewone tijd!
Daarom wil ik haar vertrouwen niet verliezen. Want voor haar wordt het nog heel moeilijk omdat Titin alleen nog maar achteruit gaat gaan. Ik vind dat haar daar in moet steunen, ook al wordt het voor mij ook heel moeilijk. Maar op één of andere reden vind ik dat het niet zo hard verergerd. Ze blijft doen wat ze doet maar vooral wat ze kan! Ook al is het soms moeilijk. Als ze eens een minder moment heeft, laat ik haar doen. Dan komt ze er vanzelf weer boven op.
