Caro pov
Ik ben mij aan het omkleden zodat ik over één uurtje kan vertrekken. Ik heb besloten om het jurkje dat ik aan had tijdens de musical in het derde jaar, toen heb ik samen met Vince "ik heb je lief" gezongen en gedanst. Stiekem mis ik die tijd wel een beetje, Kyona die nog bij ons op school zat, mama die er nog was, Vince nog in België... Maar langs de andere kant ook weer helemaal niet al dat drama! Maar nu eerst Vince.
Ik heb met Vince afgesproken bij het bankje aan de schelde maar wat we gaan doen weet ik niet, daar deed hij nog heel mysterieus over! Ik heb voor hem ook een cadeautje gekocht, ik heb een pet gekocht met het logo van het Sas op. Vorig jaar wou hij graag een pet kopen maar ze waren uitverkocht. Gelukkig heeft Karel ze terug besteld en ik heb er eentje gekocht voor hem. Maar nu gaan we vertrekken want ik wil niet te laat komen.
Vince pov
Binnen een kwartiertje moet ik aan het bankje zijn. Dus ik ga nu vertrekken met de brommer, ik neem Caro haar helm mee want ik ben van plan om met de brommer naar de bloementuin te rijden. Eerlijk, ik begin echt zenuwachtig te worden. Ik heb haar al lang niet meer gezien en ze is nog altijd mijn ex... nu toch nog.
Maar oké dus, ik ben er over een tweetal minuten, ik ga gewoon genieten! En dan zien we wel zeker. Ondertussen kan ik het bankje al zien, niet alleen het bankje maar ook Caro. Nu kan ik een glimlach niet meer onderdrukken. Ik herken haar, ze heeft twee dotjes in en het kleedje dat ze aan had toen wij "Ik heb je lief" zongen tijdens de musical.
Caro pov
Ik zit ongeveer een vijftal minuten op het bankje, tot ik een brommer hoor aankomen. Ik herken hem al snel. Tuurlijk krijg ik meteen een glimlach op mijn gezicht. Ik heb hem eigenlijk echt hard gemist. Vooral als steun naast mijn zijden, ik kon hem alles vertellen, nu nog steeds eigenlijk. Mijn glimlach kan niet meer van mijn gezicht.
We begroeten elkaar met een knuffel, waarna een gesprek volgt:
"Hey Vince, Alles goed met jou?"
"Hoi, ja hoor met jou?"
"Ja, eindelijk vakantie! "
"Inderdaad was echt eventjes nodig." "Bij mij ook, het is meer werk dan ik dacht maar vind het wel een leuke richting." Is jou richting wat je had verwacht? Eerlijk, nee eigenlijk totaal niet." "Na school heb ik nog super veel werk te doen, de rugby is wel tof maar niet zoals vorig jaar." "Toen waren we een groep, een vriendengroep." "0Nu wordt er tijdens de training niet eens gelachen. Het is allemaal zo serieus. Dus ja...
Oei dat klinkt inderdaad niet echt heel fijn. Maar je gaat er wel mee door of niet. Euhm, *ik weet natuurlijk niet wat ik moet zeggen. Dan os heel mijn verassing naar de knoppen, oei Caro heeft duidelijk door dat ik aan het denken ben*
Vince, Alles oké?
Ja hoor sorry, ik ga er nog wel eventjes meedoor. *ik zie duidelijk een teleurstelling in haar ogen, maar dat is wel goed voor mijn verassing*
Caro, zullen we iets gaan drinken?
Ja is goed, waar wil jij naar toe?
Is de babbelaar goed?
Tuurlijk!
Vince pov
Ondertussen zitten ik en Caro een halfuurtje bij de babbelaar en gaan we de rekening vragen. Ik ben daarnet aan de toog gaan bestellen en heb gezegd dat ik de persoon ben van de verassing. Ze zouden de rekening brengen met het papiertje natuurlijk. Oké, daar zijn ze.
