Pov Emma
Ondertussen is het al 3u in de morgen en moeten we opstaan. Normaal ben ik geen ochtend persoon maar hier kijk ik zo hard naar uit! Om eindelijk mijn ouders terug te zien mijn vrienden maar vooral Noor! Ik mis hen zo hard! Emma, ben je klaar! Wordt er geroepen vanuit de gang. Ja, ik kom! We zouden nu te voet naar het vliegveld gaan. Het is hier maar 2 kilometer vandaan, dus dat is niet zo ver. Maar nu moeten we echt door want anders wordt Scott heel ongeduldig. Aha ein-de-lijk daar ben je! Sorry, ik moest nog naar het toilet. Maar in de plaats dan hier zo te staan, hadden we al weg kunnen zijn. Ik zag hem door die opmerking met zijn ogen draaien, maar verder zei hij er niks over. Al snel vertrekken we naar de luchthaven, het is de eerste keer dat we het vliegtuig nemen sinds we op wereldreis vertrokken zijn. Dus ook de eerste keer dat ik met Scott ga vliegen. En eerlijk ik ben best benieuwd hoe het gaat zijn. Ik weet niet hoe het gaat zijn, misschien gewoon zoals altijd, of net helemaal anders. "Emma, waarom ben je de hele tijd aan het denken." "Huh, wat zij je?" "Ik vroeg waarom je de hele tijd aan het denken bent." "Aha nee gewoon ik ben een beetje moe." Eerlijk dat was gelogen, ik heb echt heel veel energie maar ja.
Pov Scott
"Ik heb er wel zin in!" Zegt Emma enthousiast tegen mij" Ik ook wel." "Vooral om de vrienden en Noor terug te zien." "Ik ook de vrienden!, maar ik snap Noor bij jou." "Emma, daar is een broodjeszaak zullen we daar een broodje hallen?" "Is goed maar we kunnen ook een broodje in de luchthaven halen, toch?" "Dat kan maar het is daar waarschijnlijk veel duurder." "Ja inderdaad je hebt gelijk!" "Zouden ze hier ook iets van koffiekoeken hebben?" "Er is maar één manier om daar achter te komen!" "Allee kom dan!" We steken de straat over, en staan al voor de winkel. "Ze hebben koeffiekoeken, en echt nog veel meer..." We bestellen allebij een croissant en chocolade broodje, daarna gaan we door naar de luchthaven. Die nog maar één kilometer van ons verwijdert was.
