Scotts pov
"Zullen we beginnen met de karaoke?!" Roept Yemi erg enthousiast. "Jaaaaa..." Roept de rest terug al kan je het eerder schreeuwen noemen. "Ik heb een idee." Verkondigt Yemi. "Vertel!" "Dus we hebben, in het derde jaar een musical gedaan, genaamd 'vrije vlinder', waarin Caro en Vince een duet hebben gezongen, wat als jullie dat hier nog eens doen." "Hebben jullie een musical gedaan?" Verbaast Emma. "Ja in het derde jaar." "Dat wist ik niet!" "Dan weet je het nu!" "Maar ik wil dat duet wel horen dan!" "Kom dan Vince."
Vince's pov
Ik en Caro lopen hand in hand naar buiten waar we de karaoke zullen houden. Wij zullen en de aftrap geven met 'K heb je lief' een nummer dat we gezongen hebben toen we eigenlijk in een heftige ruzie zaten. Daar staan we dan met twee naast elkaar allebij met een micro in onze hand te staren naar een scherm waar de tekst opstaat. Daar beginnen we dan. "Ik weet niet of je zit te wachten. Op een vriendelijk woord van mij. Als ik jou oproep ingedachten. Maakt me dat veel beetjes blij..." Zo goed als we kunnen zingen we het nummer maar het refrein moet toch net dat tikkeltje beter. Iets dat we allebij door hebben, samen geven we alles zodat er nog meer magie van af spat.
" 'k heb je lief
'k heb je lief
'k heb je lief
'k heb je lief
'k heb je lief
Wat moet ik zonder jou
't zijn vier hele kleine woordjes
En al maakt je dat een beetje bang
'k heb je lief
Vier jaargetijden lang..."
Emma's pov
Ik wist niet dat die twee zo goed kunnen zingen. Ik ben echt onder de indruk. Waardoor ik ook sprakeloos ben. Een applaus kan ik nog uitbrengen voor de rest komt er niks uit. Gelukkig kan Camille nog wel iets zeggen. "Jullie moeten echt professioneel gaan zingen!" "Dat vind ik ook." Beaamt Scott.
