Ang Pakikipagsapalaran at Buhay Pag-ibig

Ang Pagkikitang Muli

Chapter 42

Bago kami umuwi ng Florence City, bumili muna kami ng mga souvenir, sa tulad naming mga hindi naman taga rito sa Italy. Souvenir it's matters for us, Dumaan kami sa bilihan ng pasta noodles na sikat dito sa Italy.

Hindi namin nalibot lahat ang kabuuan ng Zoo sa lawak at kelangan na rin namin bumalik at may pasok na  kami  ni Rain sa trabaho. Tahimik lang kami sa biyahi mga pagod this time ako namin ang driver, 
"Besh, order na lang tayo mamaya ng food sa labas, diko na kaya msgluto pa.", paliwanag ko rito
"Much better, besh ", sagot nito
"Oo nga pala Besh, ilang araw kaya ang pagprocess dito ng passport sa Italy?", tanong ko dito kelangan ng passport ang mga bata
"Pagkakaalam ko Besh, 3 to 4 weeks, diko lang alam tungkol sa case ng mga anak mo at dito naman sila pinanganak sa Italy.", sagot nito at kumuha ng junk food
"Need mo Besh, online appointment to go there, In Italian consulate here in Florence,", naisip niya mukhang mahirapan siya sa pagkuha ng mabilisan, dadaan talaga siya sa procedure .. nakaka-'pressure
"Besh, ibigay mo sa akin ang kelangan mga requirement, 6pcs each of them 2x2passport id picture with colar, birth certificate, at ako na ang bahala with in two weeks nasa iyo na ang passport ng mga inaanak ko", paliwanag nito sa akin, ang laki na talaga ng utang na loob icniya dito
"Maraming salamat talaga, Besh.. hindi ko alam ang gagawin ko kung wala ka.", madamdamin kong saad dito
"Hahaha ito nanaman ang pang mmk na linyahan mo Besh, wag mo na isipin pa ang nagawa ko, basta para ito sa mga bata at 'yan ang importante, okay?!", nilingon ko naman ang mga bata sa backseat na mukhang pagod nga kanina dahil sa himbing ng tulog ng mga ito. Ilang minuto pa kami sa biyahe ng makarating kami sa apartment, pero meju malayo layo pa lang kami ng mahagip ng paningin ko si Matthew na nakatayo sa gilid ng sasakyan nito at mukhang may hinintay pa. Itinigil ko kaagad ang kotse sapat lang para di niya makita.
"Besh , bakit dito tayo tumigil?, ilang metro pa mula sa apartment mo 'to ah.", nagtatakang tanong nito
"Nasa tapat ng apartment natin si Matthew, Besh.. baka makita niya ang mga anak ko." saad ko at tinignan ang mga bata na mukhang magising na.
"Ako ang haharap sa lalaking iyan, Besh", saad nitong nanggigil sa tingin ko
"Besh 'wag, ako na ang bahala sa kanya, saka na kayo tutuloy sa apartment kung makaalis na kami", paliwanag ko
"What?!, sasama ka sa hudyo na 'yan, Besh?! takang tanong nito sa akin na may pag alinlangan ang mukha
"Besh listen, ako ang kelangan niya at hindi ko alam anong problema na naman niya Besh, kung bakit nandito ito sa apartment natin, kaya ako ang haharap sa kanya. Kung ikaw, besh guguluhin ka lang niya.'Wag kang mag-alala hindi na ako katulad ng dati, iligaw ko lang siya Pagkatapos babalik ako kaagad", paliwanag ko at hinawakan ang kamay nito
"Okay Besh ako na ang bahala sa mga inaanak ko at mag-iingat ka at tawagan mo 'ko kaagad kung may gagawin sa iyong masama ang hudyo na 'yan",
"Nanay ,bakit po tayo tumigil?", nagtatakang tanong ng anak kong lalaki
"Kuya listen to Nanay, ninang have a surprise to give but without me.", paliwanag ko sa anak ko na nilingon ko ito sa likod , nakatitig naman ito sa akin ng mabuti na parang binabasa ang nasa isip ko
"Yes guwapo, because Nanay need to go to the landlady,", saad nito sa anak ko
"Yeah kuya, your Ninang is right. I need to talk to the landlady that's why I can't come.", pahayag ko na sinasakyan ko lang ang sinasabi ni Rain
"O-okay, " saad nito na may pagdududa ang tingin,
"Besh, ikaw na muna ang bahala sa kanila", at bumaba na siya ng sasakyan naglalakad papuntang apartment at nakita kong paalis na sila ni Rain kasama mga bata.
Habang naglalakad ako papalapit sa apartment ko, nakita ko ang nakapamulsang nakasandal sa sasakyan na si Matthew.
"Anong ginagawa mo rito?", Napalingon ito sa gawi ko na tinignan akong mabuti mula ulo hanggang paa.
"Anong problema mo?", tanong ko na naka cross arm
"Bakit ganyan ang ayos mo?", nagtatakang tinignan ko naman ang sarili ko maayos naman
"Bakit anong masama sa damit ko?!", tanong ko dito na inirapan ko ito.. ang kapal lang ng mukha ng animal na ito
"Anong masama, 'di mo ba nakita halos makita na iyang dibdib mo!", saad nitong galit ata "Pina balandra mo na talaga 'yang katawan mo sa mga Italiano rito?saad nito umigting pa ang panga
"So, anong problema mo dito?! at normal lang ang damit na ito dito lalo at model ako! mind your own business!", nanggi-gigil kong saad dito
"Mind my own business, ha!",
"Ano ba! bitawan mo ako!, hayop ka! saan mo ako dadalhin! ano ba Matthew!, wag mo kong hilahin! nasasaktan na ako!", nagsisigaw kong sabi at lumingon lingon nagbaka sakaling may makakakita sa amin at matulungan ako na makawala sa demonyong ito.
Binuksan ang sasakyan nito at sinalampak akong tinulak ng animal. Tsaka sinara ang pinto at nilock gamit ang remote control ng kotse
"Palabasin mo ako rito!", pinokpok ko ang bintana ng kotse at bumukas ang pinto sa driver seat sumakay ito,dali dali kong binuksan ang pinto sa side ko pero nahablot naman nito ang kamay ko at hinila ako at sinara ang pintuan sa tabi ko saka nilock.
"Pababain mo ako rito!", singhal ko pero tinignan lang ako nito
"This is kidnapping! Let me go! or else I will sue you in court!", pero ang hudyo tumawa lang sa sinasabi ko.
"Okay, then do it, I'll provoking you, my little wife ", tinignan ko ito ng nakamatay na tingin.
"Kilabutan ka sana sa pagbigkas mo ng salita na 'yan na hindi mo naman alam ang totoong kahulugan!", nanggi-gigil kong sabi at kung nakakamatay lang ang tingin sigurado akong kanina pa ito bumulagta sa mga nakakamatay kong mga tingin.
Pero ang animal na lalaki deadma lang ang pagtatalak ko. "Arrggggh!" at nag halukipkip na lang ako sa inis at galit na naramdaman ko sa pagkakataong ito.