Elma Suyu /Texting/ BXB

3: Resim

Utku

Elimdeki kalemi düşünceli bir şekilde kağıdın üzerinde gezdirdim.

Teneffüs zili çalmıştı ve bizimkiler at gibi etrafta koşuştururken kendi kendime çizim yapmaya çalışıyordum. Sınıfta gerçekten akıl sağlığından şüphelenmeye başladığım Ozan dışında kimse yoktu. Tamam yks'den bende korkuyordum ama onun kadar daha kafayı bozmamıştım.

Ben orta sırada tek başıma otururken o bi arkamda harıl harıl test çözüyordu. Sanki İstanbul'u tekrar fethedecekti pezevenk.

O sırada sınıfa nefes nefese Efe girdi. Kravatını gömleğine değil kafasına bağlamıştı gelişi güzel. Kafamı kaldırıp suratına baktım.

"Napıyonuz la.." gözlerini resim çizen bana ve başını test kitabından kaldırmayan Ozan'a çevirdi. "Aboo ilk defa görenler beğensin.." diye kendi kendine bir espri yaptı.

"Kanka rahat bırak beni." Diye söylendim moralim bozuk bir sesle.

Kaşlarını çatarak çizdiğim resime baktı.

"Ne çiziyon la?"

"Gökçe'yi.." dedim iç çekerek acıklı bir sesle.

Bu sırada Ozan test kitabından başını kaldırdı. İkisinin arasında bir bakışma geçti. Sanırım akıl sağlığımı sorguluyorlardı, emin değildim.

"Kanka mal mısın? Olmayan bir şeyi nası çiziyorsun, hiç görmedin ki amına koyayım."

Ofladım ve kağıdı kaldırıp onlara gösterdim.

"İşte bu yüzden bi kısmını esmer, bi kısmını sarışın bi kısmını da kumral çizdim."

"Oğlum cine benzemiş lan tövbe tövbe.."

Dikkati tamamen dağılmış olan Ozana baktım kaşlarımı çatarak ve Efe kahkaha atarken resimi göğsüme doğru çektim.

"Siz ne anlarsınız aşktan!"

"Anlarız tabi koçum." Diyerek elini omzuma doğru vurdu Efe.

Alayla suratına baktım. "En son ki sevgiline ucuz bi randevu yaşatmak için okulun otomatlarından çikolata ısmarlamıştın akşam yemeği olarak kanka." Hızla Efeye sırıtan Ozana döndüm. "Sende kafanı test kitaplarından kaldırmıyorsun geceler otuz bir çekerken onları düşündüğünü düşünmeye başladım amına koyayım."

"Hiç de bile.." diye söylenerek arkasına yaslandı direkt olarak.

"He he." Diyerek çizime döneceğim sırada Efe beni yerimden kaldırdı.

"Hadi kantine gidelim ya! Milletin arkadaşları kol kola geziniyor koridorlarda biz niye oturuyoruz!" Diye söylendi.

"Ben yks'de bi bok yapamazsam babam beni vileda sopası olarak değiştirecek." Diye cevap verdi Ozan ona.

Ailesi çocuğun üzerinde öyle bir baskı oluşturmuştu ki ben bile inanıyordum babasının öyle yapabileceğine.

Yine de Efe başımıza sarmasın en azından insan içinde bizimle daha az uğraşır diye kantine gitmeye karar verdik.

12. Sınıf olmalarına rağmen beyinleri üç IQ insanlar öküz gibi koşuştururken bir masaya oturduk. Ozan yanına test kitabını da almıştı.

"Ben tost alıp geliyom la istediğiniz bir şey varsa alamam param yok." Diyerek bizi orada bıraktı ve kantincinin yanına doğru gitti.

Gözlerimi etrafta gezdirdim bir süre.

Okulun yarısından fazlası zaten birbiriyle aşırı yakın arkadaştı. Ne kadar çok kalabalık olsak da benim bile diğer şubelerden çok tanıdığım vardı, dört seneyi beraber geçirmiştik sonuçta.