Elma Suyu /Texting/ BXB

21: Mahalle

Doruk

Servisçi abiye bugün gelmeyeceğimi söyleyip hızla okulun arkasına doğru ilerledim.

Ne zaman Utkuyu görecek olsam vücudum deli gibi titrerdi heyecandan. Bu yüzden derin bir nefes alıp adımlarımı yavaşlattım ve çok hevesli gibi görünmemeye çalışarak ilerideki ağaca yaslanmış bir şekilde beni bekleyen Utku'nun yanına ilerledim.

"Sonunda." Dedi bıkkın bir sesle.

"Tarihçi salmadı.." diye mırıldandım.

Çantasını yerden alıp okulun arkasındaki parkın çıkışına doğru ilerledi. Hızla onun arkasından ilerledim.

"Atla."

Siyah bir arabanın kapısını açınca kaşlarımı çattım direkt olarak.

"Utku ehliyetin var mı?"

"Olsa ne olur olmasa ne olur? Sürmeyi biliyorum mahalleye ineceğiz zaten." Dedi umursamaz bir şekilde.

Gözlerimi kırpıştırıp ona baktım.

"Saçmalama istersen."

"Doruk bin şuna." Dedi kapıyı benim için tutup. Suratına baktım bir kaç saniye.

"Utku seni seviyor olmam sana yüzde yüz güveniyor olmam anlamına gelmiyor, ya ölürsek?" Dedim hızla.

Kendini tutamadan güldü ama sonra kendini toparladı ve bana baktı kaşlarını çatarak.

"Doruk saçmalama Efe'nin babası bana on dört yaşımda falan öğretti bunu, biliyorum yani. Atla hadi." Bir nefes verdi.

Kararsız kalsam da en sonunda arabaya bindim. Utku kapıyı benim için kapatıp sürücü koltuğuna bindi ve arabayı çalıştırdı. Kısa sürede yola çıkarken kemerimi bağlayıp cama doğru baktım. Biraz gerilsem de cidden normal kullandığını fark edince sorun etmemeye başladım.

"Araba kimin arabası?"

Merakla sorduğum soruya karşılık bir nefes verdi. Babasıyla arasının hiç iyi olmadığını biliyordum. Bu yüzden merak etmiştim.

"Serhat abinin. Birkaç iş için bana vermişti bugün geri vereceğim işte."

Gerçi bunu torpidonun üzerindeki Türk bayrağından ve aynada asılı duran ülkücü işaretinden çıkarmam gerekirdi.

"Ne işi olduğunu sormaya korkuyorum." Dedim gülerek. Cidden işin içinde Serhat abi varsa illegal bir şeydi.

"Sakin ol uyuşturucu kaçakçılığı falan yapmıyorum." Sırıttı gözleri yoldayken.

Gözlerimi ona doğru çevirdim. Yan profili aşırı güzeldi gerçekten. Ama çok fazla dikizlemek istemediğim için bakışlarımı yola çevirdim. Mahalleye girmiştik.

Aramızda bir sessizlik olurken gözlerimi yoldan ayırmadım. Neden benden iğrenirken bi yandan beni mahalleye bırakıyordu anlamış değildim ama onun bile bunun nedenini bilmediğini düşünüyordum.

Arabayı ara sokakta kimsenin görmediği bir yere çekip gözlerime baktı. Neden durduğunu merak ederek ona döndüğümde gözlerinin yüzümde gezindiğini fark ettim.

"Ne oldu?" Diye mırıldandım.

Gözleri gözlerimi buldu tekrardan.

"Doruk, bir şey soracağım."

"Evet?" Dedim merakla.

"Neden ben?"

Kaşlarımı kaldırdım. "Ne?"