Elma Suyu /Texting/ BXB

53: Kendine Dürüst Olamamak

Taylor Swift - My Boy Only Breaks His Favorite Toys.

Doruk

"Bence boşa paranoya yapıyorsun kanka. Sanki senin hiç karşı cinsten arkadaşların yok."

Oflayarak yatakta yan tarafa doğru döndüm ve Mira'nın kızıl saçlarını suratından iteleyip bana bakmasını sağladım.

"Bir kere benim şu hayatta tek bir arkadaşım var o da maalesef ki sensin. Efe ve Ozan'ı adamdan sayma noktasına daha gelemedim. İkinci olarak, benimki kızlara kalkmıyor, Utku'nunki kalkıyor!"

Mira'da beni taklit ederek ofladı ve telefonu yatağın üzerine fırlatır gibi bıraktı.

"Her karşı cinsimizden hoşlansaydık ohoooo.."

Ne kadar saçmlamadığımın farkında olsam da mal mal konuştuğumu kabul etmek benim lügatımda yoktu. O yüzden surat asmaya devam ederek arkama yaslandım ve Mira'nın pembeye boyanmış duvarlarını izledim bir süre.

Utku'nun yanında gördüğüm kız beni aşırı geriyordu ve bunu Utku'ya soramamak daha da kötüydü. Şimdi sorarsam kontrolcü bir insan gibi gözükmek istemiyordum ve eğer cidden ortada bir şey yoksa ve ben saçmalıyorsam o zaman daha da paranoyak gözükürdüm sevgilimin gözünde. Yani normal davranıp oturduğum yerde oturmam gerekiyordu ve bu benim için işkenceden farksızdı.

"Ya biliyorum da işte.. ne bileyim.. sen Ozan'ı başka bi kızla, tanımadığın bir kızla görsen ne yapardın?"

Mira'nın bakışları yavaşça bana döndü.

"Ne diyeceğim Doruk? Yengeye selamlar diyecek halim yok... ayrıca Ozan ne alaka? Tamam çocukla öpüşüyor olabiliriz bu çıktığımız anlamına gelmez..."

Mira'ya hep kullandığım 'mal mısın' bakışını attıktan sonra yatakta biraz doğrulup oturdum. İnsanın siniri bozuk olunca adam gibi oturamıyordu da..

"He kanka." Dedim alayla. Sonra ise bir nefes daha verdim. "Ben Utku'ya yanmışım kızım, aşkımdan ölüyorum.. şimdi de aldatılma korkusu sardı."

"Akşam buluşacaksınız işte. Sabaha kadar vaktiniz var, oturun konuşun."

"Ohooo ona vakit kalmaz ki! biz sabaha kadar yüz kere-" bakışlarım Mira'ya değdi. "Satranç oynarız." Diye tamamladım cümlemi.

Mira kahkaha attı da telefonunu tekrar eline aldı.

"Sevişiyorsunuz kanka tamam anladık." Dedi gülerek. Bende mutsuz halimden az da olsa çıkacak şekilde güldüm. Mira'yla her boku paylaştığım için garip gelmiyordu artık.

Mira tekrar telefonuna odaklanırken bende yatağa geri uzanıp birkaç dakika tavanı izledim. Gece uzun zamandır ilk defa Utku'yla baş başa kalacağımız düşüncesi parmak uçlarıma kadar titrememe neden oluyordu resmen. Deli gibi özlemiştim kendisini ve ne kadar bir yanım hala o olaya taksa da bütün odağımı bu geceye çevirmek istiyordum. Ona ve kendime bu geceyi aptal aptal sorular sorularak zehir edemezdim ya.

"Kanka.. bir şey sorucam."

Mira'nın ince sesi beni az da olsa düşüncelerimden uzaklaştırırken bakışlarımı hemen ona doğru çevirdim.

"Hmm?"

Mira aynı benim az önce yaptığım gibi pembe çarşaflar üzerinde doğruldu ve bağdaş kurarak oturdu.

"Bahsettiğin kız şu olabilir mi?"

Gözlerimi hızla elinde duran telefona çevirdim ve çevirmemle şaşkınlıkla ekrana baktım.