Sefa'dan
Ağlıyordu. Gözlerinden akan yaşların sebebiydim. Bende ağlıyordum. Kalbimdi bu kez ağlayan. Susturamıyordum. Ağlayan kalbi nasıl susturabilirsin ki...
Kelimelerim yetmediği için değil söyleyecek sözüm olmadığı içindi. Bu yüzdendi susmam.
Oysa hep yanlış anlaşılmıştım.
İlk kez haykırmak istedim.
Ağlama demek istedim.
Akmasın gözyaşların...
Yüzün düşmesin öyle.
Sen hep konuş işte!!
Diyemedim.
Kahve almaya çalışmış alamamıştı. Ne olduysa ondan sonra olmuştu. Ağlamıştı. Daha fazla dayanamadım. Almaya çalıştığı kahveyi alıp sırasına bıraktım. Elimden bu kadarı geliyordu.
Uzaktan sevmek sanmıştım bir öncekini. Oysa asıl şimdi başlamış sınavım...
Şimdi dibine kadar hasret olduğum kelimeleri, saçmalamaları...
Artık saçmalamıyordu.
Ela susmuştu. Susturmuştum onu. İçinde ki neşeli kızdan geriye enkaz bırakmıştım.
Yinede ona bıraktığım kahveyi içti. O böyle biriydi. Benim gibi değildi. O yüzden sevmiştim onu. Seviyordum.
Daima...
Otobüsten indik. O beni fark etmedi bile. Peşinde bir gölge gibi yürüyordum. Mehmet Amca bana emanet ettiği için mi? Yoksa...
Cevabı yoktu.
Evine girene kadar gölgesi olmaya devam edecektim. Oysa karşısına çıkan o çocuk...
Neden rahat bırakmıyordu?
Ela yine oldukça gergindi. Bağırmaya başladı. Dayanamadım ve yanlarına gittim. Çocuk omuzlarından tutmaya yeltenince sabrım taştı.
Sonrasını hatırlamıyorum.
" Bir daha deneyecek olursan, bu kadar sakin kalamam. Zira bu iki oldu. Üçüncüsünde beni ben bile tutamam."
Aklımdan geçen sözler dudaklarımdan çıkıverdi.
" Sanane lan! Asıl ben senin için aynı şeyleri düşünüyorum. Sen kimsin?"
Ela yanımıza geldi.
" Ben..." yutkundum. Sahi ben kimim? Devamı çıkmadı dudaklarımdan.
" Ela söylediklerimi düşün lütfen." Beni yok sayıp Ela'ya döndü.
Ela'ya bakmaya cesaretim yoktu.
" Çok uzun düşünmeme gerek yok aslında, cevabım belli. Beni rahat bırak" diyen Ela hızla yürümeye başladı.
***
Ela'dan
Adama bak ya gelmiş hayatıma müdahele ediyor. Biz sana yüreğimizi açtık be. Naptın cevap bile vermedin.
Haklısın kız Ela.
Haklıyım tabii. Neler çektim ben ya. Ne olurdu bir cevap versen. Çok mu zor.
Sinirlenme, sakin ol!!
Ben söylene söylene çoktan eve varmışım bile. Üstümü başımı çıkarıp namazımı da kılıp uzanmak istiyordum. Evet evet tek isteğim buydu şuan. Kapıyı açınca içerden gelen tanıdık ses ile bu isteğim hayal oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
【 TaNıK 】- Texting
Teen FictionTanık olduğum Kişi : Diyelim ki beni gördün , Neden ele vermedin? 0552 *** ** ** : Kusuru örtmede Gece gibi ol demiş Mevlana ondan 0552 *** ** ** : Ha birde...