【 TaNıK 】- Texting

15.Bölüm

Okuduğum mesajla birlikte tabiri caiz ise dondum kaldım. Şayet ben kendimi ifşa etmiş olmasaydım şuan Samsak Döveci açıp odanın içinde oynuyor olurdum.

Gözlerini alamadığı kişi bendim.

Sevdiği bendim.

Hayal kurduğu bendim.

Tüm bunların yanında onu kandıran da bendim.

Hırsız diyende bendim.

Suçlayanda bendim.

Geriye dönüp neler yazdığımı okumak gelmedi içimden.

Çok feci saçmalamıştım çünkü.

Oysa ben ne kadar da hanım hanımcıktım.

Mesaj kutusuna girdim. Görmüştü o da benim gibi ama cevap yoktu. Hatta çevrimdışıydı.

Ela : Iıı Şeyy teşekkür ederim
(Bu mesaj silindi.)

Ela : bu çok ani oldu
(Bu mesaj silindi.)

Ela : Ne söyleyeyim bilemedim ki şimdi
(Bu mesaj silindi.)

Ela : az önce cidden yaşandı mı?
(Bu mesaj silindi.)

Ela : Özür dilerim
(Bu mesaj silindi.)

Aff... yazamıyorum hiçbir şey yüzleşmeye hazır değilim ki. İlk o yazsa ne olur sanki.

Böylede duramıyorum ki ya. Sonuçta beni seviyor yani. Amannn ne olursa olsun banane diyip yataktan kalktım. Telefonumdan Samsak Döveci'ni açıp bir güzel oynadım. Şarkı bitene kadar sadece tabi.

Ben bu günü kaç ay bekledim be.

Tabi biraz tuhaf oldu itiraf ama, olsun. Oldu mu oldu :)

Annem gelip " Hayırdır Ela?" diye sorduğunda " Sınavım iyi gelmişte ona oynuyorum." dedim. Elini sallayıp " Ah zamane gençliği müziği kapat da azcık yardım et bana akşama Sefa oğlum yemeğe gelecek." diye söylenmeye başladı.

Neğğğğ... Sefa mı? Hani şu beni seven.

" Anne bu şimdi mi söylenir?" diyerek çemkirdiğimde elini beline koydu ve
" Kızım sen zaten hep son anda öğreniyorsun." dedi.

Telefondan müziği kapattım. Mesaj gelmemişti. Bende atmamıştım. Ay akşam gelirse.

Kızzz yoksa beni istemeye mi gelecek.

Ay ne giysem..

Ela iyi misin sen? İyice saçmalamaya başladın.

Neyse ben yazayım en iyisi.

Ela : Ne diyeceğimi bilemiyorum.  Aslında özür de borçluyum size.

Mesajı yazıp telefonun kilidini kapattım. Birkaç dakikadır cevap yazmasını bekliyordum. Telefonu elimde evirip çevirirken içerden annem sesleniyordu.

Gelicem annecim. Damattan cevap bekliyorum.

Cevap yok. Pes ettim ve telefonu odaya bırakıp annemin yanına gittim. Yanıma alırsam telefona bakmaktan yardım edemem ve annem işkillenir. Buna şuan gerek yok bence.

Tatlı tatlı yardım ettim anneme. Eee damat geliyordu sonuçta.

Yinede gelmesi uygun muydu ya. Sonuçta gelmemesi daha iyiydi. Ya da gelse miydi. Yok gelmemeliydi.

" Babamlar kaçta gelecekmiş annem?" diye sordum çorbayı karıştırırken.

" Baban tek gelecek. Sefa oğlumun işi çıkmış. Baban söylemiş ama bu seferlik kusura bakmayın demiş." diyince kalakaldım.