3.0

697 35 62
                                    

5 yıl sonra...

Tamay'dan

"Barış hadi oğlum bak baban seni bekliyo"

"Off tamam anne ya geliyorum"

"Şuna bak ya büyüdü de oflayıp puflamaya başladı"

Ellerini belime yerleştirdi.

"Ee güzelim büyüdükce huysuzlaşıyo, acaba kime çekmiş"

Panikledim.
Tereddütle güldüm.

"Kime çekmiş olucak canım sana tabiki"

Kıkırdayıp burnunu yanağıma sürttü.

"Allah Allah ya ben böylemiyim"

Gülüp ellerimi yanağına yerleştirdim.

"Ya baba napıyosunuz çekilsene annemin yanından"

Küçücük bebeğim gelip ardayı kenara itip bacağıma sarıldı.

Babasına aklı sıra kötü bakışlar atıyodu.

Arda barışın boyuna gelmek için yere eğildi.

"Küçük beyefendi ne bu tavırlar acaba bende senin babanım bir daha görmiyim he hadi şimdi marş marş arabaya"

Barış arabaya koşturdu hemen zaten araba aşkıyla yanıp tutuşuyodu çocuk daha bu yaşta.

"Barış yavaş oğlum düşüceksin"

"Bırak güzelim bir şey olmaz hadi ben gidiyorum bugün bir işin varmı"

"Ee bizim lise'den bir arkadaş vardı da onun yanına uğricam"

"AA ismi ne belki tanıyorumdur bende"

"He yok canım ya sen tanımazsın hem hadi bak barış seni bekliyo siz gidin hani"

"Ee peki gel bir öpeyim seni"

Alnımı öpüp uzaklaştı.
Arkalarından bakıp camdan bana el sallayan küçüğüme bende gülümseyip el salladım.

Eve girip üstüme rahat bir eşofman takımı giydim makyajımı yapıp aynanın karşına geçtim. kendime baktım, gülümsedim yaşım ilerledikçe yüzüm oturmuştu.

Fiziğim doğum yapmama rağmen hala iyiydi.

En son gözlerim aynada gözlerime takıldı.

Pişmanlık varmıydı belki biraz ama sonuçta mutluydum dimi ben mutluydum çevremdekiler mutluydu. İyiydim yani.

Çantamı ve arabanın anahtarını alıp evden çıktım.

...

15 dakikalık bir yolun ardından
İstediğim yere vardım.

Kapıyı çalmadan önce telefonumun kamerasından saçlarımı düzelttim.
Kapıyı çalıp beklemeye başladım.

Neyseki çok beklemeden açıldı kapı.

Karşımda Pablo'yu görmemle gülümsedim.

Ellerimi boynuna dolayıp sarıldım.
Oda bana eşlik edip ellerini sıkıca belime doladı.

"Güzelim barış nerde arabadan inmedimi hala dur ben onu alıp geleyim"

Ellerini tutup durdurdum.

"Ee aşkım şey barış bugün arda"yla
Dolaşmak istediğini söyledi bende getiremedim"

Ellerini bir hışımla ellerimden çekip sinirle içeriye gitti.

Arkasından bende yanına ilerlediğimde koltuğun kenarına oturup ellerini başının arasına almış dizini sallıyodu.

Bu onun sinirlendiği zaman kendini sakinleştirmek için yaptığı bir şey di ama bana kalırsa hiç işe yaramıyor.

Yanına yaklaşmak pek mantıklı bir şeçenek olmadığından düzgünce konuşmak belki çözüm olur.

"Pablo-"

Lafımı kesip ayağa kalktı.

"Sus Tamay sus, bıktım ya ben oğlumu hafta da 1 kere görebiliyorum ya o herif hergün benim oğlumun yanındayken ben onu sadece bir gün görebiliyorum ya benim oğlum ona baba diyo, onla uyuyo, onla o çok sevdiği arabalarla oynuyo benim oğlum bana abi diyo ya"

Evet lütfen bana kızmayın hikaye böyle çok daha heyecanlı olucak bölüm hakkındaki düşüncelerinizi belirtirseniz çok sevinirim sizi çok seviyorum çok öpüyorum 🤍✨

30 vote 40 yorum

unmöglich - Arda Güler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin