در حالی که مسواک میزد در اتاقش رو باز کرد و قدمی به داخل برداشت
صدای خنده های ریز به گوشش رسید .
اخمی کرده چراغ اتاق رو روشن
اتاق کرد که چشمش خورد به ملحفه ی تختش، زیرش یه چیزی وول میخورد .
چشماش گرد شدن کف توی دهنش رو قورت داد «وات د فااااک رو تخت من دارین چه گوهی میخورین؟؟!»
هوسوک و جیمین به همدیگه خیره شدن.
جيمين نتونست جلوی خودش رو بگیره و خندید« واقعا لازمه در این حد پیش بریم؟؟ »
هوسوک انگشت سبابه اش رو گذاشت روی لباش «هیسس !»
همون لحظه بود که یونگی ملحفه رو کشید کنار داد زد «یااااا ...»
اول از همه جیمین نگاهش کرد «چته؟؟؟ نخوردیم تختت رو نگران نباش!! »
هوسوک در حالی که با دست سالمش سرش رو میخاروند به حالت نشسته در اومد «هیونگ پس من کجا بخوابم؟؟ خودت گفتی میتونم اینجا بخوابم!»
یونگی که کم مونده بود از حرص تک تک موهای سرش رو بکنه نفس عمیقی کشید « به تو گفتم نه به دوست پسرت اون خودش اتاق و تخت داره!!» بعد به چشمای جیمین خیره شد «گمشو بیرون !»
هوسوک با ابروهای در هم با دست سالمش سر جیمین رو گرفته چسبوند به قفسه سینه اش «نه اونم باید کنارم بخوابه هیونگ تو مشکلت چیه؟؟»
جیمین هم براش زبون درآورد.
یونگی با چشم های گرد شده نگاهش کرد «وات د فاک؟ میخواین کنار هم بخوابید؟؟ پس‌برین یه جای
دیگه روی تخت من نه!!»
جيمين سریع به حرف در اومد «تخت من تک نفره اس چرا تو نمیری اونجا بخوابی؟؟ »
یونگی دست به کمر شد «عه؟؟ باشه...» اینو گفت و از اتاق خارج شد .
اون دو پسر که انتظار چنین چیزی رو نداشتن با تعجب به همدیگه خیره شدن.
جیمین با حرص خندید «دیدی گفتم این کارا هیچ تاثیری ندارن بیخودی زور میزنی !»
هوسوک دستی زیر چونش کشید« ولی غیر ممکنه که هیونگ
بذاره اینجا بخوابیم ..»
همون لحظه در اتاق دوباره باز شد و یونگی و با یک بالش اضافی که به نظر میومد از اتاق جیمین برداشته ظاهر شد.
به تخت نزدیک شد« برید کنار!! »
اینو گفته هوسوک رو هل داد.
«هی هیونگ چیکار میکنی؟»
رفت بینشون روی تخت نشست بعد نیم نگاهی به هردوشون انداخته، بالش رو گذاشت وسط دو تا بالش
بعد بدون هیچ حرفی دراز کشید چشماش رو بست.
جیمین با چشمهای گرد شده نگاهش کرد «داری چه غلطی میکنی؟؟ »
یونگی یک چشمش رو باز کرده بهش خیره شد «کوری؟؟ دارم میخوابم سر و صدا نکنید شما هم بتمرگید!»
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🍊Tangerine head || yoonmin✔️
Hayran Kurgu🍊کامل شده💫اون پسر کله نارنگی قبلا یکی از بهترین دوستام بود..الان همکار،همخونه و همینطور دوست پسر داداش احمقم! اما چرا بین این همه آدم داداش من؟چرا از بین این همه پلیس اون اومد تیم ما؟چرا از بین این همه آدم با اون همخونه شدم؟نمیدونم!! این سرنوشت من...
