“So abnormal ako sa paningin mo?” walang gana kong tanong sa kanya.
Suntukan nalang oh. Pareho talaga kayo ng papa mo. I heavily sighed. I can't believe pumatol sila sa iba kahit gusto pa nila ako. Ano kaya nafefeel ng anak nila na may ibang gusto ang papa nila at hindi man lang binigyan ng pansin ang babaeng pinakasalan nila.
“Pfft! AHAHHAHAA! You're so funny.”
Ang cute mo sana kaso ayaw ko pang mamatay ng maaga. Agad ako tumalon at ng makatapak na ako sa lupa ay cold akong napatingin sa kanya.
“Sorry to ruin the mood, prince Zeus. But I have to go.”
Hindi ko na siya hinayaan pang magsalita at agad na umalis.. Gusto ko talagang dumistansya sa mga male lead na 'to. Baka ma deads pa ako? Wala pa naman try again dito.
•••
“We have a new tranferee student for now. I hope you will be nice to her. And class... If I caught you bullying her. Malalagot kayo sa akin.”
Our teacher didn't receive a response pero tahimik lang ang mga estudyante. Especially 'yung mga babae.
Madami ng galit sa female lead dahil sa nakita nila kanina sa cafeteria and I'm sure mabubully iyang female lead na iyan. I rolled my eyes ng maisip ko na naman na pro-protektahan na naman siya ng male lead.
“My name is Desiree Mendez, 17.” she said coldly.
Nagbubulungan na naman ang mga estudyante. I don't get it. Bakit kailangan ko pa makig close sa babae na iyon? Lumalayo nga ako sa male lead para iwas gulo. Tapos ngayon palalapitin ako sa female lead.
Hindi na talaga ako magtataka kung bakit baliw ang mga bida dito. Baliw din naman kasi ang nagdala sa akin dito.
I just heaviily sighed at napailing.. natigilan ako sa paghinga ng mapatingin sa akin ang female lead.
I gave her a warm smile habang cold siyang nakatingin sa akin. Ano na naman ang kasalanan ko bakit parang galit siya sa akin?
“Who do you want to sit, miss Mendez?”
Nakatingin lang ito sa akin at hindi man lang iniwas ang tingin sa akin. Hindi lang ito nagsalita at lumapit na sa harapan ko. Nakatingin lang ako sa kanya. Syempre with innocent look.
Umupo siya sa tabi ko without saying anything. Palihim nalang ako napabuga ng hangin at umiling.
Nang matapos na ang klase ay agad ako lumabas. Buong klase ba naman ay nakatingin lang siya sa akin. Buti naintindihan niya pa rin ang lesson.
Muntik na ako mapasigaw ng biglang may humawak sa balikat ko. Napalingon ako sa humawak sa akin at laking gulat ko ng makita ko siya na nakahawak sa balikat ko habang ganun pa rin ang tingin niya sa akin.
“Y-yes?” Bakit ako nauutal?
I tried my best to calm down pero bakit ang lakas ng tibok ng puso ko? Not in a good way.
“You're Verity Diaz, right?” paninigurado niyang tanong.
Bakit parang gusto ko magsabi ng fake name sa kanya? Masama ang pakiramdam ko dito eh parang may mangyayaring hindi maganda.
“Why?” I asked nicely. I'm trying to be nice here.
Jusko! Ang hirap naman pala maging mabait. Napalunok na lamang ako ng laway ng titigan niya ako ng seryoso. It's like she's staring at my soul and wants to crush it. Kahit hindi man niya sabihin ay alam kong galit siya sa akin.
Siguro nalaman niyang magkaribal kami ng mama niya.
“Anak ka ba ni Verity Diaz?”
“Huh?” I act innocently. “A-ako iyan diba?”
“I mean... May kakilala ka bang same mong name at mukha? Is she your mother or auntie or what?” Kumunot ang kanyang noo. Pati siya ay naguguluhan.
Ah alam ko na ang pakay nito. Sinsisi niya sa akin ang pagkamatay ng mama niya eh. Wala naman akong kasalanan do'n, ang dapat niya sisihin ay iyong mga lalaking baliw.
“What? No.” Umatras ako habang nakakunot ang noo ko. “Wala akong kakilala na ganyan. Seriously?! Why is it na tinatanong niyo sa akin iyung other Verity na iyan?! May isa pa na napagkamalan akong si Verity?! Like duh! Do i look like an old lady na?!”
Mukhang natauhan ito sa sinabi ko at dumistansya kunti. Hindi pa rin nagbago ang tingin niya sa akin. She still look at me coldly.
“I'm sorry for asking you a weird question.” Dahan-dahan na lamang ako na napatango.
Hindi na siya nagsalita at agad na umalis. Tsk! Hindi man lang siya na nagpaalam sa akin.
•••
Agad ko sinara ang libro at napapikit para pigilan ang inis na nararamdaman ko. Ang ingay naman kasi ng mga babae. Like gosh! Library 'to beh?! Ba't ang ingay nila?!
Tumayo ako at nagtago ako sa book shelf. I looked at them at napagtanto kong pinagkakaguluhan pala nila ang kapatid ng prinsepe.
Si Zeus lang pala.
Aalis na sana ako but I can feel his blue eyes looking at me sharply. Lumingon ako sa kanya at ngayon ko pa talaga na realize na that was the biggest mistake I did for my life.
Ang bobo ko talaga kahit kailan?!
“Verity!” Napapikit nalang ako upang pigilan ang sarili kong magalit.
I bow my head put my hand at my heart to give respect and greetings. I gave him a warm smile or a fake smile.
“What is it, your highness?” I asked. Kahit gusto ko na talagang tumakbo palayo. Hindi pwede! Masamang nakatingin sa akin ang mga tao sa paligid niya.
One wrong move and I'll be dead.
He open the book while having a playful smile on his face. Alam ko na talaga na may mangyayaring hindi maganda.
“I forgot to tell you. Hindi ko kasi gets ang subject na 'to and the principal said that you can teach me.”
Ngumiti lamang ako. Hindi pinahalatang nagulat ako.
“I'm sorry, prince Zeus. Hindi ko rin kasi alam ang subject na iyan. I can't teach you.” Aalis na sana ako pero agad siya nagsalita na ikinahinto ko.
“Nirereject mo ba ang offer ko na maging tutor ko?” Napalingon ako sa kanya at ngayon ay seryoso na siyang nakatingin sa akin.
BINABASA MO ANG
Twist of Fate 2
Romance(On Going) Verity Diaz ay isang babaeng nakabalik sa nobelang dati na niyang natakasan. Akala niya ay tapos na ang paghihirap niya dahil natakasan na niya ang mga baliw na lalaki na umaaligid sa kanya. Ngunit sa isang iglap nakabalik na naman siya...
