Mga ilang minuto pa ang lumipas ay bumalik na siya na may dala-dalang spaghetti. Ewan ko ba pero bigla nalang ako nagutom. I didn't even realized na gutom na ako.
“Kawawa naman, little princess ko. Gutom na gutom na.” Agad ako bumalik sa realidad at umiwas ng tingin.
“I'm not!” pagsisinungaling ko.
He just giggled dahilan para samaan ko siya ng tingin. Pinisil niya naman ang pisnge ko dahilan para taasan ko siya ng kilay. How dare he?! Sinampal ko ang kamay niya at napahawak sa pisnge ko.
“Pasalamat ka gusto kita,” he said while hindi pa rin nawawala ang nakakalokong ngiti sa kanyang labi.
Need pa ba ako magpasalamat o magdasal dahil kawawa ako sa huli nito. Kumunot ang aking noo nakatingin sa kanya.
“Anong ibig mo sabihin na you like me?” taas kilay kong tanong. Tumingin siya sa akin at parang hindi niya gets ang tanong ko. “Do you have romantic feelings for me?”
Lumapit siya sa aking mukha dahilan para ma estatwa ako. Kunting pagkakamali lang na galaw ay maaari ng magdampi ang mga labi namin sa isa't-isa.
“We will try to figure it out.” He winked at me dahilan para mapangiwi nalang ako.
•••
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at agad napaupo sa higaan habang nilibot ang paningin ko sa paligid. What the fuck happened?! Napahawak ako sa ulo ko na para bang may kung anong sakit ang naramdaman ko pero hindi ko alam kung saan ang weird.
“Oh you're still alive. Akala ko nilason ka na ni Zeus.”
Napalingon ako sa kanya at napabuga nalang ako ng hangin.
“Sorry ha! Hindi natupad ang wish mo na mamatay ako?!” irita kong sabi.
“Ganyan na ba talaga ka sama ang tingin mo sa akin?” malungkot niyang tanong.
Oo! Samang-sama!
“Hindi ba obvious?!” mataray kong tanong.
Nawala ang kanyang ngiti sa labi niya at seryoso itong tumingin sa akin. Napalunok nalang ako ng laway mukhang kailangan ko na maging mabait ulit. Baka dahil sa attitude ko na 'to, ito pa ang tatapos sa buhay ko.
“Do you know what Zeus is up to?” he asked seriously.
“No.” Pinagtritripan lang ako ng lalaki na iyon eh.
Wala naman kasi siyang magandang nagawa sa buhay. I heavily sighed at umiling na lamang. Bakit kasi nagmana sila sa tatay nila? Sana sa nanay nalang.
“Pfft! You're so cute, Verity. Like a kitten.” Umupo siya sa tabi ko at inakbayan ako dahilan para mapakunot ang noo ko. Iaalis ko na sana ang kamay niya pero agad niya ako tinulak dahilan para mapahiga ako sa kama at nakapatong na siya sa akin sa isang iglap. “Poor kitten. Sorrounded by wolves.”
Huh? Mukha ba akong kuting sa paningin niya?
“Do I look like a kitten to you?” walang gana kong tanong sa kanya.
Natigilan naman ito. Mukhang hindi niya inaasahan ang sagot ko. Agad ko siya tinulak at napabuntong hininga. I need to stay calm baka magwala ako dito dahil sa stress at pressure na binibigay sa akin ng panahon.
“Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko sa'yo, Verity.” Napatampal pa ito ng noo at umiling-iling na para bang nadidismaya ito.
Kumunot naman ang noo nito. Ang oa naman ng lalaking 'to. Kung makaasta parang ang laki ng resposibilidad niya sa akin ah.
“Hindi mo ako anak. Kaya wala ka responsibilidad sa akin. Nakakaloka!”
“Sino ba may sabi na anak kita?” nandidiri niyang tanong.
“Wala beh, pero kung makaasta ka sa akin parang anak mo na ako. Ano naman sa'yo kung mapahamk ako? Alam ko naman na wala kang pake sa akin. So stop the act.”
“I just don't want you to die, that's all.” Natigilan ako sa kanyang sinabi. Siya? Ayaw akong mamatay? Anong rason? “You know, hindi mo masyadong kilala si Zeus. Alam kong cute at mukha siyang anghel but hindi ka dapat naniniwala kung anong nakikita mo sa panlabas.”
I know what you mean, Zeb. Are you trying to manipulate me?
“I know. Even you, Zeb.” Natigilan siya sa sinabi ko at ngumiti na lamang ako.
Akala mo talaga madadaan mo ako sa ganyan. Kilala kita, Zeb. You can't put me to the trap you dig in.
“Even me?” hindi makapaniwalang ulit niya.
•••
Napahinto ako sa paglalakad ng may narinig akong nag vi-violin. Ang ganda pakinggan nito kay sarap sa tenga. Nagtago ako sa punuan at tumingin sa kanya. Napahinto ako ng makita si Storm na nagva violin.
Kay sarap sa tenga na para bang nasa paraiso ako. Hindi ko namalayan na tapos na pala siya mag violin. Nakatingin lang siya sa akin dahilan para mamilog ang aking mata at agad tumalikod.
“Hindi ako nakatingin sa'yo ah!”
“It's fine. Alam ko naman na gwapo ako. You can stare at me anytime you want.” He smiled playfully when i looked at him.
Wag ka naman ganyan beh. Alam kong gwapo ka pero makukulong ako nito eh!
“Hindi naman sa itsura mo ako napahinto. Gusto ko lang talaga pakinggan iyun.”
Natigilan siya sa sinabi ko and he smiled. Lumapit ako sa kanya at napatingin sa violin na kasing ganda ng mukha niya.
“First time ko lang maging masaya dahil nakarinig ako ng compliment.” Tinaasan ko siya ng isang kilay.
Base from the expression on his looks. Mukhang totoo ang kanyang sinabi dahil namumula na ngayon ang pisnge niya.
“Bakit? Hindi ka ba kinokompliment ng mga kasama mo?”
Sumeryoso ang kanyang tingin sa akin dahilan para mapalunok ako ng laway. Mapapaisip nalang talaga ako na matalas ang aking dila. Siguro masakit ako magsalita huhu.
“They only compliment me for my looks.” Tumingin siya sa kanyang violin na walang gana. Did i just ruin the mood? Wala na talaga akong nagawang tama.
“Oh gwapo ka naman talaga.” Namula ang kanyang pisnge dahil sa sinabi ko. “Anyare sa'yo para kang nag blush on ng isang dosenang paulit-ulit.”
Sumama naman ang tingin niya sa akin dahilan para mapatawa ako. Tawa lang ako ng tawa kahit masama na ang tingin nito.
“Okay na sana eh.”
BINABASA MO ANG
Twist of Fate 2
Romance(On Going) Verity Diaz ay isang babaeng nakabalik sa nobelang dati na niyang natakasan. Akala niya ay tapos na ang paghihirap niya dahil natakasan na niya ang mga baliw na lalaki na umaaligid sa kanya. Ngunit sa isang iglap nakabalik na naman siya...
