“Iyung anak ng original female lead ay nandito.”
“Akala ko talaga namatay na ang original na female lead sa season 1. Ang unfair naman na si Amaris lang ang namatay.” Sinamaan ko siya ng tingin.
“Ganun talaga ang kwento.” Bumuntong hininga na lamang ako at umiling.
“So ano na naman ang bagong mission ko?” Napangiti siya ng nakakaloko.
Sinasabi ko na nga ba eh. May masamang balak talaga sa akin ang lalaking 'to. Minsan talaga mapapawonder nalang ako kung anong kasalanan ko sa kanya.
“You need to keep her close to you.”
Parang nag loading utak ko sa sinabi niya. Seryoso ba siya? Gusto niya ba ako patayin?
“Grabe ka naman sa akin beh! Ganun na ba ako ka bobo sa'yo para sundin ko ang mga iuutos mo?!” Umiwas lang siya ng tingin na para bang pinapamukha niya sa akin na ayaw niya makinig sa anong sasabihin ko.
Suntukan nalang tayo oh!
“Ikaw bahala. If you want to stay here forever. I don't mind.” Aalis na sana siya pero agad ko hinawakan ang kamay niya.
“Fine!”
Napangiti na lamang ito ng nakakaloko bago umalis.
Bumuntong hninga na lamang ako at umiling. I've been trying to stay away with the male leads tapos ngayon lalapit ako sa female lead?! Oh bwesit!
•••
Napakagat nalang ako ng kuko dahil sa kaba ng nararamdaman ko. Shit! Nag o-overthiink na ako kahit ano nalang scenario ang pumapasok sa utak ko.
“Baka maubos mo iyang kuko mo ah?” natatawa niyang ani sa akin.
Sinamaan ko naman siya ng tingin dahilan para tawanan niya lang ako. I just rolled my eyes at umiling na lamang.
“What are you doing here, Storm? Diba section b ka?” walang gana kong sabi.
“Guess what-”
“Ayaw kong i guess.” Walang gana lang siyang nakatingin sa akin at sinamaan ko lang siya ng tingin.
Bakit ang malas ko ngayon? Puro nalang bad news binibigay ng nobela na 'to sa akin. Inaano ko ba ito? Narinig ko pa itong tumawa ng kaunti dahilan para mapairap ako.
“Dito na ako ngayon. I like it here.” Namilog ang aking mata habang nakatingin sa kanya.
At ito naman si mokong parang masaya pa siya. Anak ng kamalasan naman oh! Napakamot nalang ako ng ulo at agad na sinubsob ang ulo ko sa desk ko.
Gusto ko nalang talaga maging hotdog.
•••
“Verity! Wait!”
Ngunit hindi na ako nag abala pang lumingon at agad na tumakbo. Why is he following me everywhere?!
Napabuga nalang ako ng hangin ng tuluyan na akong makalayo. Habang hawak na hawak ko ang dibdib ko.
“Gosh! Ano bang kailangan ng lalaking 'yon sa akin?!” inis kong tanong sa sarili ko.
“Your identity.” Agad ako napalingon sa kanya at kumunot ang noo ko. My identity? “Do you really wanna know?”
“What are you talking about, Cedrick?”
He just smiled playfully. Ang rules ngayon ay nagbago na rin. Maraming nagbago sa story na 'to and all I can say is nakakaput*ng*na ang mga lalaki na 'to. Alam ko naman ang gusto niyang ipahiwatig sa akin.
“Nandoon ka na sa palasyo ngunit wala ka man lang nakitang something interesting.” Napatawa pa ito. “Sa kwarto ng ama ng prinsepe. May nakita akong hindi pa nakita sa prinsepe.”
Bakit ayaw pang sabihin sa akin ng diretsahan? Walang gana lang akong nakatingin sa kanya. Ang hilig talaga ng mundong 'to na mabaliw ako sa kuryusidad.
“Just tell me exactly what you saw.” Kunti nalang talaga at maiirita na talaga ako sa lalaking 'to. Sinasadya niya 'to eh! But I know hindi siya nagsisinungaling.
“You won't get the answer kung hindi ka magtitiyaga na gustuhin malaman ang sagot,” mapaglaro niyang sabi. Hindi lang ako nagsalita at napabuntong hininga lang ito na para bang nadismaya siya. “It's your desisyon at the end.”
Aalis na sana siya pero agad ko hinawakan ang wrist niya. Nagulat itong napatingin sa akin kaya agad ko binitawan ang wrist niya.
“Kunin mo ako mamaya pagkatapos ng klase,” cold kong sabi.
Hindi na ako nagsalita pa at agad na umalis. Nakatingin pa rin ito sa akin at alam kong hindi niya pa rin tinanggal ang mga matalim niyang titig sa akin.
•••
He knock at my room and I looked at him. Bored lang itong nakatingin sa akin habang nakasandal sa pader.
“Ito naman. Hindi makapaghintay,” bulong ko sa sarili ko.
Kinuha ko na ang bag ko habang masamang nakatingin sa kanya. Ganun din ang tingin niya sa akin. Ako na nga itong sasama siya pa galit.
Nakatingin lahat ang mga tao sa amin habang nakanganga. Mainggit kayo-charot.
Nang makapasok na ako sa kotse niya ay muli kong nasilayan ang mga anak ng mga baliw na lalaki na nakatingin sa amin. Iyung dalawa naman halatang nagtataka kung bakit kami magkasama.
Oh great! Nakuha ko na naman ang atensyon nila. Umiling nalang ako at huminga ng malalim.
•••
Dahan-dahan ko minulat ang mata ko at nagulat na lamang ako ng makita ko siyang nakatingin na sa akin at sobrang lapit ng mukha niya.
“What the heck are you doing?!” gulat kong tanong sa kanya.
“You just look like her,” mahina niyang sabi.
“What?” Hindi ko marinig ang sinabi niya. Kumunot ang aking noo habang nakatingin sa kanya.
“Wala. Nandito na pala tayo.” Binuksan na niya ang pinto. Sobrang lapit ng mukha namin parang tumigil ang mundo ko.
Umiling ako at lumabas na sa kotse. Umuna na siyang naglakad sa akin. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid.
Medyo nagbago na ang design dito pero may mga ibang design na hindi naman nagbago. Ganun pa din.
“Don't distract yourself. Follow me,” cold niyang sabi sa akin.
Hindi lang ako nagsalita at nakasunod lang ako sa kanya. Ang creepy na rin ng paligid kapag wala masyadong tao.
Nang bumukas ang pinto ng kwarto. Hindi ko maiwasang kabahan. Hinila niya ang tela at nagulat na lamang ako sa nakita ko. isang malaking larawan o painting na I'm sure si Phoenix ang nag drawing.
Isang babaeng nakatingin sa buwan habang nakangiti at sumasabay ang maganda niyang buhok sa hangin.
“Her name is Verity. Ang dahilan kung bakit nagbago ang takbo ng kapalaran nila.”
BINABASA MO ANG
Twist of Fate 2
Romance(On Going) Verity Diaz ay isang babaeng nakabalik sa nobelang dati na niyang natakasan. Akala niya ay tapos na ang paghihirap niya dahil natakasan na niya ang mga baliw na lalaki na umaaligid sa kanya. Ngunit sa isang iglap nakabalik na naman siya...
