Masal, hayranı olduğu Süperstarla aynı şirkette çalışma fırsatını yakalarken bir ceset bulur. Zehirli bir elmayla bir kadın öldürülmüştür. Kanıtlar ise hayranı olduğu Süperstarı göstermektedir.
"İyi misin?" Suratıma ve boynuma terden yapışmış saçlarımı çekti. Gözleri üzerimde dolanıyordu ancak ne düşündüğünü göremiyordum. Konuşmak için ağzımı araladım, başarısızdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kanlı elleriyle bileğimi kavrayıp beni odasına doğru sürüklediğinde ses çıkarmadan onu takip ediyordum. Zihnim halen yaşadığım şokun tutsağıydı. Halbuki kandan asla korkmazdım, soğuk kanlı bir yapım vardı ama bu sıradan bir kan değildi. Bir kediye aitti. Hem de cani bir biçimde öldürülüp kutunun içine konulmuş bir kediye.
Mike beni banyoya sokup ellerimi suyun altına tuttuğunda gözleri yine suratımda geziniyordu. "İyiyim," dedim. Sesim kısık çıkınca boğazımı temizleyip yeniden tekrarladım.
"İyi görünmüyorsun." Derken parmakları ellerimdeki kurumuş kanı ovuyordu. Gözlerimi dakikalar sonra ilk kez ellerimden çekip ona baktım. Üstü halen çıplaktı, altındaki kot pantolonuyla duruyordu. O aceleyle üzerini giyememişti.
"Düşünmemeye çalış," dediğinde boğazım yanmaya başladı. Korkunç bir acı gelip oraya konaklandı, göz yaşlarıma engel olmak daha güç hale geldi. Ve o bunun farkındaydı, bu yüzden bana iyi davranıyordu ancak bu alışık olduğum bir durum değildi. Mike bana daha önce iyi davranmamıştı. Mike bana daha önce nazik davranmamıştı. Ama sorun bu değildi. Onun her hareketine anlam yüklemiyordum, sorun güçsüz yanımı ona göstermiş olmamdı. Onunla bu şekilde bir bağ kurmak istemiyordum.
Mike ellerimi yıkamayı bıraktığında havluyla onları kurulayışını seyrettim. Ardından kendi ellerini yıkadı ve birlikte banyodan çıktık. Ne yapacağımı bilemeyerek etrafıma bakındığım sırada kapı çaldı. Hızlı adımlarıyla odadan çıktıktan kısa süre sonra Lucas'ın ve birkaç polisin sesini duydum. Gelişecek olan olaylar silsilesini bildiğim için Mike'ın yatağına oturmuştum. İçerideki muhabbeti duymak istemiyordum. O paketi kimin, neden bıraktığını da bilmek istemiyordum. Bunu ancak akli dengesi yerinde olmayan biri yapabilirdi. Psikoloji stajımı yaparken bu insanlarla az muhatap olmamıştım, şu an muhatap olmasam eminim ki bir şey kaybetmeyecektim.
"İçeri sakın gelme, polisler geldi. Seni görmesinler." Mike'ın sesini duyunca bir an irkilsem de başımı sallamakla yetindim. Polislerle aramda hiçte güzel bir ilişki yoktu ve onlarla konuşmakta da becerikli sayılmazdım. İnersem beni de bu olay kapsamında sorguya çekeceklerdi, bu yüzden burada kalmam doğru olacaktı.
O geri aşağı inerken gözlerim yeniden rastgele bir odak seçmişti kendine.
"O her kimse derhal bulunmasını istiyorum! Sırf bu tarz skandalları bekledikleri gibi gizli tutmayacağım!" Polis ve Lucas, Mike'ı sakinleştirmek için bir şeyler söylerken onu durdurabilmek imkansızdı.
