Uuup uzun bir aranın ardından yine beraberiz. Sizi bu denli bekletiyor olmak istemem ama biliyorsunuz ki yks2024 tayfasındanım. Zorlu geçen bir programın içerisinde koşuşturup duruyorum. Yks bittikten sonra yeni kurgular ve düzenli bölümler ile karşınızda olmak temennisiyle şimdi aradan çekilip sizi Araf ve Ahsen ile buluşturuyor ve iyi okumalar diliyorum...
Oy ve yorumlarınız benim içi çok önemli. Şimdiden teşekkürlerimi sunuyorum... 🌬
~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fırtınadan önceki sessizlik...
❄️
Sabır...
Nitekim her kul başına gelenler yüzünden sınava tabîî tutulurdu. Kimisinin yaradılış anında başlardı imtihanı, kimisinin ise ilerleyen ömrünün belli bir zaman diliminde. Öyle ki benim imtihanım doğduğum an başlamıştı. Sınav konularından bi'haber açmıştım gözlerimi sınav salonunda. Etrafımdakiler kopya çekemeyeceğim kadar yabancı ve bir o kadar da farklıydı kağıtlarındaki soruları. Hiç şüphesiz Allah kuluna kaldıramayacağından fazlasını yüklemezdi. Bunu bizzat kendisi söylerken kulun aksini söylemesi beklenemezdi. Belki de en büyük nimetlerden biridir; sabır. Kimi zaman olur ki bıkkınlık geçirir, isyana düşer olurdunuz lakin bildiğiniz üzre bu bir şeytanın kurduğu tuzaktır. Kandırmacalardan kaçınaraktan Rabb'ine yönelen bir kul hiç şüphesiz ki kulaklarını vesveselere karşın tıkayacak ve uzak duracaktı isyanın bataklığından. Zor zamanlarım olmuştu. Dile kolay neredeyse bir yılımı bitirmiştim islam uğruna ki bundan şikayetçi de değildim. Tam aksine oldukça gurur duyduğum, hamd eylediğim birşeydi. Ne güzeldir ki islam ile şereflenenlerden olmuştum. İslamı hayatımın merkezi yaptığımdan beridir huzur kalbimden eksik olmuyordu. Alnım her secdeye gidişinde eğilerekten yükseliyordum. Allah katında üstünlük takva iledir, bilirsiniz... Bunu unutmaksızın o üstünlüğü hiç olmazsa azıcık dahi de olsa yakalamak için çaba göstermeyecektim de ne için çaba gösterecektim, değil mi?
İşte tam da şu anımda kollarımı benden fazlaca büyük duran bedenin beline sıkı sıkıya dolamıştım. Soluduğum kokusu akciğerlerimde ferah bir meltemi estiriyor, başımı yasladığım göğsü kuş tüyünden yapılma bir yastık gibi hissettiriyordu. Kulağımın hemen altında düzensiz ritimleriyle çırpınan kalbi göğüs kafesine vuruyor ve yankılanarak işliyordu beynime. Yumulu olan gözlerim karanlığında bu zamana kadar geçen anılarımızı bir bir seyredebildiğim bir sinema perdesi misaliydi. Omuzlarımın üzerinden bedenime sarmaşık misali sarılan kolları güvenin en doruk noktalarındaymışım gibi hissettiriyordu. Başıma yasladığı alnını çekişini hissettiğimde huzursuz bir homurdanış kaçtı dudaklarımdan. Ona yeni yakınlaşmışken uzaklaşmak istemiyordum ki ben hiç.
