Panik Odası (Dkbk)

~2.S-12.B~

Deku, her tarafa bakar fakat Bakugou arkadan çöken bina kolonunun üzerine gelmesini engelleyememiş çökmüş binanın içerisinde kaldığı için görünmüyordu. Deku ise çoktan boş alanda olduğu için sarsıntıdan kurtulmuş, birçok insanı kurtarmıştı...

Deku direk koşarak gelir ve o kolonu zar zorda olsa çeker ve Bakugouya bakar.

Yerde yatılı pozisyonda olan Bakugou gözleri kapali ve ağzından kan gelirken Deku sadece bakakalmıştı. Sonra ise hemen kucakladı. Simulasyon bittiği anda oradan dışarı çıkardı ve revire götürdü. Oradaki yatağa yatırdı ve Recovery Girl geldiğinde yanında oturuyordu. Kadın ikisine baktı bir süre ve iç çekti. "Noldu ona" diye sakin bir tavırla sorarak geldi. Sonuçta sorununu öğrenmeden n'apabilirdi ki?..

Deku olanları temeli ile beraber anlattı ve Recovery Girl duydukları sonrasında Bakugou'ya bakarak bir öpücük verdi yanağına. Tüm yaraları geçti bir anda Bakugou'nun. Fakat tek sorun hala vücudunda bir sürü iz vardı ve uyanamamiştı...

Tamam. Deku ona âşık olmayabilirdi. Fakat yinede bir geçmişleri vardı ve onun uyanmasını çok istiyordu... Ölmesini ve ya zarar görmesini asla istemezdi...

Bir süre bunları düşündü... Düşündü... Düşündü... Fakat, Bakugou hâla uyanamamıştı. Çıktı odadan en sonunda çünkü okul bitmişti...

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
~3-4 saat sonra~
.
.
.
.
.
.

Bakugou bir süre sonra gözlerini aralar ve etrafına bakınır. İçinden bir 'siktir' çeker. "Burası neresi böyle?!" Diye düşünmeden edemez... Garip bir yerdedir ve bağlı olduğu için kıvranıp durmaya başlar. Fakat neye yarasın ki? Hiç bir boka yaramayan kıvranışlarını durdurur ve bu loş yeşilimsi ışığın içerisinde öylece boş duvara bakar.

Bir anda simsiyah saçlı olan birazda kızıl tutamlar var elbette, bir kız çıkar. Lavinia... O ölmemişmiydi dediğinizi duyar gibiyim? Fakat gerçek olduğunu kim dedi... Hayal ürünü şeyler... Ne zaman ölümlü oldu..?

Lavinia: ah tatlım...

Bakugou: hm- sende kimsin?!

Lavinia: kolay unutulmuşum bu garip *kıkırdar* ismim Lavinia ve bir meleğim hayatım

Bakugou: beni niye buraya tıktın?! Burası-

Lavinia: bir panik odası.

Bakugou: siktir- yinemi?!

Lavinia: hiç çıkmadın ki?

Bakugou: yine bana oyunmu oynuyorsun?! Bu kaçıncı oldu! Yeter artık yine hangi kabusdaysam uyandır beni istemiyorum panik odası falan!..

Lavinia: ah hayatım... Sen öldün? Yoksa unuttun mu? Eşcinseller için idam cezası vardı ve onunla ilişkinizin öğrenilmesi üzerinden yaklaşık 2 sene geçti... Onunla azda olsa iyi anıların olsun diye 2 sene boyunca sana rüyalar görmeni sağladım sense bunları gerçek sandın... Fakat sanırım gerçekleri söyleme zamanı gelmiş...

Bakugou'nun bir an gözleri doldu ve kızıl gözleri cam gibiyken gözlerindeki son ışıltıda gitmişti. Kalbi ağrıyordu, herşeyi hatırlamaya başlamıştı... 1980li yıllarda yaşıyordu ikisi, herşey yalandı şu ana kadar gördüğü herşey... O zamanlar katı kuralları vardı devletlerin, eşcinsel insanlar için idam kararı...
Büyük bir savaş çıkmıştı Japonyada ve Çin'de, Deku çinde yaşayan bir Japon'du fakat tek sorun çinde doğmuştu. Savaşta ikisi karşılaşmıştı. Küçüklükten tanışıyordu ikisi fakat savaştan 1-2 yıl önce Deku'nun Çine ailesinin yanına gitmesi gerekmişti. Gitti... Ailesini kurtardı... Oradaki tek tük arkadaşlarını kurtardı... Fakat sevdiğini kurtaramamıştı, Bakugou Deku'nun ölmesini istemiyordu ve onu kendi milletine karşı savunmuştu. Savaşta ikiside askerlik göreviyle gelmişti savaş alaına ve Bakugou'nun eşcinsel olduğunu itiraf etmesi dolayısıyla onu götürmüş ve idam etmişlerdi... Fakat Çin'in o zamanlar öyle kuralları yoktu ve Deku yaşıyordu... Bakugou ise canice öldürülmüştü o kadar...

Bir anlık bunların hepsini hatırlayan Bakugou'nun cansız bedenine ağrılar girmeye başlamış, durmuş kalbini sızlatmıştı...

Neler olduğunu tekrar unutmak kendisini sevgili olmasalar bile en azından onun yanında hissetmek istiyordu. Fakat bu imkansızdı...

Bakugou: beni o rüyaya geri gönder!..

Lavinia: üzgünüm hayatım ama bunu tekrar yapama-

Bakugou: Sana. Beni. O rüyaya. Geri Gönder. Dedim!..

Lavinia: öfkeni anlayabiliyorum ama-

Bakugou: ÖFKEMİ ANLAYAMAZSIN!?

...

Bakugou: eğer anlasaydın, isteğimi yerine getirmekten kaçınmazdın sözde melek.

Lavinia: Benim görevim ölen insanları geri dünyaya göndermek değil... Onların bir süre mutluluğunu sağlamak Katsuki?..

Bakugou: Ben burada mutlu falan değilim?! Beni oraya geri gönder!

Lavinia: seni oraya geri gönderemen fakat, onun buraya gelmesini sağlayabilirim

(Oy gelmedikçe bölüm atmayacağım.)