Panik Odası (Dkbk)

~16~

Belkide sadece fazla kafaya takıyorumdur... Sonuçta sürekli değişen bir ruh halim var ve en iyisi bir psikoloğa gitmek olucak... Tekrar.

Zaten bu yaşananlarda sonra sikoloğa gitmemek yanlış olur, değil mi?

(Psikoloğumuzu takipçilerimden biri yaptım hesabı kirpininbrokolisi kurgudaki ismi ise betty olucak ^^)

Bayan Betty'i aradım ve ona durumu anlattım, okuldan sonra benim kendisine gelmemi istedi ve bende onaylayıp telefonu kapatarak derse girdim.

*Okul sonu*

Gün boyu sürekli o aptal inek benle uğraştı, bende tabi geri kalmadım ne yaptıysa hakkını verdim. All might'ın gücünümü kullanıyor bilmiyorum ama fazla iyi gücü var. Etkileyici...

Okuldan ayrıldım ve psikoloğum Betty'e gittim

Betty: tekrar hoşgeldin Bakugou ^^

Bakugou: hoş buldum

Betty: geç otur.

Ordaki masanın önündeki tekli koltuklardan birine oturdum, çantamı yere bıraktım ve Betty'e baktım.

Betty: buraya gelmek için sebebin nedir?

Bakugou: okulda bayıldım ve-

Betty: haa neden ki???

Bakugou: zaten söylicem-

Betty: sabırsızım ben hadii!

Bakugou: öncedende bahsettiğim o de- yani izuku bana ona çektirdiklerimin 5 katını yaşatmak istiyormu-

Betty: dövdümü??

Bakugou: ha?! O'mu beni dövecek? *Kahkaha atar* güldürme beni.

Betty: eh-

Bakugou: dövmekten daha beter birşey, ben lafın gelişi herkese küfür ederim biliyorsun.

Betty: evetde konumuzla ne alakası var?

Bakugou: ona "şimdi siktir git piç" demiştim o ise bana "piç mi? Sen mi, ben mi? Babası ölen ben değilim" dedi

Betty: ağır olmuş-

Bakugou: nedenini bilmeden babamın ölümünden bahsetmesi berbat birşey

Betty: izniniz olursa neden öldüğünü sorabilir miyim?

Bakugou: benim yüzümden ölmüştü, kasıtlı olan birşeydi yai tesadüfen bir ölüm değil. İntiharda diyebiliriz, normalde bir kız çocuk istiyormuş üstüne üstlük annemdede olduğü gibi çocukluk dönemimde benimde sinir problemlerim oluştu... İnsanlara gereksizce atarlanıyor eve dönünce sanki pişmanlık hissi geliyordu, en çokta babamın ölümünden bahseden izuku'da oluyordu bunlar. Sanki kendi sinirimi ondan çıkarmak istiyordum, özgünlüksüz diye onu kullanıyordum, babamında bana yaptığı gibi... Annem şimdi onun ölümünden beni sorumlu tutuyor. "Senin yüzünden", "eve resmen uğursuzluk getirdin","beceriksizsin!", "Bir b*ka yaramıyorsun","babanın ölümüne sebep oldun","adamda normal olarak dayanamadı sana kim dayanır ki!"-

Betty: tamam! Tamam yeterli... Fazla depresifsin, iyi yönlere odaklanmayı dene... Annen sana illaki iyi sözler söylemiştir.

Bakugou: asla. Hiç bir zaman iyi söz söylemedi, en iyisi olmam belki işe yarar diye düşünmüştüm... En iyisi olamadım, kendim ettim kendim buldum.

Betty: uh-... Peki madem-

Bakugou: daha bitmedi. Okulda bayıldıktan sonra bir rüya gördüm.

Biraz o rüyayı hatırlamaya çalıştım.

Bakugou: Başımda izuku, annem ve babam vardı-

Betty: babanmı?

Bakugou: evet, rüyamda ölmemiş ve "küçük bir şakadan ibaretmiş." Bende normal olarak kızıp bağırdım sonra annem hemşireyi çağırdı... Hemşire beni kaldırdı ve koluma girdi diğer kolumada Deku yani izuku. Hiç bir uzuvumu hareket ettiremiyordum ve beni bir odaya götürdüler, deku bana oranın bir panik odası olduğunu söyledi. Sonra ise ben girmek istemesemde deku kapıyı açıp beni içeri attı...

Betty: ha? Devam et

Bakugou: ismini ve yüzünü bile hatırlamadığım bir kadın vardı kapı kapandığında aniden ortaya çıktı ama kapkaranlik olduğu için göremedim, o kadın bana senelerce insanlara ne ksdar kötü şey yaşattıysam hepsinin bedelini ödeyeceğimden bahsetti.

Betty: bedelmi?

Bakugou: sevgi yok, ilgi yok, zirve yok, yorgunluk var, güçsüzlük var, yenilgi var, 'aşk olcakmış' en nefret ettiğim kişiye karşı...

Betty: yani izu-

Bakugou: HOŞT-

Betty: evet en nefret ettiğin kişi o OvO

Bakugou: asla! O'na aşık olacak kadar düşemedim, düşmem ya- düşmemişimdir.

Betty: kendin bile emin değilsin, ayrıca böyle rüyalar şizofreni hastalığı olan hastalarımızın gördüklerine benze-

Bakugou: hayır! Yani ortaokulda bu rüyanın benzerini deku'da görmüş!?

Betty: peki... 1 hafta boyunca düzenli olarak bana gelmen gerek bakugou.

Bakugou: gelip ne yapıcam?

Betty: o 1 hafta boyunca neler olduğunu, gördüğün rüyaları, duygularını filan ve o 1 hafta boyunca birine birsey hissedersen o hisleri.

Bakugou: sonuncuya pek emin değilim ama peki öyle olsun.

Betty: şimdi çıkabilirsin yarından başlarız.

Bakugou: hmhm

Kalktım ve çantamıda alıp çıktım.

(Bu bölüm şimdilik bu kadar aklıma bişey gelmediği icin böyle yazdım biraz sıkıcı oldu biliyorum ama diğer bölümlerde daha iyi yazmayi denicemm <3)