FACELESS • ~Harry Potter~

11. Bölüm ~ Plan ~

"İnsan ölmek için ne acılara katlanıyor."

~Balzac

*

1992

"Ginny? Odanda tek başına ne yapıyorsun? Ron ve Harry aşağıda satranç oynuyorlar ve Ron şaşırtıcı derece iyi oynuyor. Sen de izlemek ister misin?"

Kızıl saçlı kız başını iki yana sallayıp omuz silkti. "İstemiyorum."

"Neden? Hem böylece Harry ile daha çok vakit geçirmiş olursun." Hermione imalı bir gülümsemeyle Ginny nin yatağının yanına yürüdü.

"Zaten mesele de o ya..." Ginny yüzünü yastığına gömüp ofladı. "Yanında asla kendim gibi davranamıyorum. İki kelimeyi bir araya getiremeyen bir kızla oynamak isteyeceğini sanmıyorum. Kesin beni tuhaf buluyor."

"O da nereden çıktı? Harry nin hiç de böyle düşündüğünü sanmıyorum." dedi Hermione. "Madem onun yanında kendini rahatsız hissediyorsun, neden kağıda içini dökmüyorsun? Böylece heyecanından kurtulursun. İstersen benimle de konuşabilirsin."

Ginny yastıktan başını kaldırdı. Bu fikir ilgisini çekmişti. Böylece utanç verici düşüncelerini ondan başka kimse göremezdi. Hermione ile dertleşmek isterdi ama Harry nin arkadaşı olduğu için bunu da utanç verici buluyordu. "Günlük tutmak gibi mi?"

"Eh, evet. Öyle de denilebilir-" aşağıdan Ron nun sesini duyunca ayağa kalktı. "Tamam, geliyorum! Aşağıda seni bekliyorum Ginny..."

Hermione gittikten sonra iç çekti. Odasından kalem kağıt aramaya koyuldu. Yeni ders kitaplarının arasında duran siyah deri defteri fark edince sevindi. Günlük olarak kullanılmak için güzel bir defterdi. Ders kitaplarının arasına nasıl girdiğini bilmiyordu, sanırım babası Diagon Yolunda Lucius Malfoy ile kavga ederken araya karışmıştı.

Defterin üzerinde italik harflerle Tom Morvolo Riddle yazıyordu. Başkasına mı aitti? Ancak içinin boş olduğunu görünce kullanmakta bir sakınca görmedi. Defterle birlikte masa başına oturup mürekkep hokkasının kapağını açtı. Tüy kalemi mürekkebin içine daldırdı ve ne yazacağını düşünmeye başladı. Harry i düşünmek bile kalbinin hızlanmasına sebep oluyorken duygularını kaleme dökmek fazlasıyla zordu.

"Sevgili Günlük, ben Ginny. Bundan böyle yeni sırdaşım sen olacaksın. Boş bir defterle konuşmak tuhaf geliyor tabii..."

Ginny kendini şapşal gibi hissetti. Belki de Hermione ye içini dökme fikri daha iyiydi. Hiç olmazsa kendi kendine konuşuyormuş gibi hissetmezdi. Defteri kapatmak üzereyken yazdığı kelimelerin defterden silindiğini fark etti. Şaşkınca gözlerini kırpıştırdı. Birkaç saniye sonra kendi el yazısına ait olmayan birkaç kelime belirdi.

Tanıştığıma memnun oldum Ginny. Ben Tom Riddle.

Bu defter konuşabiliyordu! Demek sahiden de bir günlüktü. Yoksa bu da kardeşlerinin ona yaptığı şakalardan biri miydi? Onunla dalga geçmek için defteri tılsımlamış olmalılardı. Ama Fred ve George bile böyle karmaşık bir büyüyü yapabilecek bilgiye sahip değillerdi. Ginny merakla birkaç kelime daha yazdı.

"Seni George ve Fred mi tılsımladı?"

Hayır. Ben basit bit defterden daha fazlasıyım ve sır tutmayı severim.

Ginny defterle konuşmaya devam etti. Sohbet ettikçe kendini daha iyi hissetti. Onu dinleyen kibar, büyülü bir deftere sahip olduğu için şanslıydı. Ayrıca yazdıklarının siliniyor olması başkasının okumaması için güzel bir avantajdı.