I was more than surprise. Akalain mo yun? Joseph Marco ang nabihag ng ganda ko. Humayghad!
When he asked me to give him chance, nachoke ako friend. Hindi ako nakasagot. Nalulon ko ata yung dila ko. Pero tama ba na magbigay ako ng chance? It has not been 3 months since we broke up.
Pero, Joseph took my silence differently. He smiled and drove off. Silence means yes ata ang peg niya.
We arrived in our house after nearly forty-five minutes of travel and I was a bit surprise. Akala ko kasi simpleng lunch lang pero humayghad hindi kinaya ng ganda ko ang prenipare niyang catered lunch. Hoooooooyyyy, haba ng buhok ko abot gang set ng Pasion de Amor.
"Its my post birthday present for you, wala pa kase ako nung birthday mo kaya habol-habol din kase may time.", and he winked. Grabe lumuwag yung garter ni undies ko. hahahaha. "Tara, kain na. Sorry eto lang nakayanan ko. Wala kasi masyadong time eh."
"Okay lang. Salamat ha?", and I smiled shyly.
"Basta ikaw. Lakas mo sa akin eh.", and he held my chin. Ahy hala. Oxygen. Uhm, @mieferoxygen pwde padeliver. Mga 2 tanks. Hahahaha. Thanks.
We ate happily and to tell you honestly, laking pogi points nito. First of all, hindi nanan niya kailangang gawin to pero he did it for me. Kahit busy siya, he found time to prepare all these. Effort. Effort? Baka wag masyado maniwala dun, may kilala ako nun, king makapag-effort wagas, pero nasan ngayon? Wit na knows sok.
"Thanks ulit ha. I owe you one.", I said after we had our lunch.
"No biggie, Ye. Sabi ko nga sayo, malakas ka sa akin. Saka thank you din kasi pinagbigyan mo kong icelebrate yung birthday mo kahit late."
"Para naman kasing makakatanggi pa ko.", I said showing a little smile. Oh di ba? Demure ang ate niyo. Hahahaha.
"Hindi, saka hindi ako papayag na tumanggi ka.", and he laughed, luh, napakasexy ng tawa niya. Ang init bigla. Charots. "Ye, please give me a chance.", he turned serious all of a sudden.
I bowed my head. Alam ko kaseng namumula ako sa hiya and I didnt know what to say. "Kung di mo pa kayang ibigay," he held my chin again and forced me to look at him, "maghihintay ako."
Hunaygulay!!! Yung ovaries ko nag-eexplode sa kilig. Pero yung utak ko, may mga tanong pa rin, kaya ko na ba ulit magtiwala at magmahal? is this the right time?
I was torn. When Kiefer asked me to give him a chance, I declined. I declined Rodney too. Hindi ko feel. Kay Kiefer naman, I was eager to give him a chance, but I was too scared that we will still end up broken.
"Maghihintay ako.", and he smiled his sweetest. Tumango lang ako.
"Pero hindi ko alam kung kailan ako magiging ready, Seph."
"Nahintay ko nga yung 2 years para lang makilala ka, ngayon pa kaya, Ye?"
I just smiled. Hindi ko alam ang sasabihin ko kase. Pag ngiti to ng ngiti, mababaliw ang ovaries ko sa kilig talaga.
We spent the whole day together. Di na kami umalis ng bahay namin kase ako pagod sa photoshoot, siya naman, mas gusto daw na mag-usap na lang kami. Getting to know each other lang ang datingan. Hahahaha.
"Bakit ka nagvolleyball? I mean, maganda ka and matangkad, you can be a great model or actress instead!"
"Wala naman talaga akong hilig sa volleyball, lalo na sa modelling na yan.", both of us laughed, "pero nung first year high school ako, may nag-invite sa akin na magtry-out so ayun. Nainlove na ko sa sport. Eh ikaw? Bakit ka nag-artista?"
"Di ko din alam eh!", he smiled, "napansin ko na lang umaarte na ko tas napapanuod ko na yung sarili ko sa TV.", he chuckled. Sexy. Hahahaha. "Alam mo ba?", napalingon ako sa kanya, "lage akong nanunuod ng game niyo, patago nga lang."
I stared at him. Amazing. "Talaga?"
"Opo. Kung saan-saan ako hunahagilap ng tickets makapanuod lang. Nung Season 76, nandun din ako nung game 4. Kaso umiyak ka."
Natawa ako. Ewan ko ba, nakakahiya kasi, andun siya eh mga itchura namin nun sobrang chaka. Hahaha.
"Ye...", he suddenly held my hand and my heart jumped, hala, "...Ive been inlove with you since then.", and my jaw dropped.
He
"You should give one last try, Kief! You love her still pero wala kang ginagawa para makuha ulit siya."
"Pero, Besh, di ba sabi ko nagtry na ko. Pero nireject ako."
"Eh kasi naman noh, bigla kang susulpot sa Iligan at makikipagbalikan, hello, kahit ako hindi kita pagbibigyan. Ang sa akin lang, Kief. Try it again, but this time, make it right. Hindi yung nagkabackground music lang Can we start over again makikipag-ayos ka na. Ano ka?"
I chuckled. May point kase tong bruhang to. "At saka , bawas-bawasan natin ang pagkikita in public places, baka akalain pa niya ako ang bago. Naku, nakakadiri at di ako pumapatol sa kaibigan."
"Hoy, Aly ha, ayoko ding pumatol sa kaibigan noh. Lalo sayo. Asa ka pa. May plano nga so Dani kaso parang di siya gagana lalo ngayon na mabigat ang kalaban ko. May isa pang sumisingit at sabing Idol daw niya si Mika. Si Carlos laurel ata yun."
"Eh di mas lalo mong pag-igihan yang panliligaw mo. Kung dati umeffort ka, well this time, double the effort."
Double the effort, given yun. Pero san ko sisimulan? "Ly?"
"Hmmm?"
"San ko sisiimulan?"
"Hoooy,, juice colored, Kiefer????"
"Kaya nga nagpapatulong kase hindi ko alam eh."
"San ba kayo nag-umpisa nuon?"
"Friends?"
"Ibalik mo yun. Yung parang nostalgic yung dating ba."
Napaisip ako, san nga ba??
"A flyknit kind of day, tho.", Aly said.
"Fuck! Alam ko na Ly. And I know this time, Ill get her."
I took my phone and checked my IG. I scrolled my posts and screencap that same post we did last year about our shoes. "I will win her back!",with determination I said.