AŞK-I REALE

(1) "Mucize"

Satır arası yorumlarınızı ve tepkilerinizi merakla bekliyor olacağım...

Başlama tarihinizi buraya bırakabilirsiniz.

İyi okumalar, sevgili dostlarım...

___&___

Bu kez tamamen gidiyordu, İtalya'dan, Elijah'tan, daha önce bildiği her şeyden, herkesten...

•••

Uçağın tekerlekleri yere sürtündüğünde Türkiye'de olduğunu anladı genç kadın. Sırasını bekleyerek yavaşça indi, havaalanına ait otobüse binip iç kısma geçti, kontroller sonrası valizini aldı. Bir ülkeden başka bir ülkeye tek bir valiz ile gelmek onu üzmüştü. Derin duyguları, yaşadığı acı hüzünle harmanlanınca ayrı bir üzüyordu. Bavulunu alıp gelen yolcu çıkışından çıktı. Evinin uzak olduğunu hesap edip çıkışta yan yana olan taksilerden birine yaklaştı. Şoför 'ün ona yardım etmesi ile arka koltuğa oturup yolu izlemeye başladı. Artık yalnız başına olduğunu kabullenmek zorundaydı.

Burada ne ailesi, ne başka bir kimsesi yoktu. Artık o, kimsesizdi.

Taksi yoluna devam ederken evler daha bir azalıyor, biraz daha uzaklaşıyordu. Sessiz taksinin içini bir telefon sesi doldurdu, Camelia elini çantasına atarak telefonunu buldu. Ekranda yazan isim ile telefonu açıp kulağına götürdü.

"Canım, indin mi?" Camelia, Nevra'nın göremeyeceğini bile bile kafasını salladı sonra ne yaptığının farkına varıp cevapladı. "Evet. Şu an taksideyim, verdiğin konuma gideceğim. Eksik bir şey varsa söyle lütfen." Türkçesi kulağa biraz farklı gelse de kelimelerini tek tek seçip hiç birinde yanlış telaffuz kullanmamıştı.

"Başka bir eksik olduğunu düşünmüyorum, temizlik şirketi evi temizledi ve dolaba aldığım şeyleri de yerleştirdi. Gidip kontrol de ettim, için rahat gidebilirsin." Camelia gülümsedi. Böyle bir arkadaş zor bulunurdu.

"Teşekkür ederim Nevra, senin desteklerin benim için çok önemli." Nevra telefonun diğer ucundan arkadaşının hâlini düşünebildiği için bir şey demedi. Son anda aklına gelen fikirle atladı.

"Yanına gelmeme ne dersin? Eğer yorgunsan farklı bir zamana bırakabiliriz." Camelia bu güzel teklif karşısında hiç düşünmeden cevap verdi.

"Çok iyi olur, sen gelene kadar ben de bir kahve yaparım. Seninle konuşup rahatlamak istiyorum." Nevra tam da anladığı gibi olduğunu anlayınca dudaklarını büzdü.

"Tamam o zaman, ben kalkıyorum ve geliyorum. Bu arada kahvemi sıcak severim." Camelia gülümseyip veda ettikten sonra kapattı telefonu. Taksinin bir sokaktan geçtiğini görünce daha bir etrafına dikkat etti. Yaşadığı yeri, yaşayacağı yeni hayatına alışması ve bilmesi gerekiyordu.

Kısa bir süre sonra taksi güzel, iki katlı, abartıdan uzak, bahçeli bir evde durunca kapıyı beklemeden açtı ve indi. Şoför 'ün yardımı ile siyah, büyük valizini aldı. İçine dolduramadığı onca şeyin arasından seçtikleri ile gelmişti bu ülkeye. Pek fazla şey alamamıştı, daha önce giydiği kıyafetleri giymiyordu ve İtalya'da olan kıyafetler de tesettüre uygun değildi. Burada alışveriş yapacaktı. Valizinde ise kıyafetlerden çok fotoğraflar vardı.

İçinde kırılacak birkaç tane bardak olduğu için dikkatlice davranıp kulpunu çekti. Taksinin ücretini sorup elinde Türk lirası olmadığı için dolar ile ödeme yapıp evinin kapısına ulaştı. Çelik kapıyı açmak için çantasından çıkardığı anahtarı alıp çevirdi. Her şey ile Nevra ilgilenmişti, bu sebeple içi rahattı.